Book Title: Jain Shasan 2008 2009 Book 21 Ank 01 to 48
Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir
View full book text
________________
ભીમા કુલડિયા
૧૦૮ ધર્મ કથા જૈન શાસન (અઠવાડિક) વિશેષાંક - તા. ૪-૧૧-૨૦૦૮, મંગળવાર
વર્ષ - ૨૧ - અંક-૧
સર્વોત્તમ છે.'
“ધન્ય ભીમાજી ! ધન્ય !' પ્રચંડ હર્ષનાદ કરતી સભા | વિખરાઈ. ભીમાજી પોતાના ગામે પાછો ફર્યો. હરખાતાં હરખાતાં તેણે ઘરમાં પ્રવેશ કર્યો.
“ઓહો! આજે કંઈ બહુ ખુશ છો?' ઘરમાં દાખલ થતાં જ ભીમાને પત્નીએ સવાલ કર્યો.
‘પ્રિયે ! મારી ખુશી તને શી રીતે સમજાવું? મારું તો જીવન આજે ધન્ય બની ગયું.'
‘એવું તે શું બન્યું? મને કહોતોખરા.'
ભીમાએ હરખાતા મને બધી વાત કરી. વાત હજી પૂરી થાય તે પહેલા જ પત્ની બોલી ઉઠી:
‘બધી કમાણી દાનમાં દઈ આવ્યા ? ધન્ય થઈ ગયું તમારૂં જીવન, કેમ? તમને ઘરનો વિચાર સરખોય ન આવ્યો? શું ખાશો સાંજે ?' પત્ની ગુસ્સાથી હાંફી રહી હતી. તેના મગજની કમાન છટકી ગઈ હતી. ભીમાનું દાન તેનાથી સહન ન થયું.
‘ગુસ્સે ન થા, દેવી ! શાંતિથી વિચાર કર ! જ્યાં લાખો રૂપિયાનાં દાન કરનાર હોય ત્યાં આપણી સાત દમડીનો શો હિસાબ? અને સાત પૈસા તો કાલે કમાઈ લેશું. પણદાનની આવી તક કંઈ ફરી ફરીને થોડી મળે છે. ! સાત પૈસાના બદલામાં કેટલો | બધો પુણ્યલાભ થયો છે મારાહૈયે કેટલો બધો આનંદ છલકાય છે તેનોતું જરા હિસાબમાંડ.'
માંડો તમે બધો હિસાબ, મારે નથી માંડવો. આપણે ગરીબ છીએ. એવાં દાન દેવાનો શોખ આપણને ના પરવડે. આપણે પહેલાં પેટનો વિચાર કરવો જોઈએ, પુણ્યનોનહીં.'
‘જો દેવી! એ સાત પૈસાદાનમાંદીધાન હોત તો તેનાથી કેટલું સુખ મળત ? સાત પૈસા જેટલું ને? હવે મને તું એ કહે કે મારા આત્માને સુખ અને આનંદ મળતોતું રાજી થાય કે નહીં?' | ‘તમે તો કેવા ગાંડાપ્રશ્નપૂછો છો?' | ‘તો ગાંડી ! જે સાત પૈસાથી આપણી ગરીબી દૂર થવાની નહતીતે સાત પૈસાદાનમાં આપી દેવાથી મને બેહદ સુખ અને અપૂર્વ આત્માનંદ થયો છે તે જાણીને તારે તો મારા દાનની અને ભાવનાની અનુમોદના કરીને મહા પુણ્યલાભ મેળવવો જોઈએ.” ભીમાએ સભામાં મહામંત્રીએ કેટલા પ્રેમથી તેને આવકાર્યો હતો અને આખી સભાએ તેની ભાવનાનો કેવો જયનાદ કર્યો હતો તે બધું વિગતે કહી સંભળાવ્યું.
‘ક્ષમા કરો, નાથ! મારી ભૂલ થઈ ગઈ. તમે . સાચેજ મહાપુણ્યઉપાર્જન કર્યું છે.' ( પત્નીને પ્રસન્ન થયેલી જોઈ ભીમો અતિ . હર્ષ પામ્યો અને પોતાના કામે વળગ્યો. તે દિવસે સાંજે પત્ની ગાય દોહવા ગઈ. ગાય દોહી પાછી આવીને તેણે ભીમાને કહ્યું : “ગાયને બાંધવાનો ખીલો નીકળી ગયો છે. તેને
જરા બરાબર ઠોકી દો ને !' તે ભીમો ગમાણમાં ગયો. ત્યાં જઈ તેણે ખીલો ઊંડે સુધી દાટવા જમીન ખોદી. ખોદતાં કોદાળી કશાક વાસણ સાથે ભટકાઈ હોવાનું તેને લાગ્યું. તેણે જોયું તો તે ખાડામાં એક સુવર્ણકળશ હતો. બહાર કાઢીને જોયું તો તેમાં સોનામહોરો ભરેલી હતી. કળશ લઈને તે પત્ની પાસે આવ્યો અને બોલ્યો, ‘જોયું! દાદાનો ચમત્કાર કેવો છે? ક્યાં સાત પૈયા અને ક્યાં આ સોનાનો કળશ, સોનામહોરોથી ભરેલો ?'
‘આપણી ગરીબી દૂર થઈ ગઈ.' પત્ની હર્ષાવેશથી બોલી.
ના દેવી ! આપણું ન હોય તે નહિ લેવાની મારી પ્રતિજ્ઞાને તું જાણે છે. આસોનામહોરો આપણીથી.'
“તો શું કરશોઆસોનામહોરોનું?'
‘જઈને મહામંત્રીને આપી આવીશ. તેઓ તેનું જે કરવું હશે તે કરશે.’ ભીમો વ્રતધારી શ્રાવક હતો. તે લલચાયો નહી. વ્રતમાં તેઢીલોન થયો. - બીજા દિવસે સુવર્ણકળશ લઈને ભીમો બાહડ મંત્રી પાસે પહોંચ્યો. તેણે બધી સોનામહોરો સાથેનો કળશ તેમના ચરણે ધરી દીધો અને જે બન્યું હતું. તે બધું કહ્યું બાહડ મંત્રી તો ભીમાની નિઃસ્પૃહતા અને વ્રતપાલનની દઢતા જોઈ અહોભાવથી સ્તબ્ધ બની ગયા. બોલ્યા: “ધન્ય છે ભીમાજી ધન્ય છે તમારી વ્રત પાલનની દઢતાને ! ખરેખર તમે મહાશાવક છો ! આ સોનામહોરો પર તમારો જ અધિકાર છે. તમને તે તમારા ઘરમાંથી જ મળી છે. તમારો પુણ્યોદય જાગવાથી તમને આ સંપત્તિ મળી છે. તમે જ ખરા માલિક છો. આથી તમે એને પ્રેમથી પાછી લઈ જાઓ.” પણ ભીમાએ તે લેવાનો ઈન્કાર કર્યો. મહામંત્રીએ ફરી તેને સમજાવ્યો. ભીમો એક નો બે નહોતો થતો ત્યાં ઓચિંતા જ કપર્દિ યક્ષ પ્રગટ થયા. તેમને જોઈને બંનેએ ઉભા થઈ નમસ્કાર ક્ય. યક્ષરાજે કહ્યું:
‘ભીમા!આધનતમેતારા પુણ્યોદયથી મળ્યું છે. તારાં અશુભ કર્મો હવે પૂરા થયાં. આધન હું તને પ્રેમથી આપું છું, લઈ લે તું...' એટલું બોલી૫દિયક્ષ અદશ્ય થઈ ગયા.
હવે ભીમો ના પાડી શકે તેમ ન હતો. મહામંત્રીનું ભાવભીનું આતિથ્ય માણી સોનામહોરો ભરેલો કળશ લઈ તે L. પોતાને ઘરે પાછો ફર્યો. ‘લો દેવી! કપર્દિ યક્ષે આપણને આ ભેટ
- આપી છે. ખરેખર શ્રી આદિનાથનો પ્રભાવ અચિંત્ય છે ) છે , એમાં કોઈ શંકા નથી.’
સંતુષ્ટ પત્નીએ કહ્યું, “નાથ ! આ તો આપનીવ્રતદઢતાનું જ ફળ છે.”
શિની ગાય દોહવા ઈ. ગાય દોહી પાછળ આવીને તેને
