________________
આઠમું : : ૫ :
જ્ઞાનપાસના. ગુરુમહારાજે પોતાના જ્ઞાનના પ્રભાવથી ઉપગ મૂકીને જણાવ્યું કે “હે ભાગ્યવંત ! આ સંસારમાં સર્વ પ્રાણીઓ પોતપોતાના કર્મો અનુસાર સુખદુઃખ પામે છે, માટે આ ગુણમંજરીને પૂર્વભવ કહું તે સાંભળ. - ધાતકી ખંડના મધ્ય ભાગમાં ખેટક નામે એક નગર હતું.
ત્યાં જિનદેવ નામનો એક ધર્મપરાયણ શેઠ હતો, જેને સુંદરી નામની સ્ત્રી હતી. સંસારસુખ ભેગવતાં અનુક્રમે તેમને પાંચ પુત્ર થયા અને ચાર પુત્રીઓ થઈ. હવે એ પુત્ર-પુત્રીઓને ભણાવવા માટે પાઠશાળાએ મોકલ્યા, પણ ત્યાં તેઓ કંઇ પણ ન ભણતા; બધો વખત તેફાન-મસ્તી જ ક્યાં કરતાં અને પંડ્યાજી જ્યારે ઠપકો આપતાં ત્યારે સામું બોલતા..
એક વાર આ છોકરા-છોકરીઓએ પોતાના નિત્ય નિયમ મુજબ ભણવામાં ધ્યાન ન આપતાં તેફાન કર્યું એટલે પંડ્યાએ કાન બન્યા અને બે–ચાર થપ્પડે મારી, તેથી એ છોકરાછોકરીઓ રડતાં રડતાં ઘેર આવ્યા અને મા આગળ ફરિયાદ કરી કે-“પંડ્યો અમને નાહક મારે છે, માટે હવેથી અમે પાઠશાળાએ નહિ જઈએ.”
સુંદરીએ તેમનું ઉપરાણું લીધું અને કહ્યું કે- એ પંડ્યો પીટ્યો એ જ છે. ભણાવતે-કરતો કંઈ નથી અને છોકરાંએને નાહકના પીટે છે; માટે હવેથી એની પાઠશાળામાં જશે નહિ.”
કરાએ ત્રણ ચાર દિવસ પાઠશાળાએ ન ગયા એટલે પંડ્યાજી તપાસ કરવા આવ્યા, ત્યારે સુંદરીએ કહ્યું કે
