________________
( ૧૨ ).
અતિક માધના સમરત વૈયાવચ્ચ કરનારા દેવ-દેવીઓને કાયોત્સર્ગ કરી તેમની સ્તુતિઓ કહે, પછી નમુથુલું, અજિતશાંતિ સ્તવ કહે, પછી આરાધનાની અધિષ્ઠાયક દેવીને ચાર લોગસ્સને
સગ પારીને નીચે પ્રમાણે સ્તુતિ બેલે:यस्याः सांनिध्यतो भव्या, वाञ्छिनार्थप्रसाधकाः । श्रीमदा (त्या राधनादेवी, विघ्ननातापहाऽस्तु वः ॥१॥
અર્થ જેના સાન્નિધ્યથી ભવ્ય પ્રાણીઓ વાંછિત અર્થને સાધે છે, તે શ્રીમતી આરાધના દેવી તમારા વિઘસમૂહને દૂર કરનારી થાઓ. પછી ગુરુમહારાજ લાનને બાલ્યકાળથી સેવેલા અતિચારો-પાપોની આલેચના કરાવે - જે કેટલાક આગળના પ્રકરણમાં વિસ્તારથી જણાવેલ છે. ભૂતકાળમાં અનંતા જન્મ મરણામાં જે જે શરીરે અને વસાવેલાં અધિકારણે વસાવ્યા વગરના રહી ગયા હોય તે તમામ મા કલેવ તથા અધિકારણેને અત્યારે હું વિવિધ મન, વચન, કાયાથી સર્વથા સીરાવું છું. હવે મારે તે સૂકેલા. છેડેલાં તમામ પુદગલ સાથે લગીર પણ સંબંધ નથી.
સર્વ સાધુ, સાદેવી, શ્રાવક, શ્રાવિકા, ચતુર્વિધ સંઘ તેમની મન, વચન, કાયાથી કઈ પણ જાણતાં-અજાણતાં આશાતના થઈ હોય તેને હુ ખમાવું છું. આચાર્ય-ઉપાધ્યાય-શિષ્યો-સાધમિકે-બાકીના સાધુઓને ખમાવું છું. કઈ પણ છ-પ્રત્યે કપાય કર્યા કરાવ્યા છે તેને ત્રિવિધ ખમાવું છું. હું સર્વ જીવોને ખમાવું છું, સર્વ જીવો મને ક્ષમા આપા, સવજી સાથે મારે મિત્રી છે. કેઈ સાથે આરે વેર, વિધિ કે દ્વેષ નથી. વળી સાધુ છે જેમાં મુખ્ય છે તે ભાગ્યવાન શ્રી સંઘને હું બેહાથે મસ્તકે અંજલિ
