________________
( १७ ) ॥ चोपाइ ॥
॥
सराज बोले ते वाय, चिंता न करो तुम्हे पुत्री माय ॥ मुजने वात कही जे हती, हवे प्रगट थ पाय लागुं जति ॥ १ ॥ एम कही चाल्यो परदेश, सद्गुरु सुण्या बे गुर्जर देश ॥ समरथ साहसिक साह - सधीर, गुरुचरणे जइ भेट्यो वीर ॥ २ ॥ विनय करी गुरु प्रणमे पाय, हियमा जीतर हर्ष न माय ॥ स्वामी तुम्हे बे पुत्रज का, ते जाया पण थिर मवि रह्या ॥ ३ ॥ सहगुरु लख्यो श्रावक सोय, अकह कहाणी ए पण होय ॥ मुज वयण एणे अणुसस्त्रो, हवे हाथ थकी नवि मूकुं परो ॥ ४ ॥ सहगुरु बोले ज्ञाने करी, सोपारा पाटण परिहरी ॥ श्रावो वेराट देश मकार, वीरधवल राजा जयकार ॥ ५ ॥ गुरुवचने ते हरख्यो घणुं, कुटुंब तेमी यावे यापणुं ॥ शुकन नोपम हुआ विशेष, नगर मध्य कीधो प्रवेश ॥ ६ ॥ प्रथम जइ भेटे जिन पास, सकल वंबित ते पूरे यश | जाडे आवास एक कीधो वली, कुटुंब सह तिहां रहे मिली ॥ ७ ॥ प्रथम खंडे ए वातज कही, सदगुरु पासे में पण लही || आमलचूमलो तपति होय, वस्तरा तेजपाल हवे जनमज जोय ॥ ८ ॥
वस्तु ० २
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
