________________
પુલાક, અકુશ, કુશીલ, નિર્ગથ અને સ્નાતક નામના જૈન નિગ્રંથ સાધુઓના સ્વરૂપનું વર્ણન છે.
(૬) આવશ્યકભાષ્ય-આવશ્યક સૂત્ર પર લઘુભાષ્ય, મહાભાષ્ય અને વિશેષવશ્યક મહાભાષ્ય લખાયા છે. વિશેષાવશ્યક ભાષ્ય જિનભદ્રગણિ ક્ષમાશ્રમણે લખ્યું છે. કુલ ૨૪૩ ગાથાઓ જ ઉપલબ્ધ છે.
(૭) દશવૈકાલિકભાષ્ય-કુલ ત્રેસઠ ગાથાઓમાં હરિભદ્રસૂરિની ટીકા સાથે આ ભાષ્ય લખાયુ છે. તેમાં હેતુવિશુદિ, પ્રત્યક્ષ-પરોક્ષ, મૂલગુણ અને ઉત્તર ગુણોનું પ્રતિપાદન છે. અનેક પ્રમાણો વડે જીવની સિધ્ધિ કરવામાં આવી છે.
(૮) પિંડનિર્યુક્તિભાષ્ય-કુલ બેંતાલીશ ગાથાઓમાં તે રચાયેલ છે. આમાં પાટલિપુત્રના રાજા ચંદ્રગુપ્ત તથા તેના મંત્રી ચાણક્યનો ઉલ્લેખ છે. દુભિક્ષનો ઉલ્લેખ મળે છે.
(૯) ઓધનિર્યુક્તિભાષ્ય-તેમાં ૩૨૨ ગાથાઓ છે. તત્વજ્ઞાનની ચર્ચા છે. કલિંગદેશના કાંચનપુર નગરમાં ભયંકરતાનો ઉલ્લેખ તેમાં છે.
ચૂર્ણિસાહિત્ય આગમ પર લખાયેલ વ્યાખ્યાસાહિત્યમાં ચૂર્તિનું સ્થાન અગત્યનું છે તેની રચના ગદ્યમાં છે. તેની ભાષા સંસ્કૃતમિશ્રિત પ્રાકૃત છે. ચૂર્ણિઓમાં લૌકિક અને ધાર્મિક કથાઓ અનેક છે. તેમાં પ્રાકૃત ભાષામાં શબ્દોની ઉત્પત્તિ આપી છે. તથા સંસ્કૃત અને પ્રાકૃત પદ્યો પણ છે. ચૂર્ણિઓમાં નિશીથની વિશેષ ચૂહિ
- ઉ૮) )
