________________
દેખાતો નથી. આ વાતમાં તેમણે સાચે જ પોતાનું ‘અભયશેખર’ નામ સાર્થક કર્યું છે. આચાર્યશ્રીને શ્રાવકોનો લોભ તોડાવી તેમને સ્વદ્રવ્યથી પૂજા કરતા કરવામાં જેટલો રસ છે, તેનાથી વધુ રસ તેમને દેવદ્રવ્યથી પૂજા કરતા કરવામાં જણાય છે. તેઓશ્રી ‘બધા પ્રભુભક્તિ કરતા રહે એ માટે દેવદ્રવ્ય વગેરેની વ્યવસ્થા દર્શાવી છે” એમ કહે છે, તો બતાવે કે ક્યા શાસ્ત્રમાં આવી વ્યવસ્થા બતાવી છે? પૂજા દેવદ્રવ્ય (જિનમૂર્તિ સાધારણ) અને કલ્પિત દેવદ્રવ્ય (જિનમંદિર સાધારણ) સિવાયના દેવદ્રવ્યથી બધા પ્રભુભક્તિ કરી શકે આવી વાત કોઈ શાસ્ત્રમાં આવતી નથી. પૂજામાં રસ હોવા છતાં નિધન શ્રાવકો સ્વદ્રવ્યના અભાવમાં પૂજા નથી કરી શક્તા, પણ માળા ગૂંથવી, પ્રભુજીને અંગભૂંછણાં કરવાં, દેરાસરનો કાજો લેવો, છેવટે પ્રભુજીના દર્શન કરવા વગેરે કાર્ય કરે છે, તેઓ પૂજા ન કરવા માત્રથી હિંસા...હિંસા...' કરી મંદિરને કે પૂજાને ઉત્થાપનારા સ્થાનકવાસી થોડા બની જાય? સ્થાનકવાસી તો એ બને કે જે “મંદિર, પૂજા, મહાપૂજા, વરઘોડા વગેરે હિંસક હોવાથી ત્યાય છે’, ‘સ્થાપના નિક્ષેપો પૂજ્યનથી વગેરે માન્યતા ધરાવતા હોય. આ.શ્રીઅભયશેખરસૂરિજીનું કહેવું છે કે “સંઘોમાં સાધારણ ખાતામાં તૂટ રહેતી હોવાથી પૂજારીઓને પૂરતો પગાર આપવામાં હાથ ટૂંકો પડે છે. પછી સારા માણસો મળતા નથી. તેથી અનેકવિધ આશાતનાઓ અને ક્યારેક ચોરી પણ થાય. જૈનોના મંદિરોમાં આમ લાખો રૂપિયાની ઊપજ થાય, પણ પૂજારીઓને પગાર ટૂંકો આપી તેઓ શોષણ કરે છે આવા સમાચાર ક્યારેક છાપાઓમાં આવવાથી શાસન અપભ્રાજના થાય. તેથી પગારમાં પર્યાપ્ત રકમ આપવામાં ખૂટતી રકમ દેવદ્રવ્યમાંથી પૂરવામાં આવે તો આ બધા દોષોથી બચી જવાય.
વળી જિનભક્તિ સાધારણમાં પણ કાયમનો તોટો રહેતો હોય છે, તેથી સંઘોમાં કેસર-સુખડ હલકી કક્ષાના અને ક્યારેક બોગસ પણ આવે છે. વરખ એવા આવે કે પ્રતિમાજી ઉપરથી નીકળે જ નહીં અને પ્રતિમાની આફ્લાદકતા જ ખલાસ કરી નાંખે. જે શુદ્ધ દ્રવ્યોને લાવવા ખૂટતા પૈસા
શંકા:
(52)
