Raghuvilasa Natakam

Author(s): Ramchandra Mahakavi,
Publisher: Bharatiya Vidya Bhavan

Page 31

ક
रजनिचरचमूनामीश्वरः श्रूयमाणः,
स भवति न भयाय ब्रूहि केषां मृगाक्षि ! १ ॥ १० ॥ ( पुनः सभयमात्मगतम्) 'मृगाक्षि " इति पदमनयोः काननचरयोरभिलाषशङ्कामुत्पादयेत् । भवतु | ( प्रकाशम्) अपि च आर्ये !, द्विपञ्चैस्तस्याऽऽस्यैर्द्विगुणदशभिर्लोचन भुजै
पुर्वैरूप्यं तत् किमपि वहते राक्षसपतेः । यदालोक्य स्मेरस्मरपरवशा सा हृदि शची, दिवो भर्तुर्भुना परिभवभरं श्लाघितवती ॥ ११ ॥
सीता - अंज्ज विराह ! अलाहि असदीण नामग्गहणेण ।
महाकविश्रीरामचन्द्रसूरिरचितं
-
रावणः ( सप्रमोद पवार्य) ग्रहस्त ! पश्यन्नसि पतिवञ्चनाचातुरीं विदेहराजदुहितुः ! |
रामः
-
शक्रेभद्विजदण्डखण्डनकरं वक्षस्थलस्य स्फुर
कार्कश्यं न खलु प्रपञ्चयति नः पौलस्त्यशौर्यश्रियम् । अन्यः कोऽपि स वीरकुञ्जरमनःप्रत्यक्षरूपो न यः,
शोडीर्यस्य न नाम शृरतुलनामर्हन्ति गण्डोपलाः ॥ १२ ॥ तदलमनया निशाचरसङ्कथया । कथय तावत् किं समयोचितं विज्ञपयितुमागतोऽसि ? |
1
रावणः - आगन्तवो यूयम्, अहं पुनराकलितविपिनकुहरो वनेचरदेशीयः । प्रभूतान्तरायं सम्परायं च रावणप्रमुखेभ्यो रक्षोभ्यः सम्भावयामि भवताम् । वधूवागुरानियत्रितमनसश्च कुत एव येोडुमैलम्भूष्णवः ? । तदियमार्या वैदेही किमपि गहनं वनकुहरमलङ्कुरुताम् । इयं च मे सधर्मचारिणी देव्याः सविधमधितिष्ठतु ।
राम: - ( साक्षेपम् )
युद्धश्राद्धभटांस कुट्टिमतटी शाणा निशाताश्रयो, देवीमप्यनलम्भविष्णव इमे त्रातुं पृषत्का यदि । मनन्तः पृथुपुङ्खपत्र पवनैर्धम्मिल्लमाल्यश्रियं,
युः कथमिद्धकीकशघनां पौलस्त्यकण्ठाटवीम् ? ॥ १३ ॥ रावणः - ( सभयमपवार्य वैनतेयं प्रति )
१) भवपुरं उ० । ४ ) मलम्भविष्णवः नाद० ।
२) आर्य विराध ! अलं असतीनां नामग्रहणेन । ५ ) पुङ्खपातपबनै उ० । ६) निर्भिद्युः कथं नाद० ।
३) निवेदयितु ४०