________________
પ્રસંગ મહારાજા ખારવેલ માટે જીવનનો એક અમૂલ્ય પ્રસંગ હતો, એથી આ પ્રસંગને, રાજ્યાભિષેકનો એ ઉત્સવ કે મગધવિજય પછીના કલિંગ પ્રવેશનો એ મહોત્સવ પણ જેની આગળ ફિક્કો પડી જાય, એ રીતે ખારવેલ ઉજવી જાણવા માંગતા હતા. આર્ય શ્રી સુપ્રતિબદ્ધસૂરીશ્વરજીનો પોતાની ઉપર મહોપકાર હતો, એથી ખારવેલ આ પૂજ્ય અને પવિત્ર પુરૂષની નિશ્રા મેળવીને આ પ્રસંગની ભવ્ય ઉજવણીને માટે કટિબદ્ધ બન્યા.
જૈનત્વના જાહોજલાલીભર્યા કેન્દ્ર તરીકે ત્યારે કલિંગની ગણના થતી હતી. કારણ કે મગધની ભૂમિનું આ ગૌરવ પુષ્યમિત્રના પાશવીશાસનને કારણે લુપ્તપ્રાય થઈ ગયું હતું અને એથી જૈન અને બૌદ્ધ સાધુઓના મોટા-મોટા પરિવારોએ પોતાના વિહાર-વહેણથી કલિંગને પાવન બનાવવા માંડ્યું હતું. એથી આર્ય શ્રી સુપ્રતિબદ્ધસૂરિજીની નિશ્રા મેળવવાનું રાજા ખારવેલનું ભાવના-સ્વપ્ન ટૂંક સમયમાં જ સફળ થયું અને એમના પુણ્ય પગલે કલિંગની એ ધરતી અને પાટનગરીએ તોષાલી ભક્તિના ભાતીગળ રંગોથી રંગાઈ ઉઠી !
રાજા ખારવેલનો અને કલિંગ-પ્રજાનો હર્ષ હૈયાના સરોવરમાં સમાતો નહોતો, છલક-છલક છલકાઈને એ હર્ષ કલિંગની ધરતીને પણ શણગારી રહ્યો હતો. રાજ્યાભિષેકના પ્રસંગ પછી હૈયું હર્ષથી હિલોળે ચડી ઉઠે, એવા અનેક પ્રસંગો રાજા ખારવેલ સમક્ષ ઉપસ્થિત થઈ ચૂક્યા હતા, છતાં એ બધા પ્રસંગોમાં અંતરથી ઉદાસીન રહીને જ ખારવેલે ભાગ લીધો હોય, એમ પ્રજાને લાગતું હતું, પણ કલિંગ-જિનની પ્રતિષ્ઠાના આ પ્રસંગમાં તો ખારવેલનો પ્રાણ પૂરાયો હોય, એમ સી અનુભવી રહ્યા હતા. આ પ્રસંગ પામીને રાજા ખારવેલ જાણે ધનધાન્યના અષાઢી મેઘ બનીને એવી રીતે વરસ્યા કે, એથી પરિપ્લાવિત બનેલી પ્રજાનો ઘણો મોટો ભાગ જિનધર્મની અનુમોદના કરીને ભીનાં બનેલાં હૈયામાં બોધિબીજનું વાવેતર કરવા બડભાગી બન્યો !
૧૦૦
૨૦૦૧ મહારાજા ખારવેલ
