________________
આ પછી પણ ઘણા-ઘણા ભયંકર ભાવિના સૂચક ઉત્પાતો થશે અને આના ફળ રૂપે એક કાળ ચોઘડીયે આકાશમાંથી મહામેઘ મુશળધારે વર્ષવાની શરૂઆત કરશે. આ ગોઝારી વર્ષા બરાબર ૧૭ દિવસ સુધી અનરાધાર અને અનવરત ચાલશે. એથી ગંગા અને શોણ આ બે મહાનદી ગાંડીતૂર બનીને પૂરનું પ્રલય-તાંડવ ખેલવા માંડશે. જળપ્રલયનાં એ ઓળા આખા પાટલિપુત્રના વિરાટ-વિસ્તારને ઘેરી વળશે. ચારેકોર “ત્રાહિમામ્, ત્રાહિમામ્”ના કરુણ આક્રન્દનો ઉઠશે અને પથ્થર-હૈયું પણ પાણીની જેમ દ્રવી ઉઠે, એવું દારૂણ અને કરુણ વાતાવરણ ચોમેર છવાઈ જશે.
આ પૂરનો ગાંડો પ્રવાહ કોઈને છોડશે નહિ. મકાનો અને માણસોને એ પોતાના તાંડવ-નૃત્યમાં ઘસડી જશે, ત્યારે કેટલાંક સમજુ-આરાધક શ્રમણો ને શ્રાવકો અનશનની પ્રતિજ્ઞા અંગીકાર કરીને સમાધિપૂર્વક મૃત્યુ પામશે, જયારે બાકીનો મોટો ભાગ ગંગાપ્રવાહમાં તણાતો-તણાતો આકાશ તરફ સકરુણ-નજર કરીને સનતકુમાર દેવને પ્રાર્થના કરશે કે, આપ અત્યારે શ્રમણ-સંઘની વહારે ધાવ, વૈયાવૃત્ય કરવાનો આ ખરેખરો અવસર છે ! પણ આ વિનંતિથી કોઈ અસર નહિ થાય અને મગધની એ સંપૂર્ણ પાટનગરી ગંગાની તાંડવ જળલીલામાં હોમાઈ જઈને નામશેષ બની જશે.
એક મહાનગરીને સર્વનાશના ખપ્પરમાં હોમી દેનારા ગંગાના આ ગાંડાતુર પૂરમાંથી માંડ-માંડ જેઓ બચી શકશે, એમાં આચાર્ય શ્રી પાડિવત સહિત થોડોક ચતુર્વિધ સંઘ, રાજા કલ્કિ અને રાજ ખજાનાનુ સ્થાન હશે.
એક મહાવિનાશમાંથી માંડ-માંડ ઉગરી ગયાની કળ ઉતર્યા બાદ રાજા કલ્કિ બચેલાએ રાજખજાનાના જોરથી, જ્યાં આ રીતે ફરી વિનાશ ત્રાટકી ન શકે, એવી જગ્યા પસંદ કરીને નવું પાટલિપુત્ર વસાવશે. થોડાક જ વર્ષોમાં નવું પાટલિપુત્ર પુનઃ સમૃદ્ધ બનીને મગધનું માનવંતુ મહાનગર બની જશે. ફરીથી ત્યાં જિનમંદિરો નિર્માશે અને સાધુઓનું
મહારાજા ખારવેલ -~~-~~~