Sittunja Kappo

Author(s): Labhsagar
Publisher: Agamoddharak Granthmala

Page 234

कृष्णचरिते नेमिनाथ-शाम्ब-प्रद्यम्नादि सम्बन्धस्वरूपम 216 000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000 तत्र श्रीशान्तिनाथस्य प्रतिमां बहुरैव्ययात् / कुमाराः स्थापयामासुः पूजयामासुरादरात् // 505 / / येषां यत्राभवद्राज-धानी पूर्वमहीभुजाम् / कृष्णस्तेभ्यस्सुतेभ्यस्ता ददौ सन्मानपूर्वकम् / / 506 / / चक्रानुगोऽय कंसारी-भूरिभूपनिषेवितः / चचाल भरता तु सद्यः साधयितुं ध्र वम् / / 507 // भरताद्ध स्थितान् भूपान् मासैः षडभिमुरारिणा / विलित्यो, कोटिशिला दध्र च चतुरङ्ग लम् / / 508|| यतः- “वामभूयंगे पढमेण धारिश्रा सरीरेण बी एण / तइएण कंठदेसे नेइ चउत्थो श्र वच्छ प्रले // 1 // पंचमओ पुण हियए छट्ठो पावेइ .डियल पएसं / सत्तमत्रो जा उरुजो जाणु नेइ अट्ठमश्रो // 2 // एएण नवमहरिणा एना चउरंगुलं सपु क्खित्ता / उच्चत्त वित्थरेण पत्तेनं जोअणपमाणं / / 3 / / " पोडशप्रमिते राज्ञां सहस्रः सेवितः क्रमात् / कृष्णोऽलङकृतवान् द्वार-वती विलनदुत्सनम् / / 506 / / मणी चक्र धनुः खड्गं वनमाला गदा पुनः / शङ्खश्चेत्यभवद्रत्न सतकं कमलारतेः / / 510 // अथ नेमिः सदा तुल्यः कुमारैर्निर्जरोपमैः / साद्धं वितनुते क्रीडा-मुद्यानादिषु सन्ततम् / / 511 // रममाणोऽन्यदा कृष्णा-युधशालान्तरे प्रभुः / गतो गदां श्ये याचल्लातु-कामोऽभवल्लघु / / 512 / / तावदायुधपालोऽग गदामेनां विना हरिम् / नैवोत्पाटयितुं कोऽपि नरो वा नृपतिः प्रभुः / / 513 / / एवं जल्पति तस्मिंश्च गदामुत्पाट्य लीलया / भ्रमयामाप शीर्षस्या-भितो नमिः शिवाङ्गजः // 514 // तदैवायुधपालेन वार्यमाणः प्रभुस्तदा / कुलाल चक्रवच्चक्र नेमिरभ्रामयत्तदा // 515' / ततश्चायुधपालेन वार्यमाणः प्रभुभृशम् / चटयित्वा धनुश्चक्र टणत्कारं मुकुन्दवत् / / 516 / / ततश्च वार्यमाणोऽपि शस्त्रपालेन तत्क्षणात् / खड्गमुल्लालयामास पतन्तं च करे दधौ / 517 / / ततश्वायुधपालेन मुकुन्दादधिकारवम् / वार्यमाणो भृशं स्वामी शङ्खमापूर यद् दृढम् // 518 / / शङ्खयादेन मातङ्गा रज्जूरत्रोटय ठाः / तुत्रोटुगिरिशृङ्गारिण कम्पमापवसुन्धा // 519 / / उत्कल्लोलेनाभवद्वादिः प्लावयन् वसुधातलम् / श्रावासा भित्,यस्त्रोट त्रोटपतुदृढा अपि / / ५२०॥युग्मम्।। उक्तश्च'-"चक्र येन कुलालचक्रवदलंगुल्या भृशं भ्रामितं, सारज च धनुर्मु गालव दलं येन स्वयं नामितम् / विष्णोरप्यसमं श्रमभ्रमकरी कौमोदकी यष्टिवद् , येनोत्पाट्य निजं तदा सुजतरौ शालाश्रियं प्रापिता / 1 // विष्णोः शजवरेऽर विन्दवदलं येन स्वयं पृरिते, स्तम्भोन्मूलमनेकपा हयवरा उद्घन्धनास्त्रन्तिरे / विश्वं द्राग बधिरं धरापि विधुरा वश्चकम्पेऽधिकं, पेतुस्से मृतका इवा नवदलं शङ्का स्वबन्धो हरेः / / 2 / / सञ्चेलुः शेलनाथा विचलितमिलया भीतिमीताः समुद्राः संत्रासुदिंगकरीन्द्राः भ्रमणपरिगतै छितं यादवेन्द्रः ब्रह्माण्डं खण्डखण्डैः स्फुटितमुदधिभिःप्लावितं भूमिपीठं यस्येत्थं शहखड्ग भ्रमण विलसिते सोऽस्तु नेमिः शिवाय शङ्खस्यारवमाकर्ण्य चकितो ध्यातवान् हरिः / उत्पन्नः किं नवः कृष्णः साम्तं बलवान पुनः ? / / 521 / / जरासन्ध इवासाय प्रत्यर्थी साम्पा ह्ययम् / यमस्य सदने प्राण त्यागान्नेतन्य एव तु / / 522 / / इत्युच्चरन् हरिहस्तघात-कम्पितभूतलम् / सिंहनादादरिहन्तु-मुत्तस्थौ त्वरितं तदा / / 526 / / नेदुविद्गणारम्भ-कारिवादित्रनिस्वनाः / तायदत्रगृहाध्यक्षो-ऽभयंत्य नत्वा हरिं जगौ / / 524 / / नादयित्वा धनुः शाङ्ग कृत्वा खड्गं करे निजे / उत्पाट्य ते गदा चक्र नेमिरधाम यद् भृशम् / / 525 / / मयका वार्यमाणोऽपि कोतुकान्नेमिनन्दनः / लीलयाऽपूरयच्छङ्ख चक्र च बधिरं जगा // 526 / /