Book Title: Ramayanma Sanskritino Sandesh Part 01
Author(s): Chandrashekharvijay, Bhanuchandravijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust
View full book text
________________
૨૩૮
પ્રવચન આઠમું
ગણાઈ હતી તે દેશમાં કેવા અશ્લીલ સિનેમા અને નાટકો ચાલી રહ્યા છે ? !! તમે જ્યારે તમારા ઘરમાં ટી.વી. ચાલુ કરો છો ત્યારે તમને તમારા ભાવીની કોઈ ચિન્તા છે ખરી ? આવા અશ્લીલ કે મારામારીના દશ્યો જોનારા સંતાનો ભવિષ્યમાં કદાચ એવા કામી અથવા કામાંધ બને કે તમારે Íત સાથે માથું અફાળવાનો અવસર આવે.
એવાં સંતાનો પોતાના વડીલોના મોતની પળમાં ય કદાચ એમની સેવામાં ઉપસ્થિત ન હોય. પિતાના પગ દબાવવાના તો દૂર રહ્યા પણ તેમની ગળચી ન દબાવે તો ય તેઓને આધુનિક કાળના રામ કે શ્રવણ કહેવા પડે. આ સ્થિતિ શું તમને મંજૂર છે? આવી દશા શું તમને અકળાવનારી નહિ બને? જો વડીલો તેમના સંતાનોનું ભાવી સુંદર અને સુરેખ જોવા માંગતા હોય તો કમસેકમ સિનેમા, નાટક અને ટી. વી.નો તેમને સંગ પણ કરવા ન દેશો. એનાં કાતીલ નુકસાન સમજાવીને એનાથી એમને સહજ રીતે છેટા રાખી દેજો. એલોપેથીક દવાઓના કટુ પરિણામો
સીતાજીનો દાસી સાથેનો ઉકત સંવાદ દરેક વાતમાં ભાવી પરિણામોની ચિતા કરવાનું સૂચવે છે. આયુર્વેદિક દવાઓના ઉપયોગ દ્વારા સામાન્યત: રોગ મૂળમાંથી દૂર થતો હોય છે, પણ એ રોગને લાંબા ગાળે મટાડે છે. માટે આજે લોકો એલોપેથી” તરફ ખૂબ આકર્ષાઈ રહ્યા છે. સુખી પ્રજાને ઘણો ખરો વર્ગ ‘ટેરામાઈસીન” ને કલરમાઈસીટીન” જેવી દવાઓ કેટલી ખતરનાક હોય છે એને વિચાર કર્યા વગર તત્કાળ રાહત મેળવી લેવાના લોભમાં – એને ધુમ ઉપયોગ કરતો જોવા મળે છે. સુખી માણસોને આયુર્વેદિક પદ્ધતિનો કઢો પીવો કે પરેજી પાળવી એ જરા ય પરવડતું નથી. એલોપેથીમાં એવું કશું જ હોતું નથી. વળી, જે ખાવું હોય તે ખાઈ શકાય; અને રોગ મટી જવાની ખાત્રી (!) આપી શકાય. આ પદ્ધતિથી રોગો ઘણી વાર ખૂબ વધી જાય છે. એલોપેથી સાયન્સમાં એવું બને છે કે રોગ મટાડવા દવાઓ અપાય છે અને એ દવાઓમાંથી નવા રોગો ઊભા થાય છે. આથી “રોગ માટે દવા’ અને ‘દવામાંથી રોગ” આવું વિષચક્ર સતત ચાલ્યા કરે છે. આના કટુ પરિણામરૂપે દર્દીના નસીબમાં દવાઓ ખાઈ ખાઈને છેવટે રીબાઈ રીબાઈને ઘેનમાં અને ઘેનમાં જ મરી જવાનું બાકી રહે છે. આ સ્થિતિ તાત્કાલિક લાભ (!) મેળવી લેવાની લલચામણી પદ્ધતિઓને કારણે જ થાય છે; પરન્તુ આજના મેકોલો શિક્ષણને પામેલા લોકોના મગજમાં આ બધી વાતો ઊતરતી જ નથી એ અત્યંત દુઃખદ બીના છે. જો આ રીતે દૂરદશિતા ખાઈને મોટી સંખ્યાના લોકો તાત્કાલિક પરિણામ મેળવી લેવાની લાલચમાં ફસાશે તો કદાચ આ અનાર્યતા સમગ્ર પ્રજા ઉપર ભારે મોટા ભયરૂપ સાબિત થશે. પતિવિરહથી અતિવ્યથિત અંજના
અંજનાના મહેલની અંદર એના પતિ કયારેય પગ મૂકતા નથી. એના કારણે અંજના અત્યંત દુ:ખી છે. ચન્દ્ર વિનાની રાત્રિ જેવી અંજના આંખમાંથી વહી જતા અશ્રુજળને કારણે કાળા મુખવાળી બની ગઈ છે. શરૂઆતમાં તો તે એમ વિચારતી હશે કે આર્યપુત્રને રાજ્યના ઘણાં કામો હશે એથી આવી શકતા નહિ હોય. પરનું જ્યારે એને પોતાના પતિએ કરેલા ત્યાગની જાણ થઈ હશે, અને એ
