________________
४९०. अजीर्णप्रभवे रोगे अट्ठमेण निवारए ।
અર્થ – અજીર્ણમાંથી ઉત્પન્ન થયેલા રોગને (સાધુએ) અઠ્ઠમ
કરીને દૂર કરવો જોઇએ. ४९१. क्रोधाधुत्पत्ति र्यथा न भवति तथा भाषितव्यम् ।।
(લાવારસૂત્રટીશ) અર્થ – એવી રીતે બોલવું જોઇએ કે જેથી ક્રોધાદિ કષાયની ઉત્પત્તિ ન થાય. (આપણા બોલવાથી સામી વ્યક્તિને કષાય થાય કે તેની સાથે
ક્લેશ-કજીયો થાય એવી ભાષા ધર્માર્થીએ બોલવીનહિ જોઇએ.) ४९२. लकखणहीणो उवही उवहणई नाण दंसण चरितं ।
(માવા) અર્થ – લક્ષણહીન ઉપધિ સાધુના જ્ઞાન દર્શન ચારિત્રનો નાશ
કરે છે. (નુકસાન પહોંચાડે છે) ४९३. जीवाः स्वतन्त्रा एव मिथ्यात्वाऽविरत्यादिभिः कर्म
बन्धन्ति, परं तस्य कर्मण उदये ते जीवाः परवशाः મત્તિ : 1. અર્થ – જીવો કર્મ બાંધવામાં સ્વતંત્ર છે, પણ કર્મનાં ઉદય વખતે પરતંત્ર છે. મિથ્યાત્વ-અવિરતિ-કષાયાદિના કારણે કર્મ
બાંધે છે. ४९४. जीवच्युतस्य दिव्य शरीरस्य तत्क्षणादेव विद्वसनात् ।
અર્થ – દિવ્ય (વેક્રિય) શરીરમાંથી જીવ એવી ગયા પછી તત્ક્ષણ જ તેના શરીરનો નાશ થાય છે (તે દેવતાઈ શરીરના વૈક્રિય પુદ્ગલો તત્કાળ વિખરાઈ જાય છે.).
- ૨૮)
