________________
.
#
શતખલ રાજાની ભાવના
( ૧૯૨૯ )
શતખલ રાજાની ભાવના
સ્વાભાવિક અપવિત્ર આ શરીરને નવી નવી સજા વટ-સરસ્કાર ભાગા વડે કેટલા કાળ સાયન્યા કરવું ? દુ - નની ઉપમાવાળુ આ શરી† તેને અનેક વખત સત્કાર કરવા છતાં, સાચવવા છતાં સાચવી શકાતુ નથી, બલ્કે વધારે વિક્રિયા પામે છે ગમે તેટલા ઉત્તમ પદાર્થા આ ગ્યા હોય તેપણ અશુચિકરણ યંત્ર સરખી આ કાયાની અંદર રહી વિષ્ટા, સૂત્ર, કફ પરૂપણે પરિણામ પામી જયતને અને પ્રાણીઓને દુર્ગંધમય કરી નાખે છે, જેમ જૂના વૃક્ષની ખેાલમાં ક્રૂર સપ` વાસ કરે છે તેમ અત્યંત દુ:ખ આપનાર રોગ, વેદનાએ આ શરીરમાં ઉત્પન્ન થઇ વાસ કરે છે. શરદઋતુના નિર્જળ મેઘયમાન સ્વરૂપે આ શરીર ચાલ્યા જવાના સ્વભાવવાળુ' છે. તેમાં વળી વીજળી સરખી યૌવનલક્ષ્મી નજર સમક્ષ દેખાતી વિનાશ પામે છે, ધજા ક્ષજીવાર સ્થિર રહેતી નથી, પણ ચપળ છે તેમ આયુ પણ પળ છે. સમુદ્રના કહ્લાલા માફક લક્ષ્મી અસ્થિર છે, સર્પની ફણા સરખા ભેગા ભયંકર છે. સ્વસ સરખા સમાગમા વિયોગના છેડાવાળા અને દુ:ખદાચી છે, વિષયા ભલાષા, ક્રોધાદિ કષાયારૂપ તાપાગ્નિથી રાત્રિ-દ્વિવસ સળગી રહેલ અંદરના આત્મા પુટપાક માક ( નિર'તર ચાલુ રહેલી અગ્નિભઠ્ઠી) પકાયા કરે છે. અશ્િચમાં જેમ કીડા તેમ અતિ દુ:ખદાચી ભેગામાં સુખ માનનારો જીવ લગીર પણ વૈરાગ્ય પામતા નથી, કે વિષયા તરફ ધ્રુવાળા થતા નથી. અધ મનુષ્ય નજીક કે આગળ પડેલી વસ્તુને દેખતા નથી, તેમ દુર્ત વિષયભાગમાં પરાધીન બનેલા લાકે, આગળ આવતા મૃત્યુને જોતા નથી, ભાગવતી વખતે
