Jain Shasan 2008 2009 Book 21 Ank 01 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 92

રંગવતી
૧૦૮ ધર્મ કથા જૈન શાસન (અઠવાડિક) વિશેષાંક - તા. ૪-૧૧-૨૦૦૮, મંગળવાર
વર્ષ - ૨૧ - અંક-૧
ના મનમાં તો ઈષ્ટ ફક્ત તેનો પ્રિયતમ જ હતો, બીજું કોઈ
નહીં.
થોડા જ વખતમાં તેની સખી સારસિકા માચતી કૂદતી આવી. “જડી ગયું, જડી ગયું એમ પાગલની માફક ઉદ્ગાર કાઢતી, તરંગવતી આશ્ચર્ય પામતી બોલી : આતે કેવું ગાંડપણ!શું છે? માંડીને વાતો કર.”
સખીએ કહ્યું, “મને તારો પ્રાણવલ્લભ મળી ગયો
તરંગવતીએ કહ્યું, “હે! ક્યાં છે? કોણ છે? મને રતકહે. મને લઈ જાયાં.”
સખીએ કહ્યું, “ઉતાવળી નથી. વાત તો સાંભળ. થઈ કાલે તારા કહેવા મુજબ ચિત્રાવલી બરાબર ગોઠવીને હું ગળામાં ઊભી હતી. લોકોના ટોળેટોળાં આવતાં, આ ચિત્રો મિતાં હસતાં-આનંદ પામતાં. કોઈ વળી ખિન્ન થતા, વિચાર કરતા કરતા જતા રહેતા. પણ સાંજ પડ્યે એક યુવક આવ્યો. ચિત્રજોતાં જ ‘આહ’ એમ કહી પડી ગયો. બેભાન થઈ ગયો. fઅને બીજા બે-ત્રણ પ્રક્ષકોએ એના મોં પર પાણી છાટયું. મોડા જ વખતમાં તે શુદ્ધિમાં આવ્યો. ફરીથી તેણે ચિત્રાવલી કવા માંડી. તે કહે, “અરે, આ તો મારી જ વાત. મારા pવભવની જ આ વાત છે. તેના જ ચિત્રો છે. કોણે દોર્યા આ મિત્રો?”
સારસિકાએ કહ્યું, “મહાનુભાવ! આ મારી સખી ગરશેઠની પુત્રી તરંગવતીએ દોરેલાં ચિત્રો છે. તેણે જ આ મિત્રો પોતાનો પૂર્વભવ યાદ આવતાં દોર્યા છે. તમારે તેને વળવું હોય તો હું તેનો મેળાપ કરાવી આપું. પણ તે પહેલાં તમે પોતાનું નામઠેકાણું બતાવો તો હું આ મારી સખીને અમારે ત્યાં લઈ આવું.” આટલું કહેતાં તો તેણે જવાબ આપ્યો, ‘મારું નામ છે પદ્મદેવ. મારા પતાનું નામ છે ધનદેવ ને માતાનું નામ છે કે સુમતિ.” તે તેના ઘર તરફ જતો હતો હું પણ તેની ૨છળ પાછળ ચાલી. ત્યાં જઈને તેનો સંપૂર્ણ પરિચય ચળવીને તરત હું અહીં આવી છું.” આ બધું એક શ્વાસે
સારસિકાએ જણાવ્યું.
તરંગવતી તો આ જાણી રાજી રાજી થઈ ગઈ. સારસિકાને વિદાય આપી તેણે સ્નાન કર્યું. ગુરુવંદન કરી શ્રી જિનેન્દ્રભગવંતની પૂજા કરીને પારણુંક્યું.
એ જ દિવસે સાંજે મોડેથી સખી સારસિકાઉતાવળે આવી. તેણે અશ્રુભીની આંખે નવા અઘાતજનક સમાચાર આપ્યા:
પઘદેવના પિતાજી શ્રેષ્ઠધનદેવ પોતે થોડા મિત્રો સાથે તારા પિતાજીની પાસે આવ્યા હતા. તેમાગે ખૂબ સ્પષ્ટ ભાષામાં પોતાની વાત તારા પિતાને કહી, હું તમારી પુત્રી તરંગવતી માટે મારા ગુણવાન પુત્રનું માથું લઈને આવ્યો છું. મારા પુત્રનું નામ પધદેવ છે. તે વ્યવહારું, જ્ઞાની અને કલાકુશળ છે.' ત્યારે તારા પિતાજીએ ધનદેવની વાત કાપી નાખતાં કહ્યું કે, “તમારો પુત્ર વારંવાર દેશાંતરનો પ્રવાસ કરે છે. ઘરમાં સ્થિર બનીનરહેનારને મારી પુત્રી કેવી રીતે આપું ?' આમતારા પિતાએ આંગણે આશાભર્યા આવેલાં શ્રેષ્ઠીની વાતને નકારી કાઢીઆથી માનભંગ થયેલા શ્રીધનદેવ શોકથી ઉદ્વિગ્ન બનીને ત્યાંથી શીઘજતા રહ્યા.”
' આ સાંભળી પોતાના મન પર જાણે વજઘાત થયો હોય તેમતરંગવતી ચિત્કાર પાડી બોલવા લાગી:
અરે, ૨, આ વિજેગ સહેવાશે ?
એના વિના કેમ જિવાશે? ગયા જન્મમાં એ બાણથી વિંધાઈને મરણ પામ્યો હતો અને દૈહિક દુઃખોને ગણકાર્યા વિના હું પણ એની પાછળ પ્રાણની આહુતિ આપી સતી થઈ હતી. આ ભવે પણ ,
- હું એ જીવશે ત્યાં સુધી જ જીવીશ. એ જ મારો પ્રાણ, છેછે . એજ મારો શ્વાસ છે.” છે
** પિતાની ચેષ્ટાથી તરંગવતીનાં જે તે
અરમાનોનો ભાંગીને ભૂકો થઈ ગયો હતો, પણ તે * હિંમત ન હારી, ભાંગી ન પડી. તેણે સારસિકાને કહ્યું, સખી! મારું એક કામ કર. હું એક પત્ર લખી આપું તે તું