Book Title: Jain Shasan 2008 2009 Book 21 Ank 01 to 48
Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir
View full book text
________________
શ્રી સિદ્ધર્ષિ ગણિ
૧૦૮ ધર્મ કથા જૈન શાસન (અઠવાડિક) વિશેષાંક - તા. ૪-૧૧-૨૦૦૮, મંગળવાર
વર્ષ - ૨૧ - અંક-૧
ફરી વાર એ વખતસર આવી જાય એવા હેતુથી વધારે કડક ભાષામાં માતા અંદરથી જ બોલી : “આટલી રાત્રે જેનાં બારણાં ખુલ્લાં હોય ત્યાં તું જ.’ ‘ભલે તેમ કરીશ” એમ કહી સિદ્ધ ચાલ્યો ગયો. તે જોતો જતો ચાલે છે કે ક્યાં કોનાં બારણાં ખુલ્લાં છે. “તેણે જૈન સાધુઓના આણગારોનાં બારણાં ઉઘાડા જોયાં અને તેથી તે ત્યાં અંદર ગયો.” ઉઘાડા રહેતા બારણાંવાળા મોટા ઓરડામાં તેણે નજર નાખી. ત્યાં તેણે મહાત્મા મુનિઓને જોયા. તેઓ જુદી જુદી ધાર્મિક ક્રિયાઓ કરતા હતા. એ જોઈ તે વિચારવા લાગ્યો: “ધન્ય છે આ મુનિરાજો ! આ બધા મોક્ષના અર્થી છે અને હું વ્યસનમાં આસક્ત છું. મારું જીવતર નકામું છે. હું ભાગ્યશાળી છું કે અહીં આવી પહોંચ્યો. ઉપકારી તો મારી માં કે ઓણે ગુસ્સો કરી મારા ઉપર ખરેખર ઉપકાર કર્યો. આ પ્રમાણે વિચાર કરતો તે ઉપાશ્રયના મધ્ય ભાગમાં આવ્યો. ત્યાં ગુરુમહારાજ બેઠેલા હતા. તેમને તેણે નમસ્કાર કર્યા એટલે ગુરુમહારાજે ધર્મલાભ' કહી પૂછ્યું, “ભાઈ! તમે કોણ છો?'
સિદ્ધ જવાબ આપ્યો, “સાહેબ ! હું શુભંકર શ્રેષ્ઠીનો પુત્ર છું. મારું નામ સિદ્ધ છે. મોડી રાત્રે જુગટુ રમી ઘેર જવાથી માએ બારણાં ન ખોલતાં જ્યાં બારણાં ખુલ્લાં હોય ત્યાં જવા કહ્યું, એટલે આ દરવાજા ખુલ્લા જતાં અહીં આવ્યો છું. હવે હું તમારા શરણે છું.'
ગુરુમહારાજે શ્રુતજ્ઞાનનો ઉપયોગ કર્યો અને આ સિદ્ધ ભવિષ્યમાં પ્રભાવક થશે એમ જાણી મનમાં ઘણારાજી થયા. તેમણે કહ્યું, “અહીં ગમે તે કોઈ રહી શકતું નથી. અહીં રહેવું હોય તો અમારા જેવો વેશ પહેરવો પડે. પણ તેમ કરવું તારા જેવા, મરજીમાં આવે તેમ ભટકતા માણસ માટે બહુ મુશ્કેલ છે. મુશ્કેલ એટલા માટે છે કે અહીં રહેનારે નબળા માણસોને આકરું લાગે એવું અખંડ બ્રહ્મચર્યવ્રત ધારણ કરવું પડે છે, માથાના વાળનો લોચ કરવો ? પડે છે, વિહાર ચાલીને કરવો પડે છે.' જૈન
- સાધુપણું કેટલું મુશ્કેલ છે તે તેમણે વિસ્તૃત રીતે સમજાવ્યું.
સિદ્ધ કહ્યું, “મારા જેવા વ્યસનીને જેનો પોતાનાં જ માણસો તિરસ્કાર કરતાં હોય છે તેવાને માટે આવું સરસ સંયમ કેમ મુશ્કેલ પડે? આવું સંયમ કે જે નમસ્કાર કરવા યોગ્ય છે તે હું સ્વીકારીશ. માટે મારા માથા પર હાથ મૂકી મને દીક્ષા આપી ઉપકાર કરો.'
ગુરુમહારાજે ઉત્તરમાં કહ્યું, “કોઈએ અમને નહીં આપેલું અમે કાંઈ લેતા નથી. માટે તું એક દિવસ રહે. અમે તારાં માતાપિતાને ખબર આપીએ.'
આપનો હુકમ મારે પ્રમાણ છે, માન્ય છે.” એમ કહી તે ત્યાં રહ્યો. આવા સારા શિષ્યનો લાભ થવાથી સૂરિજી મહારાજને ઘણો આનંદ થયો.
- આ બાજુએ, શુભંકર શેઠે સવારમાં પોતાની પત્ની પાસેથી રાત્રે બનેલી બીના જાણીને પત્નીને ઠપકો આપ્યો અને સમજાવ્યું કે જે માણસ વ્યસની થયો હોય તેને આકરાં વચનો ન કહેતાં ધીમે ધીમે શીખામણ આપવી જોઈએ. ત્યારબાદ શેઠ સિદ્ધને શોધવા નીકળ્યા. ઘણી જગ્યાએ તપાસ કરી છેવટે ઉપાશ્રયમાં આવ્યા અને પુત્ર સિદ્ધને ત્યાં જોઈને આનંદ પામ્યા, કારણ કે તેમનો દીકરો ગમે તેવા વ્યસનીની સાથમાં નહીં, પણ અહીં સારા આચારવાળા સાધુઓની સંગતમાં હતો. પછી તેમણે સિદ્ધને કહ્યું, “ચાલ ભાઈ ! તારી માતા અત્યંત ચિંતાતુર થઈને મારી રાહ જુએ
સિદ્ધ જવાબ આપ્યો, ‘હવે ઘેર આવવાની વાત જ નથી. ઘણું થયું. મારું હૃદય હવે મહારાજના ચરણકમળમાં લીન થઈ ગયું છે. માટે પિતાજી! આપ હવે મોહનકરો. મારી માતાજીનું વચન હતું કે જેનાં બારણાં આટલી મોડી રાત્રે , ઉઘાડાં હોય ત્યાં જા. માતાજીની એ વાત મેં સ્વીકારી છે . છે. હવે તો આ સાધુપણું જીવનપર્યત પાળું તો જ
તમારૂંકુલીનપણું મેં સાચવ્યું ગણાય” ' શુભંકર શેઠે સિદ્ધને સમજાવવા ઘણો પ્રયન ક્ય
અને કહ્યું, ‘મારૂંઆટલું જે ધન છે તે તું નહીં સંભાળે તો કોણ સંભાળશે? હું ઘરડો થયો છું અને તારી પત્નીને કોઈ
