________________
૬
તું અમર પેઠે થિર થઈ બેઠે, ચા વાળે મુહ; લખપતિ નરપતિ શેઠ સત્યવાહ, તુજ આગળ કઈ બૂઢ.
| | ચેતન| ૬ | આજ કાલ ને પિર પરારે, ધર્મે વિલંબજ કરતે; ક્ષણક્ષણ આયુ એ છે થાયે, અંજલિ જલ જિમ ખરતે.
છે ચેતન | ૭ | તારે તે રોહણમાં ગાજે, બહેરે થઈને બેઠે; તુજ આગળ કેઈ નર ચાલ્યા, તું એ પંથે પેઠે.
- ચેતન | ૮ છે વાર કવાર સુખ દુઃખી એ, ન ગણે એક એ ટાણુ અવર રૂઠા એ દામે પા; ન વળે એહનું આણું.
છે ચેતન છે ! નિશ્ચિતા નવિ સુઈએ પ્રાણી, જમને ઝાઝે રે; માતપિતાદિક જાતાં લેશે, કેહને ન ચાલે તોરો.
- ચેતન | ૧૦ સમય થયે ચેત્ય નહીં પ્રાણી, આવે આઉં બહું જૂરે; બૂડતાં વાર કેહવી લાગે, સાયરને જિમ પૂરે.
ચેતન ૧૧ છે રાત દિવસ ચાલે એ પંથે, કિણ ન જાયે કલિયે; થાવગ્રાદિક જે મુનિ ચેત્યા, તેહને ભય એ ટલિયે.
| | ચેતન છે ૧૨ પાણી પહેલી પાળ જ બાંધે, તે જગ માંહિ બલીયા; ઘર લાગે કુવે જે દે, તે મૂરખમાં ભલીયા.
છે ચેતન૧૩ છે.
