________________
(४)
सत्संग करवो, अने सर्वथा दुष्टोनी सोबतनो त्याग करवो. सारा मनुष्यो तेमना कार्यथी आपणने सारा कार्य करता बनावे छे. तेमना उपदेशथी आपणुं मन पवित्र करी शुद्ध मार्गे दोरे छे. तेमज तेमना विचारो पण आपणा मन पर सारी असर करे छे. अने मनने शुद्ध बनावे छे. सारा मनुष्योनी सोबत तो महा पुण्योदय होय तोज मळी शके. घणा मनुष्यो बहारथी सारा देखाय छ, पण जेम जेम आपणे वधारे संबंधमां आवता जईए छीए, तेम तेम आपणने तेमना दुर्गुणोनी खबर पडे छे. माटे कोई पण मनुष्यनी सोबत बांधतां बहुज विचार करवानी जरूर छे कारणके, पाछळथी पस्तावं न पडे.
गुरु वचननो अनादर न करवो. विद्या मेळववाना त्रण मार्ग शास्त्रमा कहेला छे. धनथी, विद्याथी, अथवा गुरुपाद सेवाथी विद्या मळे. ते त्रण अनुक्रमे अधम, मध्यम अने उत्तम मार्ग छे. धन आपी विद्या मेळववी, अ अधम मार्ग छे. विद्या आपी विद्या ग्रहण करवी, ओ मध्यम मार्ग छे. अने गुरूनी सेवा करवी, तेमनी प्रीति संपादन करी ज्ञान मेळवq, ते उत्तम मार्ग छे. अने असलना महान् पुरूषो तेज मार्गे ज्ञान मेळवता गुरू तरफ भक्ति भाव राखवो, अने तेमनुं वचन सर्वथा मान्य करवं, आपणने क्षणभर ते वचन विपरीत लागे तोपण गुरूना विशाळ ज्ञानमा विश्वास राखी वर्तवं. समय आवे तेनो अर्थ समजाशे. पण विश्वास राखतां पहेलां सद्गुरूनी प्रतीति थवी जोईए.
धर्मनो परमार्थ जाणवो. कोई पण कार्य करतां पहेला ते करवानो शो हेतु छे, ते जाणवू जोइए. हेतु जाण्या विनानी क्रियायी इच्छित लाभ मळी शकतो नथी. हेतु जाणवाथी खरा दिलथी तेमां प्रवृति थाय छे, अने ते कार्य आपणा वर्तन पर पण अतिशय असर करेछे. कारणके ते कार्य भावयी यायछे. माटे धर्मनो परमार्थ एटले उत्कृष्ट अर्थ अथवा रहस्य जाणवं. आ लेखकनुं तो ए निश्चयताथी मानवू छे के ज्यां सुधी ज्ञान प्रमाणे वर्तन न थाय, त्यां सुधी ते ज्ञान अनुभवमां आवेलुंज नथी, पण केवळ बुद्धिनो विषय छे. माटे बुद्धिना विषयमांथी अंतरमा अनुभववाने प्रयत्न करवो, तेनुज नाम परमार्थथी धर्मनुं ज्ञान, कही शकाय. अने ते अनुभववा सर्व दोराय, एज आ विवेचनकारनी हृदयनी प्रार्थना छे.
