________________
( १० )
भावार्थ:- - प्राणी मात्र प्रति उपकार करवों. कारण के सर्व आत्मा सरखा छे. नाना मोटानो अंतर परोपकारी पुरुषो जोता नथी.
नहि संहरते ज्योत्स्नां चन्द्रश्चाण्डालवेश्मनि ॥
चंद्र चांडाळना घरपरथी पोतानो प्रकाश ची लेतो नथी. ते तो सर्वत्र प्रकाशे छे. तेज प्रमाणें गुणी अथवा अवगुणीनी अपेक्षा राख्या सिवाय, अथवा सामो मनुष्य मारापर प्रत्युपकार करशे के केम ते कल्पना मनमां लाव्या सिवाय उपकार करवो. जे मनुष्य करेला उपकारनो बदलो वाळे छे तेमां तो शुं तेणे मोटुं कार्य कर्यु ? पण अपकारने बदले उपकार करे छे, भुंडाने बदले सारं करे छे, अथवा द्वेषने बदले प्रेम करे छे, तेज खरेखरो साधु पुरुष कही शकाय. बीजा मनुष्ये पोतानो करेलो उपकार कदी विसारवो नही. जे मनुष्य ते भुले छे ते कृतघ्नी कहेवाय छे. तेना जेवुं बीजं मोटुं पाप एके नथी. कोईए आपणने किंचित पण उपकार कर्यो होय ते जरा पण भुलवो नहि. दृष्टांन्त तरीके कोईए आपणने एक शब्द शीखव्यो होय, कोईए एक उपदेशनुं वचन कह्युं होय, अथवा आपणी गरीब स्थितीमां थोडुं पण धन आपी आपणने सहाय करी होय तो मोटा थये एटले जरा वधारे ज्ञान प्राप्त थाय त्यारे अथवा वधारे धन मळे त्यारे तेमने विसारी मुकवा ए कोई पण रीते उचित गणाय नहि. ते वखतनी तमारी स्थितिनो विचार लावो, अने ते मनुष्ये करेला उपकारनो ख्याल लावो, अने पछी ते उपकार भुली जवो ते केवुं मोटुं पाप छे तेनी कांक झांखी तमने आवशे. माता पितानो, गुरुनो, अने आजीविकानुं साधन पुरु पाडनारना उपकारनो बदलो कोई पण रीते वळी शके तम नथी, आपणे तेना बदलामां जेटलं करीए तेटलं ओछु.
वळी दीन पुरुषनो उद्धार करवो. गरीब मनुष्योने दुःखी देखी हृदय पीगंळवु जोईए. कारण के सर्व आत्माओ सरखाज छे. तुं तेवी स्थितिमां होय तो तने केवुं लागे एवो विचार करी दीन पुरुष पर दया लावी तेने आलंबनरुप थ; पोतानी शक्ति प्रमाणे तेने मदद करवी; धन न होय तो शब्दथी पण दिलासा आपी तेनुं दुःख दूर करवा बनतो प्रयत्न करवो. वळी जेओ आत्मशक्तिनी अपेक्षाए दीन छे तेमनो पण उद्धार करवो. एटले
