________________
ઝાંઝરિયા મુનિવરની અતિમ સાધના
( ૧૮ )
પદેશ સાંભળી પર્વત સુકૃતોને વૈરાગ પામે છે. માતાપિતાની અનુમતિ માગી ચરિત્ર અંગીકાર કરે છે.
નિર્મળ ચારિત્ર પાળતાં, ઘેર તપ કરતા તે મુનિવર પિતાના શિષ્યની સાથે પૃવિતળમાં વિચારી રહ્યા છે. કેઈ સમયે ત્રંબાવતી નામની નગરીમાં ગોચરી માટે મુનિવર ભ્રમણ કરી રહ્યા છે, તે વખતે જેને પતિ પરદેશ ગયો છે, તેવી રૂપવતી કે તરુણ યુવતી ગવાક્ષમાં બેઠી નગરચર્યા જોઈ રહી છે મનમાં અનેક પ્રકારના યૌવન વય સફળ કરવાના તરગો ઊછાળી રહેલા છે. સેળ શણગાર સજી મેદોન્મત્ત બની ચારે તરફ નયનયુગલ ફેરવતી વિષયમાં રક્ત બની માગમાં જતા-આવતા કે તરફ નજર કરે છે, તેટલામાં પ્રૌઢવય, સુંદર રૂપવાળા, કામદેવ સરખા મુનિવરને ખ્યા. દેખી અંગામાં કામવર પ્રગટ થયે. તેમને બેલાવી લાવવા દાસીને મેકલી. દાસી નીચે આવી મુનિને વહોરવા પધારવા વિનંતિ કરે છે. સરળ સ્વભાવી મુનિવર દાસી સાથે ઘરમાં જાય છે. તેની મેલી મુરાદ મુનિવર સમજેલા નથી. અનેક મીઠાઈ મેવા ભરેલા થાળ આગળ કરી તે કહે છે કે આમાંથી જે ઈચ્છા હોય તે સ્વીકારે.
આ મલિન કપડાં કાઢી નાખે અને આ રેશમી સુવાળા વસ્ત્ર પહેરી આ વિશાળ મંદિરના માલિક બને, આ સુખશયામાં પઢી મારા વિરહાગ્નિને આપના મનહર દેહથી શાન કરે,
એવા અનેક વિષયભોગની પ્રાર્થનાનાં વચન મુનિવરને કહે છે, છતાં આ મુનિવરને લગીર પણ તેના મધુર વચનનો અસર થતી નથી. અને ચંદનથી પણ અધિક શીતળ વાણુથી મુનિવર કહે છે કે તું હજુ ભેળી બાળક
