Jain Shasan 2008 2009 Book 21 Ank 01 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 94

તરંગવતી
૧૦૮ ધર્મ કથા જૈન શાસન (અઠવાડિક) વિશેષાંક - તા. ૪-૧૧-૨૦૦૮, મંગળવાર
વર્ષ - ૨૧ - અંક - ૧
સત્વરે પાછીતારાપિતા પાસે પહોંચી જા.”
આ વાત થતી હતી ત્યારે રસ્તે પસાર થતો કોઈ માણસ બોલ્યો, “સ્વેચ્છાએ આવેલી સ્ત્રી, યૌવન, અર્થસંપત્તિ, રાજલક્ષ્મી, વર્ષા અને મિત્રોનો આનંદ - આનો જે માણસ તિરસ્કાર કરે છે, તેને ભોગવતો નથી તેના મનોરથ ક્યારેય સિદ્ધ થતા નથી.”
આ વચન સાંભળીને પ્રિયના મન પર અસર થઈ. તેણે કહ્યું, ‘...અને જો તારી ઈચ્છાહોય તો એક ઉપાય છે.”
તરંગવતી કહે, “ચાલો! હે નાથ જ્યાં તમે ત્યાં હું. હું મક્કમ છું. ગમે તેટલાં દુઃખો સંકટો કે આપત્તિઓનાં પહાડ
તૂટી પડશે તો પણ હું તમારી સાથે જ રહીશ.”
પદ્મદેવે વિચાર્યું એમને એમ ખાલી હાથે ન જવાય. મણે જરૂરી ધન સાથે લઈ લીધું. સારસિકા તરંગવતીનો ઈશારો સમજી તેના અલંકારો લેવા તેના ઘરે ગઈ. પદ્મદેવે હવે ઉતાવળ કરવા કહ્યું, વિલંબ હવે મોંઘો પડી જશે. ઓચિંતું જ વિદન આવીને ઊભું રહે તે પહેલાં અત્રેથી તરત જ નીકળી જવું એ જ ઈષ્ટ છે. તેમણે ન રાહ જોઈ સારસિકાની, ને hથમાં હાથ પકડીને બંને ચાલી નીકળ્યાં. ચાલતાં ચાલતાં મુના નદીને કિનારે આવ્યાં. કિનારે એક દોરડાથી બાંધેલી
વજોઈ. જાણે બધું પરમાત્માએતૈયારનરાખ્યું હોય! T એ બંને નાવમાં બેસી ગયાં. તરંગવતી રોમાંચિત
ઈ ઊઠી હતી. પ્રિયને પામીને તે ધન્ય બની હતી. તેના અંતઃકરણની ઈચ્છા આજે સિદ્ધ થઈ હતી. થોડીવારે નાવડું (પીશું રાખ્યું. પદ્મદેવે તરંગવતીને પોતાની નજીક ખેંચી. તેનાં
ગોને યૌવનનો પ્રથમ સ્પર્શ આપ્યો. ગાઢ આક્ષેશમાં બંને થાઈ ગયાં. ચંદ્ર પણ જાણે શરમાઈ ગયો. સંગનું અનેરું કે :ખ બંનેએ ભોગવ્યું. તૃપ્તિનો આનંદ એમના ચહેરા પરરમી ગાંધર્વ વિવાહથી બંને જોડાઈ ગયાં. -
વળી નાવડું આગળ ચાલ્યું. સમય ક્યાં પસાર થયો તેની તેઓને ખબર પણ પડી નહીં. પૂર્વમાં ' ચર ઊગ્યો. તેઓ એક કિનારે ઊતર્યા. સુંદર લાગતી હતી એ
ભૂમિ. તેઓ થોડુંક ચાલ્યાં. બંને જણ એકબીજાનાં પગલાં પડતાં હતાં તેના વખાણ કરતાં આગળને આગળ ચાલતાં હતાં.
ત્યાં એમની નજર દૂર પહોંચી. બાપ ! બિહામારા લાગતાં માણસો હથિયારો સાથે એમની નજીક આવી રહ્યા હતા. તે લૂંટારાઓ હતા. તરંગવતી ગભરાઈ ગઈ, સ્વામીની સોડમાં લપાઈ ગઈને ચિત્કાર કરી ઊઠી, “બાપરે!હવે શું થશે ?' પદ્મદેવે તેને હિંમત આપી કહ્યું, ‘હું છું. તું ગભરાય છે કેમ ?હું પહોંચી વળીશ.” પણતરંગવતીનમાની. સામે આટલા બધા લૂંટારા હથિયારો સાથે અને તેનો સ્વામી એકલો. તેણે કહ્યું, “ના, આપણે લડવું નથી. જોખમ ઘણું છે. અત્યારે શરણે થવું એ જડહાપણ છે.”
જ લૂંટારા નજીક આવી પહોંચ્યા. તેઓએ તીરકામઠાં બતાવી તેમને ડરાવવા પ્રયત્ન કર્યો. તેઓએ ૫ પ્રદેવને પકડી લીધો. તરંગવતી ના શરીર ઉપરનાં આભૂષણો નિર્દય રીતે ઉતારી લીધાં. તેણે જોરથી રડવા માંડ્યું ત્યારે એક લૂંટારો જે તેમાં નાયક જેવો લાગતો હતો તેણે તરંગવતીને મૂંગી રહેવા જણાવ્યું, “વધારે હોહા કરીશ તો તારા ધણીને મારી નાખીશ” એવી બીક બતાવી. પતિને મારી નાખવાની વાત શી રીતે સહન થાય? તરંગવતીએ માંડ રૂદન દબાવી દીધું. પણ નિઃસાસા ન રોકી શકી. પદ્યદેવ પાસે રત્નની પોટલી હતી તે લૂંટારાઓએ પડાવી લીધી. તરંગવતીના કહેવાથી તેનો પતિ બળપ્રયોગથી દૂર રહ્યો. મૂલ્યવાન રત્ન જોઈ લૂંટારા રાજી થઈ ગયા અને તે બંનેને બિહામણા રતાઓ ઉપર ચલાવી એક પર્વતની ભયાનક કોતરમાં ગુફા હતી ત્યાં લઈ ગયા. ગુફામા એક અદ્ભુત મંદિર હતું અને ત્યાં દેવીની
મહાપૂજનનો ઉત્સવ ચાલતો હતો. કેટલાક ગાતા હતા, ) , કેટલાક નર્તન કરતા હતા. એક પછી એક, ચોરો
. ટનો માલ જે લાવેલા તેનો ત્યાં ઢગલો કરતા તે હતા. તરંગવતી અને પદ્મદેવ બંધનમાં હતાં. ૨. મૂંગામૂંગા જે થાય તે જોયા કરવા સિવાય બીજો કોઈ તેમને માટે ઉપાયન હતો.
ર