________________
લાવેલાં પુષ્પાદિને “આ દેવદ્રવ્યના છે' તેવો ખુલાસો કરી સંઘમંદિરે ચડાવવા” વાળી વાતથી ગૃહમંદિર વિનાના શ્રાવકને દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરવાની અનુજ્ઞા પણ શી રીતે મળી શકે? એક જગ્યાએ તેઓશ્રી ગૃહમંદિર વિનાના શ્રાવકોને બાકાત કરે છે અને બીજી જગ્યાએ તેઓશ્રી તેમને લેવાની વાત કરે છે. આમ બેધારી નીતિ અપનાવે છે.
ખરું જોઈએ તો આચાર્યશ્રી જેવી રીતે ગૃહમંદિરવાળા શ્રાવકની જેમ અન્ય શ્રાવકને પણ દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરવાની અનુજ્ઞા બતાવે છે, તેવી રીતે તેમણે ગૃહમંદિરવાળા શ્રાવકની જેમ અન્ય શ્રાવકને પણ દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરવાનો નિષેધ સ્વીકારવો જોઈએ. કેમકે “પોતાના ગૃહમંદિરે ચડાવેલાં ચોખા વગેરે દેવદ્રવ્યના વેચાણથી લાવેલાં પુષ્પાદિને ‘મુધાજનપ્રશંસા દોષ’ ન લાગે તેમ ખુલાસો કરી સંઘમંદિરે ચડાવવા” વાળી વાત અપવાદ માર્ગે છે (જુઓ પૃ.૨૬ થી ૨૮), અને પ્રભુ અપૂજ રહે તેવી અપવાદની અવસ્થામાં ગૃહમંદિરવાળા કે વિનાના કોઈ પણ શ્રાવકને દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરવાની અનુજ્ઞા છે જ. તથા દેવગૃહે દેવપૂજા સ્વદ્રવ્યથી જ યથાશક્તિ કરવી પણ ગૃહમંદિર કે સંઘમંદિરના દેવદ્રવ્યથી નહીં' વાળી વાત ઉત્સર્ગ માર્ગે છે, અને પ્રભુ અપૂજ ન રહેતા હોય તેવી ઉત્સર્ગની પરિસ્થિતિમાં કોઈ પણ શ્રાવકોને
ગૃહમંદિર કે સંઘમંદિરનાદેવદ્રવ્યથી પૂજા કરવાની અનુજ્ઞા નથી જ. શંકા: આ તો તમે આ.શ્રીઅભયશેખરસૂરિજીની બેધારી નીતિ બતાવી સમાધાન
આપ્યું, પરંતુ વાસ્તવિકતાએ શું દેવગૃહમાં દેવપૂજા સ્વદ્રવ્યથી જ.”
વાળો પાઠ કેવળ ગૃહમંદિરવાળા માટે નથી? સમાધાન:ના. એ પાઠકેવળ ગૃહમંદિરવાળા માટે નથી. તે આ રીતે(i) જો એ પાઠ કેવળ ગૃહમંદિરવાળા માટે હોત તો ત્યાં દેવગૃહમાં દેવપૂજા
સ્વદ્રવ્યથી જ યથાશક્તિ કરવી, પણ ગૃહમંદિરના દેવદ્રવ્યથી નહીં આટલા અર્થને બતાવતો તેવગૃહે તેવપૂનાગપિ સ્વદ્રવ્યૌવ યથાશ#િ #ાર્યા, ને તું dદતિનેવેદ્યાવિવિયોસ્થળેખ' સુધીનો જ પાઠ બતાવ્યો હોત, પરંતુ સંઘમંદિરના દેવદ્રવ્યથી પૂજાના નિષેધને સૂચવતા વસપુષ્પાદ્રિના
