________________
સ્વામીની અતિમ સાધના
( ૧૪૭ ) વાંચના લેવા જતાં શ્રી આય રક્ષિતને ઉત્તમા આરાધના કરાવવા રોકયા, અને ભાવીરાાસનમાં અનેકને ઉપકારી વા ચેાગ્ય હેાવાથી ભલે યાંચના તેમના પાસે લેજો, પણ એક વસ્તિ-મકાનમાં સુથારો ન કરશેા. તેવા શ્રી વજ્રસ્વામી અંતસમય નજીક જાણી વિચાર કરે છે કે દીર્ઘકાળ સયમ પાણી જ્ઞાન-દર્શન-ચારિત્રની આરાધના કરી. હવે આરાધુના પતાકા ફરકાવવાના સમય નજીક આવ્ચે જાણી તેમજ નજીકના કાળમાં ખાર વરસના ભાવિ મહાભય’કર દુષ્કાળ આવવાને જાણી, વજ્રસેન નામના એક શિષ્યને દુર દશાન્તરમાં વિહાર કરાવ્યા અને કહ્યું કે દિવસે લાખ રૂપિયા ખરચી ભેજન રધાતુ' દેખે તે પછીના બીજે દિવસે સુકાળ થશે.
હુંવે ગામ, ખાણ, નગર, શહેર વગેરે સ્થળામાં અન્નની કથા માત્ર રહેલી છે. ક્ષુધાથી ભૂખ્યા તરસ્યા લેાક હમેશાં આકુળવ્યાકુળ બની ગયા છે. ભીખારીએ ભીખારીઓને પણ મળાત્કારથી લુંટી લે છે. નગરની શેરી અને માર્ગ હાડપિંજરેથી બીભત્સ બની ગયાં. માતા બાળકને અને બાળકા માતાના ત્યાગ કરે છે. ચુવાન પુત્રા વૃદ્ધ પિતાના ત્યાગ કરે છે. લેાકેા માંસભક્ષી મની ગયા. શ્વાન, કાગડા, ગીધ, સમડી સ્માદિને સુકાળ ખની ગયેા. આવા ભય'કર્ દુષ્કાળ સમયમાં ભગવાન વજસ્વામી વિદ્યામળથી હમેશાં ગમે ત્યાંથી આપિડ લાવી સાધુને આપે છે, હવે તેા તેવા ભક્તિવાળા શ્રાવકાને ત્યાંથી પણ આહુપિંડ પણ દુર્લભ થયા તેથી સાધુઓને ઉદ્દેશી કહ્યું જો તમારે સથમસાપેક્ષ મનવું હોય તે આહાર ત્યાગરૂપ ભક્તપ્રત્યાખ્યાન કરશે. ત્યારે વિનયવંત સાધુએ પણ કહે છે કે સેાજનથી સયુ", આરાધના વિધિી મહાધર્મની સાધના કરીશુ,
