Uttara Purana

Author(s): Gunbhadrasuri, Pannalal Jain
Publisher: Bharatiya Gyanpith

Page 669

४८ ६१
४८।६३
लक्ष्मीमभ्वर्णमोक्षाणां क्षेप्तुं कि वा नकारणम् ४८।३३ केनापि हेतुना कि वा न मृत्योर्हेतुतां व्रजेत् । पन्ध्र न तिष्ठेयुवृत्वापकृति द्विषः । तद्धि युक्तं मनस्विना । हितेनापि न कुर्वन्ति विप्रियं क्रमवेदिनः । यौवनं असा ग्रास्यं गलत्यायुः प्रतिक्षणम् । हेयः कोऽशुचिः पापी दुर्धरो दुःखभाजनम् ॥ ४८०९१ उशयो निष्कलः कस्य न विषादाय धीमतः ।
४८ ६५ ४८.८५
४८.९५
४८.९६
४८ १०४
४८।११७
४८.१०८
४८।१३१
४८ १३६
कामिनां कान्तरज्ञता ।
विधेश हि पितॄणां शुद्धवंशजाः । किं कुर्वन्ति न गविताः ।
उत्तर पुराण स्थित सूक्तयः
तावदेव गृहे सन्तो न हेतुर्यावदीक्ष्यते मायापि सुहृदां हिता ।
४ ९४
परार्थसाधनं प्रायो ज्यायसां परितुष्टये । जन्तुरस्तदन्तस्थो हन्त जीवितमोहते । मोहात निर्ममोपार्य न चिन्तयस पिक्तमः ॥ आयुरेवान्तकोऽन्तस्थं भ्राग्रयोक्तोऽन्योऽन्तकः परैः । जन्तवस्तदजानन्तो प्रियन्ते ऽनन्तशोऽन्तकात् ।। ४९.३१ विरसान् सरसान् मत्या विषयान् विवसत्रिभान् भुङ्क्ते रागरात्रिद्धो धिग् धियोऽनादिविप्लवम् ॥
पर्जन्यवत्सतां चेष्टा विश्वलोकसुखप्रदा । कि नाप्यन्ति मनस्विनः ।
४९।३३ ४९.५४
५०।१२ ता एव को याहि लोकहितावहाः । ५० ३७ समानं वर्द्धमानामा पर्दा बेन निषिध्यते । ५०/४३ संप्राप्य साधवः स्थानं नाधितिष्ठत्ति के स्वम् । ५१।५४ मध्यस्थः कस्य न प्रियः ।
५१।६२
अस्वस्थस्य कुतः सुखम् ।
५१।६७ तत्पाटी मरुम्मेर क्षमः कम्पयितुं च किम् । ५२॥८ सौभाग्यं नापभाग्यंरवाप्यते । ५२।३१ सुदेव राज्यं राज्येषु प्रजानां वत्सुखावहम्। ५२.४० किं वा, पात्रदानान जायते । ५२.५४ स्त्रियः संसारवल्लर्यः सत्पुत्रास्तत्फलायिताः । ५४।४५ यः पुत्रवदनाम्बोजं नापश्यद्देवयोगतः । षट्खण्डश्रीमुखान्जेन दृष्टेनाप्यस्य तेन किम् ।। ५४।४६ योषितां भूषणं लावतानाम्यद्विभूषणम्। ५४१५४
८१
प्रादुर्भाव स्तनूजस्य न प्रतोषाय कस्य वा । ५४.६० तनूजः कुलभूषणम्
५४.९३
५४।९९
पुण्यं पुण्यानुबन्धि यत् स्वयोनिदान कोऽपि वचित् केनापि रक्षितः ।
५४११०३
अनाप्यं, कि सदनुष्ठानतत्परैः
५४.१२१
कि सुखं यदि न स्वस्मात् का लक्ष्मीश्चेवियं चला। कि यौवनं यदि किमायुर्यदि सावधि । ५४।२०५ सद्बुद्धि सिद्धिदायिनी।
५४.२१३ ५६।११
को न कालबले बली ।
५८७३
५८/७४
५८।१००
रागी बध्नाति कर्माणि बन्धः संसारकारणम् । ५८।३४ गये पुष्ये, कस्य कि कोऽत्र नाहरत् । दन्तमङ्गो गजेन्द्रस्य दंष्ट्राङ्गो गजद्रियः । मानव महीमहिमानमह नुते ॥ दुष्टमाशीविषं गेहे वर्द्धमानं सहेत कः । परोपकारवृतीनां परतृप्तिः स्वतृप्तये । नापरं व्यसनं यूतात्रिकृष्टं प्राहृरागमाः । तस्माको द्वयं वाञ्छन् दूरतो यूतमुत्सृजेत्। ५९.८१ प्रीत्यप्रीतिसमुत्पन्नः संस्कारो जाय स्थिरः । तस्मादप्रीतिमात्मज्ञो न कुर्यात्वापि कस्यचित् ॥
५९/६७
५९/७५
५९/९१
कि न स्यात्सुकृतोदयात् ।
५९/९७
अस्वस्थं बहुमोल्येन गृहतो न हि दुर्लभम्। ५९११५ संबद्ध विषवृक्षं च छे स्वयमवंतु कः । ५९।१२५ बन्धुः कः को नवाबन्धुः बन्धुता बन्धुताद्वयम् । संसारे परिवर्तेत विदामत्राग्रहः कुतः ॥ एतदेवार्थशास्त्रस्य नित्यमध्ययने फलम् । यत्पतन्ते नातिसन्धीयते परैः ॥ सद्भावप्रतिपसानां वचने का विदम्यता ।
५९।१३९
अङ्कमारुह्य सुप्तस्य हन्तुः किं नाम पोरुषम् ॥ ५९।१६२ कृत्ये कृच्छ्रेऽपि सरवाडचा न त्यजन्ति समुद्यमम् । ५९।१६५
अन्यायेनान्यवित्तस्य स्वीकारश्चार्यमुच्यते। ५९/१७८ चित्रं किं नाश्यमङ्गिनाम् ।
कि न कुर्वन्ति सात्विकाः
५९।१९१ ५९।२४६
स्पागो भोगाय धर्मस्य काचायेव महामणेः ५९।२६९
५९।१६०