________________
આઠમુ
: ૩૯.
જ્ઞાનાપાસના
જવાબ આપ્યા અને પતિની સાથે વિદાય થઈ. રાજાના તાપથી કાઈ દાસી તેની સાથે ગઈ નહિ કે કોઇ તેને ખેલાવી પણ શકયું નહિ. વળી સુખ તેટલી વાતા થવા લાગી.
ગામ બહારના ઉદ્યાનમાં પહોંચીને સુવદના પતિની પ્રેમથી સેવા કરવા લાગી અને જ્યારે અધકાર અવની પર ઉતરી પડ્યો ત્યારે ઘાસની સુંદર પથારી કરી આપી. પછી તેમાં સૂઈ રહેલા પૃથ્વીપાલ રાજાએ તેની પરીક્ષા કરવાને કહ્યું કે“ હું ભદ્રે ! તું જાણી જોઈને દુઃખના દરિયામાં કેમ પડી પ્રથમ તેા તેં ભાળીએ ખાટુ કામ કર્યું, ખીજું' મેં પણ ખાટું કામ કર્યું અને ત્રીજી તારા પિતાએ સહુથી વધારે ખાટુ કામ કર્યું. છે.રુ કòારુ થાય પણ માવતર કુમાવતર ન થાય. પણ હૈ સુંદરી ! હજી કંઇ બગડી ગયું નથી. તારે જ્યાં જવું હાય ત્યાં સુખેથી જા અને કોઈ ઉત્તમ વરને પસંદ કરીને સુખી થા. લક્ષ્મીને તથા મૃગાક્ષીઓને સર્વ સ્થાને પેાતાની મેળે જ માન મળે છે. અત્યંત નિદ્રુવા ચેાગ્ય એવ હું મારા પોતાના પણ પેટગુજારેા કરવાને સમર્થ નથી, તે તારે નિર્વાહ મારાથી શી રીતે થશે ? ”
પતિનાં આવાં વચને સાંભળીને સુવદનાએ કાને હાથ દ્વીધા અને ખેલી કે− નાથ ! તમે આ શુ ખેલે છે ? આ જન્મમાં તે મારે તમારા ચરણુ જ શરણરૂપ છે, કારણ કે સ્ત્રીઓને પેાતાના કર્મે આપેલા પતિ જ દેવ તુલ્ય છે. ”
સુવદનાના આવા પ્રત્યુત્તરથી ખુશ થયેલા રાજાએ કહ્યુ કે “ હું ભદ્રે ! આ રીતે આપણું ગાડું શી રીતે ગખડશે?
