________________
અર્થ : ‘આથી ભોગ અને ઉપભોગ બન્ને પ્રકારનું પણ દેવદ્રવ્ય શ્રાવકે સ્વકાર્ય વગેરેમાં ન વાપરવું અને ઉચિત સ્થાને વાપરવું જ જોઈએ. તે આ પ્રમાણેપોતાના ગૃહમંદિરમાં ધરેલાં ચોખા, સોપારી, નૈવેદ્ય વગેરેના વેચાણથી પ્રાપ્ત થયેલા પુષ્પ-ભોગાદિને પોતાના ગૃહમંદિરમાં ન વાપરવા, તેમ જ સંઘના મંદિરે પણ પોતે ન ચડાવવા, પરંતુ (‘આ પુષ્પાદિ મારા નથી પણ મારા ગૃહમંદિરે ચડાવેલાં ચોખા, સોપારી વગેરે દેવદ્રવ્યના વેચાણથી મેળવેલા છે’ એમ) તેનું સાચું સ્વરૂપ જણાવીને પૂજકાદિ પાસે ચડાવરાવવા. જો તે પુષ્પાદિ ચડાવી આપે એવું કોઈ હોય નહીં તો બધાની આગળ પ્રગટપણે તેનું સ્વરૂપ કહીને જાતે ચડાવવા. નહીં તો લોકોમાં (‘આ ભાઈએ સ્વદ્રવ્યથી પૂજા કરી છે’ એવી ) ‘વૃથા પ્રશંસા' વગેરે થવાનો દોષ લાગે.
અને ગૃહમંદિરના નૈવેદ્ય વગેરે માળીને પૂર્વે નક્કી કરેલાં પગાર પેટે ન આપવા. જો પોતાનું ધન આપવાનું સામર્થ્ય ન હોય અને પહેલેથી જ પગાર પેટે (ફૂલના બદલામાં) નૈવેદ્ય આપવાનું નક્કી કર્યું હોય તો દોષ નથી.
મુખ્ય માર્ગે તો (ગૃહચૈત્યને પૂજવાના ફૂલ માટે) માળીને પગાર જુદો જ આપવો જોઈએ, અને ગૃહચૈત્યના નૈવેદ્ય, ચોખા વગેરે તો સંઘના મંદિરે મૂકવા જોઈએ. નહીં તો (=જો તે નૈવેદ્યાદિ સંઘમંદિરે ન મૂકતા માળીને ફૂલના પગાર પેટે આપવામાં આવે તો) ગૃહચૈત્યના દ્રવ્ય (દેવદ્રવ્ય) વડે જ ગૃહચૈત્ય પૂજાયેલું થાય, પણ સ્વદ્રવ્યથી પૂજાયેલું ન થાય. તેમ થતાં અનાદર, અવજ્ઞા આદિ દોષ લાગે, અને તે યુક્ત ન ગણાય. કેમકે ગૃહસ્થ પોતાના દેહ, કુટુંબ આદિ માટે ઘણો પણ ધનનો વ્યય કરતો હોય છે.
સંઘના મંદિરે દેવપૂજા પણ સ્વદ્રવ્યથી જ યથાશક્તિ કરવી જોઈએ. પણ પોતાના ગૃહમંદિરે ચડાવેલા નૈવેદ્ય આદિ દેવદ્રવ્યના વેચાણથી પ્રાપ્ત થયેલા દ્રવ્યવડે કે દેવ સંબંધી પુષ્પાદિ (સંઘમંદિરના દેવદ્રવ્યના પુષ્પાદિ) વડે ન કરવી જોઈએ. કેમકે તેમ કરવાથી પૂર્વોક્ત અનાદર, અવજ્ઞાદિ દોષ લાગે છે.
વળી સંઘના મંદિરે આવેલાં નૈવેદ્ય, ચોખા વગેરેની પોતાની વસ્તુની જેમ ઉંદર વગેરેથી સારી રીતે રક્ષા કરવી જોઈએ અને સારા
17
