________________
( २० )
तुमने मिलशे, तुम्ह प्रधान ते पण होशे रे ॥ ए ॥ मा० ॥ एम कही देवी ते जावे, वीरधवल दरख न मावे रे || म्ह बहिनी राजचिंता करती, नाम वाम प्रधान थापी जावे रे ॥ १० ॥ मा० ॥ हर्ष धरीने वीरधवल जठ्या, प्रउठी हुई अजुआलो रे ॥ लवण राजा महोले पधारया, तात पुत्र स्नेह बेरसालो रे ॥ ११ ॥ मा० ॥ स्वामी सुपन में पहिलं दीतुं, पबे प्रगट थइ तुम्ह सुता रे ॥ वस्तुपाल प्रधान तुम्हे करजो, सजना बे ते पुत्ता रे ॥ १२ ॥ मा० ॥ राजा वचन ते वतुं बोले, पुत्र मुजने एम कही जावे रे || ते प्रधान हवे जोने लावो, जिम राजलोक सुखी थावे रे ॥ १३ ॥ मा० ॥ एणे समे हवे नगरे सुणो, उदयन मंत्री रायनो कहीए रे ॥ राजाने ते मन नवि धरतो, जोर जास्ती महेताघर लहीए रे ॥ १४ ॥ मा० ॥ हवे अधिकार वस्तुपाल केरो, सांजलो सहु चित्त लाइ रे ॥ पूरव अन्यास ते पण करतां, घृत वेचे नगरे बे नाइ रे ॥ १५ ॥ मा० ॥ ए ऋद्धि पाम्या पण प्रगट न करता, वणिक जात चाल ते नरती रे ॥ जवर जरीने महिषी यावे, वली जारो निरते चरती रे ॥ १६ ॥ मा० ॥
For Personal and Private Use Only
Jain Educationa International
www.jainelibrary.org
