________________
१०४
ज्ञानसार
स्थैर्यं भवभयादेव व्यवहारे मुनिव्रजेत् ।
स्वात्मारामसमाधौ तु तदप्यंतर्निमजति ।। ८ ।। भवोद्वेगाष्टकम् ।।२२।। बाo- स्थैर्यं क० स्थिरपणुं । भवभयादेव क० संसारभयथी ज' । व्यवहारे क० व्यवहारनयमांहिं। मुनिः क० साधु । व्रजेत् क० पुहचै । स्वात्माराम समाधौ तु क० पोताना आत्मानी जे रति तद्रूप । समाधि क० निर्विकल्प उपाय तेहमा(मां) रहतां थकां तो। तदपि क० भवभयपणि । अंतर्निमजति क० समाधिमांहि ज मग्न थाइ छइ । ८ "मोक्ष भवे च सर्वत्र निःस्पृहो मुनिसत्तमः” इति वचनात्
-- योगशास्त्र', दो० १४५ एह भवोद्वेगनुं अष्टक संपूर्ण थयुं । ।। २२ ।।
અર્થ : વ્યવહારનયમાં સાધુ સંસારભયથી જ સ્થિરપણાએ પહોંચે છે (સ્થિરતા પામે છે), પરંતુ પોતાના આત્માની રતિરૂપ સમાધિ એટલે કે નિર્વિકલ્પ ઉપાય (અવસ્થામાં રહેતા હોય ત્યારે તે ભવભય પણ સમાધિમાં જ મગ્ન થાય છે. ૮
“भोक्ष भने संसारभ पधे ४ उत्तम मुनि नि:स्पृड होय छे” (शास्त्रन) વચન છે.
मा भवोदेगर्नु अष्ट संपू[ थयुं. ॥ २२ ।।
१. 1 'ज' नथी. | २. 5, 7 'तो' नथी.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
