________________
ધોધ-ગ્રંથમાળા
: 30 :
: પુષ્પ
6
કે • હું ભિક્ષુક ! હું તને અભ્યંગ, મર્દન, ઉર્દૂન, સ્નાન, ભાજન, વસ્ત્ર, શય્યા, આસન વગેરે મનગમતી વસ્તુ આપીને સુખી કરીશ, માટે તું મારી પાસે રહે અને યથેચ્છ સુખ ભાગવ, હ* પૃથ્વીપતિ પ્રસન્ન થયે તારા નશીખને ફેરવી નાખવાને સમર્થ છું, માટે તું બધી ડ્રીકર-ચિંતા છેાડી દે અને તારે આ ભિક્ષુકના વેશ ઉતારીને ખીજે ઉત્તમ પેાશાક ધારણ કર.' પરંતુ ભિખારીને રાજાના આ શબ્દો પર વિશ્વાસ આવ્યે નહિ, એટલે તેણે પેાતાના ભિખારીવેશ છેડ્યો નહિ. પછી રાજસેવકે મળજબરીથી તેને પેાશાક બદલાવવા લાગ્યા ત્યારે એ ભિખારી જાણે પાતાનુ સર્વસ્વ લૂંટાઈ જતુ હોય તેમ માટેથી રાવા લાગ્યા. એટલે રાજાએ કહ્યું કે તારા પોશાક ભલે કાયમ રહ્યો પણ તું રાજમહેલમાં રહીને યથેષ્ઠ ભાજન વગેરે દ્વારા સુખ ભાગવ. ’ભિખારીએ તે વાત કબૂલ કરી.
હવે ભાજનના સમય થતાં ભિખારીને જમવા એસાડ્યો અને એક એકથી ચડે તેવી અનેક વાનીએ પીરસી. આવી વાનીએ જોવાના પ્રસંગ તેની જિંઢંગીમાં આ પહેલે જ હતા એટલે તેણે એ સર્વ અકરાંતિયા થઇને ખાધી. પરિણામે જમ્યા પછી તરત જ માટી ઉલટી થઈ અને જેમ ચાતક પક્ષીએ ગ્રહણ કરેલું સરાવરનું પાણી ગળાના રધ્રદ્વારા બહાર નીકળી જાય છે, તેમ ખાધેલું સવ અહાર નીકળી ગયું. સાય કાળે રાજાએ તેને ફ્રીથી સારું સારું' ખવડાવ્યું અને તાંખેલ વગેરે આપીને સત્કાર કર્યાં. ત્યારે તેનુ પેટ દુખવા આવ્યું અને તે ખરાડા પાડવા લાગ્યા. આથી રાજાએ તેના તાત્કાલિક ઉપચાર કરાવ્યેા અને પેટના દુખાવા અંધ કરી દીધા, પણ ખાવાનુ
