________________
અન્તિમ સાધના
( ૨૭૪ )
****
વ’શમાં જોયુ” કે સાંભળ્યુ નથી તેવુ' અદ્ભુત દૃશ્ય જોઇ કાચએ જીવાર વિય પામ્યા, અને વિચારવા લાગ્યા કે શું ખા જ સ્વર્ગ હશે ? આ સ` મારા મધુએ ૨૧જનાને જ! જણાવી જાવા લાલુ', તેમ કરી વળી પાતે ઊંડા પાણીમા પેાતાના સ્વજનેને અધુને લેવા ગયે.. તેમને ખેાળતાં પર દિત્રસ થયાં, સ` સ્વજનેાને લઇ પાછા ફરતાં પંદર દિવસ વીતી ગયા. અહીં ઉપર આવ્યું ત્યારે અમાવાસ્યાની કાળી રાત્રિ હતી. તેમજ સેવાળની ફાટ પવનથી પુરાઈ ગઈ હતી, તેથી કાચબાને પહેલાંની રિદ્ધિ શાભા, ખીલેલુ કમળવન કંઈપણ જોવામાં ન આવ્યું. બહુ કાળ આમ તેમ ફર્યા છતા પૂરની શાક્ષા ફરી કયાંય પણ દેખી શકયો નહીં,
દૃષ્ટાન્ત ઉપનય
એવી રીતે ચારતિ ભવગહનમાં દુલ્હલ્સ એવા મનુયુસવમાં અહિયા લક્ષણવાળા વતે પાસીને જે પ્રસાદ કરો, તે વળી લાખા ભવે પ્રાપ્ત થઇ શકે એવુ દુ:ખથી પ્રાપ્ત કરેલ મનુષ્યપણું મેળવીને ધર્મ પ્રાપ્ત નહિ કરે, તે કાચબા માફક જેબ દાન રિદ્ધિથી ચૂથો, તેમ આ જીવ પણ ધર્મથી વિચત રહેશે. બે ત્રણ વિસ મુસાફરી કરવી હેય તા માર્ગમાં ખાવા માટે સારી રીતે ભાથુ, પહેરવા માટે કપડાં, સૂવા માટે ખિસ્તરે, સાથે લઈ જઈએ છીએ. તે પછી ચારાશી લાખ ચેનિસ્વરૂપ મેટા સ’ક્ષાર્ અરણ્યની મુસાફરીમાં લાંખે કાળ ચાલે તેવુ ધર્માભાથું લેવા માટે કેટલી મેાટી તૈયારી કરવી જોઇએ ?
જેમ જેમ પહેાર, દિવસ, મહિના, વર્ષ વીતી જાય છે, તેમ તેમ મરણ નઈક આવતુ જાય છે, પાપી પ્રમાદાધીન
