________________
કૃણ વાસુદેવની અંતિમ સાધના
( ૧૭ )
અંતઅવસ્થાએ પણ સમાધિ કયારે ટકશે ? જે આવા પ્રકારના વિચારે નિરંતર વિચાર્યા કરશે અને અમલમાં મૂકશે તો જ સમાધિ ટકી શકે. દુ:ખ, આપત્તિ, સંકટ વખતે કાયર ન થતાં, ધીરજ ન ગુમાવતાં પૂવકૃત કર્મનું ફળ અવશ્યમેવ તીર્થકર સરખાને પણ ભેગવવું પડયું છે. કર્મ આગળ કેઈનું ચલણ નથી. નળરાજા સરખાને અર્ધ રાત્રીએ દમયંતિને છેડીને નામઠામ તથા કુળ છુપાવીને રખડવું પડયું હતું. હરિશ્ચંદ્ર રાજાને નીચ ચંડાળને ઘેર ચાકરી કરવી પડી હતી. સનકુમાર ચક્રીને સાત સે વરસ સુધી વેદના ભેગવવી પડી હતી. ગજસુકુમાલને માથે અંગારા ધગધગતા રાખવામાં આવ્યા હતા. પ૦૦ મુનિએને ઘાણીમાં પડ્યા હતા તે વખતે ધીર એવા તે મહાભાએ આત્મધર્મમાં સ્થિર રહી સમાધિ પૂર્વક આરાધના કરી હતી. તેવા દ્રષ્ટાંતો યાદ કરી આપણા શ્યામાને સમાધિ કેમ પ્રાપ્ત થાય તે માટે પ્રયત્ન કર્યા કરે જ જોઈએ,
કર્મની કટિલ ગતિની થિયરી જેનશાસનમાં જે બતાવી છે, તે બીજે કઈ સ્થાને નહીં સમજાય, માટે કર્મની પ્રક્રિયા પર બહુ જ વિચારણા કરવી. દુઃખ અગર કર્મ ભગવતી વખતે જે કાયર થઈએ, દીનતા લાવીએ, તો આધ્યાન થાય, તેથી બીજા નવીન કર્મો ઉત્પન્ન થાય. તે વખતે ઉદયમાં આવેલાં કર્મો અવશ્ય ભેગવવાં તો પડશે જ, રાજી થાવ યા નારાજ થાવ, તે પણ આવેલાં કર્મોદુખે આનંદથી ભાગવી લેશે તે સકામ નિજેરાથી સત્તામાં રહેલાં કર્મો છે તેને અંત આવશે. નવીન કમે આવતાં અટકશે, અને જૂના જીર્ણ થશે. જિદગીના કેઈ પણ સમયે સમાધિ ટકાવી રાખવી, એમ કરવાથી જિદ
