Book Title: Silopadesamala Balavbodh
Author(s): Merusundar Gani, H C Bhayani, R M Shah, Gitaben
Publisher: L D Indology Ahmedabad
View full book text
________________
शोलोपदेशमाला-बालावबोध
दिननी चिंता आज तई भांजी।' इम कही पछइ आपणी बेटी अजितसेननइ देवा-मणी
आपणउ जिनशेखर पुत्र मुझ साथि मोकलिउ । ते सांप्रत माहरइ घरि छह । हिव तुम्हे ए नात्र सही करउ ।' तिवारइं श्रेष्टि कहइ, 'हे महाभाग ! तइ ए भलउं कीधउं । काइं? सघलाइ लाभ-माहि ए लाभ मुझनइ मोटउ हूउ ।' पछइ रत्नाकरि बहूमान-पूर्वक जिनशेखर तेडी शीलवतीनउं नात्र सही कीघउ ।
पछइ पिताइं अजितसेन पाणिग्रहण-भणी जिनशेखर-साथि चलाविउ । तिहां महा ऋद्धिनइ विस्तारि अजितसेनि शीलवतीन पाणिग्रहण कीधउं । अनइ हाथ-मेलावणीइ घणउं धन लाघउं । पछइ सुमरानइ मोकलावी शीलवती-सहित आपणइ घरि आविउ । हिवइ अजितसेन शीलवतीसहित सुखिइं धर्म, अर्थ, काम-त्रिणइ पुरुषार्थ साधिवा लागउ । इम करतां घणा दिन गया । एकदा प्रस्तावि शीलवतीइ रात्रिनइ समइ 'शिवा-फेकारीनु स्वर सांभलिउ । ते स्वरनई अनुनारि घडउ लेई रात्रिइ गहिरि नीकली । तिसिइ शीलवत नु सुसरउ जागतउ हूंतउ । तिणि ते वधू रात्रिई बाहिरि जाती दीठी । ते देखी मनि विकल्प ऊपनउ ।
पछइ चौतविवा लागउ, 'सही एहवी रात्रिई जु ए बाहिरि नीकली छइ, तु इम जाणीइ ए शीलवती कुशीलि छइ . जोउ नइ, भला कुलनी बेटी भलइ थानकि आवी अनइ एहवा इ काज करइ । तु इम जाणीइ. प्रवाहई स्त्री आप-स्वार्थिनी । वाहिरि रूडी दीसइ, पणि माहि चित्त कूडउ ।' सुसरउ इम चीतविवा लागउ ।
हिव शीलवती मायाई करी रहित, कई काज करी, घडउ ठामि मूकी, आपणि शिय्याइ आवी सूती । पछइ प्रभाति तोछडरणा लगई सेठि आपणी स्त्रीनइ इसिउं कहइ जु, 'ताहरी वह शीलि गुणि आचारे करी केहवी प्रतिभासइ ?' तिवारइ स्रीइ कहिउं, 'स्वामी ! कुलमर्यादाई करी रूडी छइ।' तिसिई श्रेष्टि कहइ, 'ताहरी बुद्धि पणि रूडी नही, जिणि कारणि, एहनां आचरण आज रातिई मइ दीठां छइ । न जाणीइ, एकलो किहांइ नीकली गई हूंती ?' इम वात करई छइ । इलिई अजितसेन पुत्र मातापिताना पग नमिवा आविउ । तिहां बापनइ सचिंत देखी पूछइ, 'आज तुम्हे सचिंत कांई दीसउ ?' तिवारइ पिता कहइ, 'वत्स ! हिबई सिडं कहीइ ? विधात्राइं आपणइ घरि कल्पवेलि वावी, पणि सांसही न सकी । कांई जे, शीलवती एहवइ वंशि ऊपनी, महागुणवंती अनई एहवी इ जु पाडूआ आचारि चालइ, तु सिउँ कहीइ १ जु लाज, जु जिनधर्म, जु सर्व गुण जोईइ, तु एह-माहि । पणि हिवड सर्व गुण गमाडया। एतला दिन कल्पवेलि-सरीखी हूंती, पणि हिव विषवेलि समान हुई । आज रात्रिइ पाणीनउ कुंभ लेई किहांइ गई हूंती मुझ जागतां जि । ते एक प्रहर बारि रही पाछी आवी । तु वत्स ! एहनइ तू छांडि ।' तिवारई पुत्र पितानउ आदेस अणलोपतउ 'तह त्ति' कही घरि आविउ।।
तिसिइ प्रभाति शेष्ठि कांई कूड विमासी घू-समीपि आवी कहइ, 'वत्सि ! ताहग्इ पिताई तूं ऊतावली मिलवा-भणी तेडी छ ।' तिवारई वधूई डहापण-लगइ रात्रिनउ वृत्तांत जाणी ससुरानउ वचन मानिउ। कांई ? परीक्षाइ आफणी सोनउं कसि पहुचिसिइ । पछइ रथ प्रगुण कीधउं । तेतलइ शीलवती-वह-सहित रत्नाकर अष्टि रथि बइसी चालिउ । मार्गि चालतां नदी एक आवी । तिसिह श्रेष्टिई शीलवतीनइ कहिउं, 'हे वधू ! ए पगनां खासडां ऊतारि, पाणीइ
१K.शिवा फेत्कार करती सांभली । २ P. एहवई, C. एह इ । ३. K.P पाडूइ आचारि प्रवर्तइ । ४.CK. आफणी ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org

Page Navigation
1 ... 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234