________________
આઠમું : : ૪૩ :
જ્ઞાનપાસના પ્રેમ અને પરિશ્રમપૂર્વક ભણવવા લાગે, પરંતુ તેને એક પણ અક્ષર આવયો નહિ.
પંડિત યત્ન કર્યો ઘણે, છાત્ર ભણાવન હેત; અક્ષર એક ન આવો , ગ્રંથણી શી ચેત?
આ કુમાર અનુક્રમે યુવાન થયું ત્યારે પૂર્વકર્મના ઉદયથી તેના આખા શરીરે કોઢ નીકળે અને તેના શરીરનું સમસ્ત રૂ૫ બગડી ગયું. રાજાએ અનેક કુશલ વૈદ્યો પાસે તેને ઉપચાર કરાવ્યું, પરંતુ તેથી કંઈ પણ ફાયદો થયે નહિ. ઊલટું વ્યાધિનું જેર દિનપ્રતિદિન વધતું ગયું અને તે ખૂબ પીડાવા લાગે. કર્મને કેઈની શરમ નથી તે વાત તદ્દન સાચી છે.
તે જ નગરમાં સાત કેડ સોનામહોરોને માલિક અને આહંત ધર્મને ઉપાસક સિંહદાસ નામે એક શેઠ રહેતું હતું, જેને કપૂરતિલકા નામની શીલ–ગુણસંપન્ન પત્ની હતી. એ પત્નીથી તેને ગુણમંજરી નામે એક પુત્રી થઈ, જે જન્મથી જ રેગિષ્ટ અને મૂંગી હતી. આ પુત્રીને સારી કરવા શેઠ શેઠાણીએ પૈસાને પાણીની જેમ વ્યય કર્યો પણ તે સારી ન જ થઈ. અનુક્રમે તે વન અવસ્થાને પામી પણ રેગી અને મૂંગી કન્યાને કે પરણે? એટલે માતપિતાને ઘણું ચિંતા થવા લાગી.
સેળ વરસની તે થઈ, પામી થાવન વેશ: દુર્ભગ પણ પરણે નહિ, માતપિતાને કલેશ.
એવામાં મતિ, શ્રત, અવધિ અને મન ૫ર્યવ એ ચાર જ્ઞાનના ધારક શ્રી વિજયસેનસૂરિ નામે ગુરુમહારાજ બીજા
