Astiktano Adarsh

Author(s): Bhadrankarvijay
Publisher: Vimal Prakashan Trust

Page 7

શું બાગમાં કરમાએલાં ગુલાબની તે અકાટય હકીકત તેમને માન્ય થઈ છે ખરી?
શું ઈટ-મટેડાનાં ખંડીએમાં પરિવર્તન પામતાં રાજ-મહાલયોમાં પ્રગટેલા પદાર્થની વિનાશિતાના મહાસત્યને તેમણે સ્વીકાર્યું છે ખરું ?
જે “ ખે–દેખાતું” પણ હદયથી સ્વીકારવામાં આવે તે ય આ જગતું કેવું વિનાશી છે ? એ સત્ય સ્પષ્ટપણે હૃદયમાં અંકિત થઈ જાય. અને તેમ થતાં જ કદાચ એ નાસ્તિક મોટો આસ્તિક કહેવાય, તેવી જીવનપદ્ધતિને સ્વામી બની જાય.
પૂર્વોકત ન દેખેલું પણ માનવું તે આસ્તિકતા છે. દેખેલું જ માનવું તે નાસ્તિકતા છે,
પણ અફસ! જગતમાં ખરી નાસ્તિકતા પણ જડતી નથી.
અનિત્યમાં નિત્યતાની, અશરણમાં શરણ્યની, એકમાં અનેકતાની શુચિમાં શુચિ વગેરે બુદ્ધિ કરીને આ જગ આખું ય અવળે રવાડે ચડયું છે.
આથી જ વિજ્ઞાનવાદ, ભેગવાર અને તકવાદના સાણસામાં અયાત્મવાદ સપડાયે છે.
આથી જ જીવનની મોક્ષપ્રધાનતાના સ્થાને ભેગપ્રધા– નતા ગોસ્વાઈ ગઈ છે.
આથી જ શાસ્ત્રમતિ સામે. બહુમતિ અને ધર્મવાદ સામે જમાનાવાદ આવી ઊભા છે.