________________
"ધર્મબોધ ગ્રંથમાળા : ૪૪ :
૧ પુષ્પ અનેક શ્રમણે સાથે ત્યાં પધાર્યા અને ઉદ્યાનમાં સ્થિર થયા. વનપાળે આ વાતની રાજાને વધામણી આપી એટલે રાજાએ તેને ખુશ કર્યો અને તે પોતાના પુત્ર વરદત્ત સાથે ગુરુમહારાજને વંદન કરવા માટે મેટી ધામધૂમથી ઉદ્યાનમાં આવ્યું. સિંહદાસ શેઠ પણ પોતાની પુત્રી ગુણમંજરીને લઈને આ ઉદ્યાનમાં આવ્યું અને બીજા પણ ઘણું નગરજને પિતપતાના પરિવાર સાથે આ ઉદ્યાનમાં આવ્યા.
પછી ગુરુ મહારાજને વંદના કરી, ત્રણ પ્રદક્ષિણ દઈને સહુ દેશના સાંભળવા માટે પિતપોતાના સ્થાને બેઠા.
ગુરુએ તેમને મધુર સ્વરે દેશના આપી. તેમાં જણાવ્યું કેજ્ઞાન વિરાધન પરભવે, મૂરખ પર આધીન; રેગે પીડ ટળવળે, દસે દુઃખિયા દીન. ૧, જ્ઞાન સાર સંસારમાં, જ્ઞાન પરમ સુખ હેત; જ્ઞાન વિના જગ જીવડે, નવ લહે તત્વ સંકેત. ૨
જે પ્રાણીઓએ ગયા ભવમાં જ્ઞાનની વિરાધના કરી હોય છે તે મૂર્ખ અને પરાધીન બને છે, રેગ અને પીડાથી ટળવળે છે તથા દીન-દુ:ખી દેખાય છે. આ સંસારમાં જ્ઞાન ઉત્તમ છે, તે પરમ સુખને હેતુ છે અને તેના વિના અનાદિ કાલથી સંસારમાં પરિભ્રમણ કરતે કેઈપણ જીવ તત્વસંકેતન્તત્વબોધ પામતે નથી.”
આ દેશના સાંભળીને સિંહદાસ શેઠે કહ્યું કે “ભગવંત ! મારી પુત્રી ગુણમંજરી ક્યા કર્મને લીધે મૂંગી થઈ છે તે જણાવવાની કૃપા કરે.”
