________________
( ૧૦ )
ઓત્તમ સાધના
સામાચારી ચરણસિત્તરી કરણસિત્તરી આદિ તેમજ આવ
શ્યક પડિલેહણ જેમાં છે એવા ચારિત્રપદની આરાધના કરી. બારમા પદમાં નવ વાડવાળું નિરતિચાર વિશુદ્ધ બ્રહ્મચર્યપદ તેની આરાધના કરી. તેરમા સ્થાનમાં પ્રમાદ ત્યાગ કલાપૂર્વક ભયાન કરવું, અને ચૌદમા પદમાં શકિત પ્રમાણે આહા અને અત્યંતર તપ કરવું અને અસમાધિનો ત્યાગ કર્યો તે રૂ૫ તાપદની આરાધના કરી. તેમજ તપસ્વી મુનિવરેને શુદ્ધ રપાહાર-પાણીનું યથાશક્તિ દાન વૈયાવચ્ચ કરવું તે પંદરમા પદની આરાધના જણાવી. સેળમાં સ્થાનકમાં બાલાદિક દસ અને ગ૭નું વૈયાવચ આહાર પણ લાવી આપવાં, લાનાવસ્થામાં નિરીહપણે અવિશેષપણે, નિરાશપણે ભક્તિ કરી સત્તરમા પદમાં મનની સમાધિ ઉત્પન્ન કરનાર, તથા અઢારમા પદમાં સત્ર અર્થ ઉભયભેદથી અપૂર્વ નવીન જ્ઞાન ગ્રહણ કરવા૩૫ અભિનવ જ્ઞાનપદની આરાધના કરી. ઓગણીસમા પદમાં પુસ્તકે લખાવવાં, વ્યાખ્યાન વંચાવવાં, જે રીતે જ્ઞાન ટકી રહે, વૃદ્ધિ પામે, મુનિ ભગવંતને શ્રુતજ્ઞાન ભણવાનાં સાધને મેળવી આપવાં, તે રૂ૫ શ્રતજ્ઞાનની આરાધના કરી, વીસમા પટમાં વિદ્યા-વાદ-નિમિત્તથી તીર્થની પ્રભાવને થાય, તીર્થોન્નતિ થાય, તીર્થોનું વાત્સલ્ય કરવારૂપ તીર્થપદની આરાધના કરી. આ વીસ સ્થાનકેનાં પરામાંથી એક જ પદની જે ઉપવાસાદિક તપ પૂર્વક ભક્તિ સાથે આરાધના કરવામાં આવે તે તીર્થકરનું પુણ્ય ઉપાર્જન કરી શકાય છે, પરંતુ મહાબળ રાજર્ષિએ લવ સ્થાનકેની આરાધનાથી તીથકર ભાષ્કર્મ બાંધ્યું. પછી ૮૪ લલપુર આયુને અંત નજીક જાણીને તે મહર્ષિએ આ પ્રમાણે અતિમ અાધના કરી:
