________________
૧૩૩
મિત્ર વચને પ્રભુ આવીયારે, આયુધ શાલા માંહરે, વાલે છે લીલાએ શંખ વજાડી રે, નેમિસર ઉચ્છાહરે. વાલે ૨ શંખ શબ્દને સાંભળીરે, ચિંતે દામોદર ધીરરે. વાલે છે કુણ મુજ વયરી ઉપરે, થાવે હરિ દીલગીરરે.
છે વાલે છે ૩ છે આયુધશાલાએ આવીયારે, દીઠે નેમિ કુમારરે, વાલો છે બળની પરીક્ષા તેણે કરીરે, હરિ દુઃખ ભરી અપારરે.
છે વાલે | ૪ | અંબરે સુર બેલ્યા હરિરે, ન કરે ફિકર લગારરે, છે વાલો છે અણપરણ્યા નેમિ થશેરે, શિવ સુંદરી ભરતારરે.
| વાલ છે ૫. એમ સુર વાણી સાંભળીરે, હરખે મેરારી ત્યાંહરે, વાલો છે તે પણ શંસય ટાલવારે, આવે અંતે ઉર માહેશે.
છે વાલે છે દ છે વિવાહ મનાવે તેમને રે, કહે ગોપીને શ્યામરે, વાલે રૂષભ વિજય કહે આગલે રે, રચના રસ અભિરામરે.
| | વાલો છે ૭ છે ઢાલ છે ૨ |
છે રાયણને સહકાર વાલાએ રાગ છે સોળે શણગાર સજીરે સાહેલી, ગોપી બત્રીસહજાર વાલા, નેમિ જિનેસર સાથે લેઈ આવે સરોવર તીર વાલા,
| લે છે ૧ |