________________
११५. उपदेशपालनैव भगवद्भक्तिः, नान्या, कृतकृत्यत्वात् ।
અર્થ – ભગવાનના ઉપદેશનું પાલન કરવું એ જ ભગવાનની ભક્તિ છે, બીજા નહિ. કેમ કે ભગવાન તો કૃતકૃત્ય બની ગયેલા છે, તેથી તેઓની બાહ્ય સેવાપૂજાથી તેઓને કંઈ જ લાભ નથી; પણ તેઓની આજ્ઞા મુજબ પોતાના અધિકાર મુજબ શ્રાવક તેઓની બાહ્ય પૂજા ભક્તિ કરે તો તેને તો મહાન પુણ્યનો લાભ થાય છે જ.
११६. परो हि योगो मनसो वशत्वम् । (अध्यात्म कल्पद्रुम) અર્થ – મનને વશ કરવું એ શ્રેષ્ઠ યોગ છે.
११७. योगस्य हेतुर्मनसः समाधिः । (अध्यात्म कल्पसूत्र) અર્થ – યોગનો હેતુ મનની સમાધિ છે. ११८. न च वस्तुस्वरुपाविभावने परापवादः ।
અર્થ – વસ્તુસ્વરૂપને પ્રગટ કરવામાં પરનિંદા નથી. ११९. यथा मोक्षमार्गाभिवृद्धिभवति तथा बृयात् ।
અર્થ – જેમ મોક્ષમાર્ગની વૃદ્ધિ થાય તેવું બોલવુ જોઈએ. १२०. अनाचारफलं ज्ञात्वा सदाचारे प्रयत्नः कार्यो ।
અર્થ – અનાચારનું ફળ જાણીને સદાચારમાં પ્રયત્ન કરવો. (અનાચારનાં અનિષ્ટ ફળો જાણવાથી સદાચારના પાલનમાં ઉત્સાહ સારો ટકી રહે છે.)
१२१. स्नेहतन्तवो हि जन्तुनां दुरुछ्छेदा भवन्ति । અર્થ – પ્રાણીઓને સ્નેહના તંતુઓ તોડવા મુશ્કેલ થાય છે. (લોખંડી સાંકળો તોડવી હજુ સહેલી છે, પરંતુ સ્નેહના કાચા
૨૦૬
