Book Title: Jain Shasan 2008 2009 Book 21 Ank 01 to 48
Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir
View full book text
________________
રિકંડ (પ્રત્યેકબદ્ધ)
૧૦૮ ધર્મ કથા જૈન શાસન (અઠવાડિક) વિશેષાંક - તા.૪-૧૧-૨૦૦૮, મંગળવાર
વર્ષ - ૨૧ - અંક-૧
( (
કરઠંડું પાડ્યું. સ્મશાનરક્ષકનું કામ કરતો હતો. એકવાર બે પાસેનો લાકડાનો દંડ ફેરવ્યો, જેમાંથી અગ્નિના તાળખા સાધુતેરસ્તે થઈને જતા હતા. તેમણે કહ્યું, ‘જો કોઈ માણસ કર્યા. આથી બ્રાહ્મણ ગભરાયો અને બે હાથ જોડી બોલ્યો, આ વાંસની ઝાડીમાંથી પેલા ઊભાવાંસને કાપી લેતોતે રાજા “ભાઈ ! જેના કિસ્મતમાં રાજ્ય હોય તે જ ભોગવી શકે. કાય.” આ શબ્દો કરકંડુએ સાંભળ્યા. તેમ જ બીજો એક ચંપા પાગ તમે મને વચન આપેલું તે મુજબ એક ગામ તો આપશો મગરીનો બ્રાહ્મણ હતો જે ઝાડીમાં બેઠો હતો તેને પણ ને ?" કરકંડુએ કહ્યું, “હા જરૂર. તારે કઈ જગ્યાએ ગામ સાંભળ્યા. કરકંડ એકદમ તે ઝાડી પાસે દોડી ગયો, પણ તે જોઈએ છે ?' એટલે બ્રાહ્માગ બોલ્યો, “પા નગરીની પહેલાં પેલા બ્રાહ્મામેતે વાંસ કાપી લીધો. કરસંડું આથી ગુસ્સે | બાજુમાં.” કરકંડુએ તે બ્રાહ્મણને એક ચિઠ્ઠી ચંપાનગરીના ગયો અને તોગેતે વાંસ પેલા બ્રાહ્મણ પાસેથી છીનવી લીધો. | રાજા દલિવાહન ઉપર લખી આપી, તેમાં એક ગામ માહ્મણે ગામમાં જઈ પંચ ભેગું કરી ન્યાય માગ્યો. પંચે બ્રાહ્મણને આપવા જણાવ્યું. બ્રાહ્મણ ચિઠ્ઠી ઈદધિવાહન કરકંડને બોલાવી વાંસ આપી દેવા કહ્યું. કરસંડ્રએ આપવાની રાજા પાસે ગયો અને ચિઠ્ઠી આપી. આ બ્રાહ્માગ ચંડાળ Hકહી અને કહ્યું કે એ જગ્યાનીરખેવાળી પોતે કરે છે, ત્યાંથી જાતિનો હતો તેની ખબર દધિવાહન રાજાને પડી, તો તે કોઈ ચીજ કોઈનલઈ જઈશકે.
ઉશ્કેરાયો. તેણે ચિઠ્ઠીના ટુકડેટુકડા કરી ફેંકી દીધી અને પંચે કરકંડુને સમજાવતાં કહ્યું: “ભલા, એક વાંસ
બ્રાહ્મણને માર મારી નસાડી મૂક્યો. બ્રાહ્મા કરકં પાસે બ્રાહ્મણને આપી દેવામાં તમે શો વાંધો છે ?” કરીએ આવ્યો અને બધી વાત કહી. એથી કરકં બોલ્યો, “શું જવાબ આપતાં જણાવ્યું કે “આ જાદુઈ વાંસ છે. આનાથી દધિવાહનને આપણી ચંડાળ જાતિ ઉપર આટલો બધો તો મને રાજ્ય મળવાનું છે.” પંચે હસીને કહ્યું, “એમ હોય તિરસ્કાર છે ?'' આમ કહી તેણે સેનાપતિને બોલાવી લશ્કર Hભલે, વાંસતું રાખ. પણ તુંરાજા બને તોઆબ્રાહ્મણને તૈયાર કરાવ્યું અને દલિવાહન સામે લડવા નીકળ્યો. બિચારાને એક ગામ આપજે.” કરકંડુએ કહ્યું, “એકના
દધિવાહન પાગલશ્કર લઈ લડવા મેદાનમાં આવ્યો. બદલે બે ગામ આપીશ.” એમ કહી વાંસ લઈને પોતાના ઘરે
આ વાતની પદ્માવતી સાધ્વીને ખબ- પડી એટલે તે આવ્યો.
તરત જ કરકંડુના તંબુમાં આવ્યાં. સાધ્વીને ક- કંડુએ પ્રાગામ પેલા બ્રાહ્માગને તો ક્રોધ માય જ નહીં. તેણે
ર્યા અને આગમનનું કારણ પૂછ્યું. જવાબમાં સાધ્વીજીએ કરકંડનો ઘાટ ઘડી નાખવાનો વિચાર કર્યો. કરકંડને આ
કરકંદુને કહ્યું, “તું જેની સામે આ યુદ્ધ ખેલે છે તે તારા પિતા hતની ખબર પડી એટલે તે ગામ છોડીને ચાલી નીકળ્યો અને છે એ તું જાણે છે?” કંચનપુર પહોંચ્યો. ત્યાંના એક બગીચામાં તે આરામ કરવા
કરઠંડું આશ્ચર્ય પામી બોલ્યો, “કહો, મહાસતીજી ! માટે બેઠો. કંચનપુરનો રાજા નિઃસંતાન મરણ પામ્યો હતો. કેવી રીતે ?' સાધ્વીજીએ કરસંડ્રનાં આગળાં ઉપરની વીંટી પ્રજાએ રાજનક્કી કરવા એક અશ્વને છૂટો મૂક્યો. અશ્વ ફરતો બતાવી. “જો આવીટી! એના ઉપર કોનું નામ છે?” કરતો જ્યાં કરકંડું બેઠો હતો ત્યાં આવ્યો અને તેના માથા .
વીટી ઉપર દધિવાહનનું નામ વાંચી કરકં વિસ્મય ઉપર હણહણાટ ર્યો. એટલે પ્રજાજનોએ
પામ્યો. સાધ્વી બોલ્યાં, “સબૂર ! મને એકવાર જયવિજયનો ધ્વનિ કરી કરકંડને ઊંચકી લીધો રે
* તારા પિતા પાસે જવાદે.” આમ -હી સાધ્વીજી અને રાજ્યાસને બેસાડ્યો. આ વાતની પેલા છે
- દધિવાહન પાસે ગયાં અને કહ્યું, “રાજન્! તમારી માત્માગને ખબર પડી એટલે તેને વધારે ક્રોધ ચઢ્યો.
તે મ
પદ્માવતી રાણીને લઈ હાથી ભાગી ગયો હતો પછી તેનું મરકંડ પાસે આવ્યો અને તેને બીક દેખાડી. કરકંએ પોતાની | શું થયું, તે તમે જાણો છો?” “નહિ, મહાસતીજી! હું તેમાંનું
'
