________________
( ૧૫૮ )
એનિમ સાધના
કીને અગ્નિના ઢગલામાં ફર તાપસદવતા દયારહિતપણે કેકે છે. હવે જ્યારે પાયન પાસે કૃષ્ણ અને બળરામ અપરાધ ક્ષમાવવા ગએલા ત્યારે તે બેને બચાવવાનું તાપસે કહેલું હતું. તે બે જણ પિતાના પિતા વસુદેવજી તથા માતા દેવકીજીને રથમાં બેસાડી દરવાજા બહાર રથ ખેંચે છે. તે વખતે જ ઉપરથી સળગતે દરવાજે રથ પર પડે છે,
ત્યારે પિતાજી પુત્રીને કહે છે, “હે પુત્ર! હવે તમે જલદી નગર બહાર નીકળી જાઓ. હવે કઈને ઉપાય નથી. ભાવી થવાનું તે મિથ્યા થતું નથી. પૂવકૃત કર્મો અવશ્ય દરેકને ભેગવવાં પડે છે. તેમાં તીર્થકરદેવ કે છે ખંડના સ્વામી ચક્રવર્તિનું સામર્થ્ય કમ સામે ચાલી શકતું નથી. માટે તમે બંને જીવતા બહાર નીકળી જાઓ. જે તમે બંને જીવતા હશે તે ફરીથી આખી દ્વારિકા તેમ જ કુટુંબ ઊભું કરી શકશે. અમને બચાવવા માટે તમેએ સર્વ પુરુષાથ ફેરવ્યો છે. જ્યારે સવિતવ્યતા ચલાયમાન થાય છે, ત્યારે તેની પાસે કેઈન કરો ઉપાય ચાલી શકતો નથી. નેમીશ્વર ભગવાન સરખા સર્વ તીર્થકર મળ્યા તેમની પાસે ચારિત્ર્ય ગ્રહણ ન કર્યું. જે ચારિત્ર લીધું હેત તે આ સ્થિતિ ન પામત. માટે હે વિનીત પુત્ર ! તમે જલદી બહાર નીકળી જાઓ. અમે અમારા પૂર્વકૃત કર્માનુસાર દુ:ખ ભેગવી લઈશું.” આમ ઘણા આગ્રહથી વસુદેવજી કૃષ્ણ તથા બલદેવજીને કહે છે ત્યારે મરણના ભયથી આકંદન કરતા લેકેનાં આકંદન સાંભળી બંને ભાઈઓ નગર બહાર નીકળી ગયા, નગરલેકે જે બૂમ મારે છે તે પણ કરુણા ઉપજાવે છે, હા કૃષ્ણ! હા મહાબળ! હા વીર, હે શૂરાતન, આ અગ્નિમાં બળતાં અમને તારું
