Rupsen Charitram

Author(s): Jinsuri
Publisher: Hiralal Hansraj

Page 38

चरित्रम्
|| णापि विविधप्रकारैः पृष्टा अपि ते भयेन कंपमानास्तदेवाहुः, यत् हे स्वामिन्नत्र विषये वयं किमपि नो |* रूपसेन
₹ जानीमः. तदा तलारक्षो नृपादेशेन तान् सर्वानपि शूलायामारोपणार्थ चतुष्पथे समानयामास. तत्र है ॥ ३६॥
है बहवः पौरलोका मिलिताः, नगरमध्ये महाहाहारवो जातः, ते च कथयितुं लग्नाः, अरे स कोऽपि किं है।
नगरे नास्ति ? य एतेषां मरणभयं निवारयति. अथ तत्र नगरे वेश्यानां सप्तशतगृहाणि संति, ताभि8 वेश्याभिर्मिलित्वा तेषामारक्षकाणां दययेति राज्ञे विज्ञतं, हे स्वामिन् केनापि धूर्तेनायमन्यायः कृतोऽस्ति, 2 है। एते आरक्षकास्तु मुधैव मार्यते, तेन चान्येन पापं कृतं, तदर्थ चान्येषामयं दंडो जायमानोऽस्ति, यथा-18
दुष्टाश्रयाददुष्टेऽपि । दंडः पतति दारुणः ॥ मत्कुणानामधिष्टानात् । खट्वा दंडेन ताड्यते ॥ ३८ ॥ है राज्ञोक्तं नूनमकृतं पापं हठात्कस्यापि न लगति, उक्तं च-यो यत्कर्म करोत्यत्र । तत्तद्भुक्ते स एव हि ॥ | न ह्यन्येन विषे भुक्ते । मृत्युरन्यस्य जायते ॥ ३९ ॥ वेश्याभिरुक्तं हे स्वामिन् तत्सर्वं सत्यं, परं मासैक-2
मध्ये वयं तं दुष्टाचारिणं नूनं शोधयित्वा भवतोऽपयिष्यामः, अन्यथा ते आरक्षका वयं च सर्वा अपि | गृहसर्वस्वदंडपूर्वकं भवता शुलायामारोपणोयाः, अतो मासं यावत्तेभ्योऽभयदानं प्रयच्छ ? राज्ञापि तासां| ६ विज्ञप्त्या तत्प्रतिपन्नं. पोरा अपि हृष्टाः संतस्तासां वेश्यानां साधुकारमवदन्. अथ वेश्यानां सा प्रतिज्ञापि 8 ॥ ३६।।