Angavijja

Author(s): Punyavijay, Vasudev S Agarwal, Dalsukh Malvania
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Page 390

अङ्गविद्याशाल सरीकम् । अन्ताखेझे खनन उदितो वासने पाय एव,
पादानुछा-ऽङ्गुलिकलनया वास-दासीजनः खात् । जो प्रेष्यो भवति भगिनी नाभितो हृच्च भार्या,
पाण्यङ्गुष्ठा-ऽङ्गुलिचयकृतस्पर्सने पुत्र-कन्ये ॥६॥ 'अन्तःस्थेऽङ्गे' अभ्यन्तरस्थे अङ्गे' अक्यवे स्टूटे पृच्छायां चौरः स्वजनः' जातीय एव 'उदितः' उक्तः । । बसलो स्पृष्टे वाहत एवोदिनचौरः । 'फादाष्टाङ्गुलिकलनस' पादाङ्गुष्ठे सृष्टे दासश्चौरः, अङ्गुलीषु-पादाङ्गुलीष्वप्येवं दासीजनः 'स्याद्' भवेत् । जलास्पर्शने 'प्रेष्यः' कर्मकरो भवति । नामितो भगिनी । हृदि भार्या' आत्मीया जाया। पाणिः-हस्तः, हस्ताङ्गुष्ठस्पर्शने पुत्रः । अङ्गुठिचयस्पर्शने कन्या-मामीया मया चौरी । वं कृतस्पर्शने चौरज्ञानम् ॥ २५ ॥ अन्यदप्याह
पातरं जठरे मूर्ति गुरुं दक्षिण बामको।।
बाहू भ्राताऽथ तत्पनी स्पृष्ट्वैवं चौरमादिशेत् ॥ २६॥ 'जठरे' उदरे स्पृष्टे 'मातरं' जननी चौरी वदेत् । 'मूर्ध्नि' शिरसि गुरुम्। दक्षिण-बामको बाहू स्पर्शने यथासङ्ख्यं भ्राताऽथ तत्पत्नी, दक्षिणबाहुस्पर्के भ्राता, वामे तत्पनी । 'एवं' अस्पर्कने हटे चौरं' तस्करं 'आदिशेद' वदेत तमच परासर:-" स्पर्शने बाह्यं चौरम् , अन्तः स्वकृतम् , तन्त्र पाङ्गले दासम्, अङ्गलिषु दासीम् , अायोः प्रेष्यम् , जठरे मातरम्, हवाङ्गुनिषु दुहित्तरम् , अङ्गुष्ठे सुवम् , नाभ्यां भमिनीम् , गुरुं शिरसि, 15 हृदि भार्याम् , दक्षिणबाहौ भ्रातरम्, वामबाहौ भ्रातृभार्याम्" ॥२६ ।। अशापहत्तस लाभाऽलामबानमाह
अन्तरङ्गमवमुच्य वाह्यगं स्पर्शनं यदि करोति पृच्छका। लेम-भू-शकृतस्त्यजन्नाथ पातयेत् करतलस्थवस्तु चेत् ॥२७॥ भृशमवनामिताअपरिमोटनतोऽन्यथवा, जनधृतरिक्तमाण्डमवलोक्ष च चौरजवम् ।
20 इत-पतिक्तता-स्मृतविनष्ट-विभन्न-मतो
न्मुषित-मृताद्यनिष्ठरवतो लभते न धनम् ॥ २८॥ अन्तरामिति । एवंविधैर्निमित्तैः प्रामा हृतं धनं न लभेत । कैः १ इलाह–अन्तर अभ्वन्तरसमवयवं प्रासं 'अवमुच्य' परित्यज्य बाह्यमवयवस्य स्पर्शनं यदि पृच्छकः करोति । अथवा रोष्ण-मूत्र-शकृतः 'लजन पस्त्यिवति तत्कालम् । अथवा करतलस्थं-पाणित किश्चिद् वस्तु पातयेत् ॥ २७॥
25 भृशमवनामिताङ्गमिति । अथवा 'भृशं' अत्यर्थ अन्नामितानावश्वो बङ्गानामेव परिमोटनं-चटचटाशब्दमुत्पादयति । तया तत्वालं बनधृतं लोकस्मादेवितरिक्तमाण्डं (१) 'अक्लोक्य' दृष्ट्वा । तथा चौरजन तस्करक्वलोक्य । अथवा शव-पतिता-पता-उस्कृत-विनष्ट-विभन्नावोन्मुषित-स्वादि, एषामनिष्टरवतः-शब्दप्रयजत् , जाविग्रहणानट-कष्टदष्टा-ऽनिष्ट-जीर्णशब्दश्रवणात् प्रष्टा हृतं न उभत इति । तथा च परासर:-"अन्यत्र रोगं स्पृहा निईनं काममूत्र-पुरीषाणां कुर्यात्, हस्ताद्वा किश्चित् पातयेत्, गात्राणि वा स्फोटवेत्, कृव-इन-पतित-मुषित-विस्मृत-नष्ट-कष्टा-30 ऽनिष्ट-भम-गत-जीर्णशब्दप्रादुर्भावो वा स्यात्, मतमाम्ड-तस्करा दर्शने नष्टलालाभं बिन्धात्" ॥ २८॥ अथ पीलार्था मरणाच्ज्ञानमाहनिमदितमिदं यत् तत् सर्व तुषा-ऽस्थि-विषादकै,
सह मृतिकरं पीडाानां समं रुदित-क्षुतैः। "अन्तरङ्गमवमुकब" इत्यत आरम्य यदिदं नष्टचिन्तायां 'चिमवित उक्तं तत् सर्व सुपाऽस्थि-विषादकैः सह 35 साकं तथा भक्विसुबक 'सम सह विर्ताना' गेमिण्यं 'मृतिकरं मरणं करोति । वादिप्रामात् छिन-मिल-भूत-दुग्ध