________________
ર૮૮
પુઠ પહોંતી રે પશ્વિની, નયણે નિરખંત નાર; લાવણ્યસમય મુનિ એમ ભણે, જેમ તરીએ સંસાર.
! તેં૦ | ર૭ : ૫– શ્રી મરૂદેવી માતાની સઝાય છે તુ જ સાથે નહિં બેલું રિખવજી, તે મુજને વિસારીજી; અનંત જ્ઞાનની તું ઋદ્ધિ પામે, તો જનની ન સાંભલીજી
છે તુજ છે કે ૧ | મુજને મેહ હ તુજ ઉપરે, કાષભ ઋષભ કરી જપતીજી;
તુજ મુખ જેવા તલપતીજી. છે તુજ | ૨ | તું બેઠે શિર છત્ર ધરાવે, સેવે સુર નર કટિજી; તે જનની કેમ ન સંભારે, જોઈ તાહરી પ્રીતિજી.
છે તુજ૦ | ૩ છે. તું નથી કે ને હું નથી કેની, ઈહાં નથી કોઈ કનુજી; મમતા મેહ ધરે જે મનમાં, મૂર્ખ પણું સવી તેહનું જી.
| | તુજ૦ | ૪ | અનિત્ય ભાવે ચડયા મારૂદેવા, બેઠા ગજવર બંધેજી; અંતગડ કેવલી થઈ ગયા મુગતે, રિખવને મન આણંદજી.
છે તુજ૦ | ૫ | ૬– I શ્રી અંજના સતીની સઝાય છે સખી આજ મેં સાંભળી વાત, કટકે પવનજી જાશે પરભાત, મહેલમાં કેમ જાશે દિન રાત, સાહેલી મેરી કર્મ
મલ્ય વનવાસ
