________________
કાચબો અને તેનું કુટુંબ
(૨૭૫ )
wwwmmwuarmurorununuwwwwww
જીવ સંસારકાર્યમાં ઉદ્યમવાળા છે, દુ:ખથી સંસારમાં કંટાળતો નથી, સુખથી સંતોષ પામતો નથી. આ વે અનેક ભવમાં અનેક જાતિઓમાં જે શરીરે છેલ્યા છે તેના થોડા ભાગથી ત્રણ ભુવન ભરાઈ જાય. નખ, દાંત, ભમ્મર, આંખ, કેશ વગેરે આ જીવે અત્યાર સુધીમાં છેડયા હશે તે તમામના ઢગલા કરીએ તે મેરૂ પર્વત જેવડા ઘણું થાય.
હિમવાનપર્વત, મલય પર્વત, મેરુપર્વત, સમુદ્ર અને પૃથ્વી સરખા દગલા કરવામાં આવે તે તેનાથી પણ અનંત ગુણા અધિક આહાર આ છે અત્યાર સુધીમાં આરોગ્યા. મેટા દુ:ખ સમુદાયના આકંદનથી આ જીવે જે આંસુ પાડયા હશે, તે સર્વ અમ્રજળ એકઠું કરીએ તો કુવા, તળાવ, નદી, સમુદ્રાદિકને વિષે સમાય નહિ, અત્યાર સુધીનું માતાનું દૂધ એકઠું કરીએ તે સમુદ્રના જળથી પણ વધી જાય.
અંત વગરના સંસારમાં અબલા એટલે એક સ્ત્રીની નિમાં તેમ જ સાત દિવસની મરી ગએલી, કહાઈ ભયેલી કૂતરીની પેનિના વચલા ભાગમાં માત્ર કૃમિપણે જેટલાં શરીર છોડ્યાં તે તમામ કૃમીપણાના ભવના શરીર એકઠા કરીએ તો સાતમી નરકની પૃથ્વીથી માંડીને સિદ્ધક્ષેત્ર સુધીનું તમામ ઉત્કૃષ્ટ ચૌદ રાજલોક ક્ષેત્ર તે શરીર સમૂહને અનંતમે ભાગ ચોરાજ લેકમાં ન સમાય,
પ્રાપ્ત થએલા કામભેગે અનંતકાળ સુધી અહીં ભેગવ્યા છતાં તે કામભેગે અપૂર્વ જ લાગે છે વિષયસુખ પણ અપૂર્વ માને છે. જેવી રીતે ખસ વ્યાધિવાળા નખથી ખણે છે, દુ:ખ થાય છે, છતાં ખણવામાં સુખ માને