Parshwanathjino Vivahalo ane Diwali Stavan tatha Stutio Vagere

Author(s): Vora Lallbhai Motichand Shah
Publisher: Vora Lallbhai Motichand Shah
Catalog link: https://jainqq.org/explore/020544/1

Page #1

પાશ્વનાથજીનો
વીવાલો. | દીવાલી ક૯૫ સ્તવન
અને
13
પંચમી અષ્ટમીનિ સ્તુતિ વિગેરે
છપાવી પ્રસિદ્ધ કરનાર, વારા લલભાઈ મોતીચ'દ શાહ
મુ. પાલીતાણા
અમદાવાદ ત્રણ દરવાજે શ્રી લક્રિમ” પ્રિન્ટિંગ પ્રેસ શાહ, મણીલાલ ઉગરચંદે સંવત ૧૮૬૭ ૨*
કિંમત રૂ. ૭-૪

Page #2

Page #3

જાહેર ખબર. નીચે લખેલા ફોટોગ્રાફી તથા મુનિ માહારાજેના ફોટા માફ઼ા અને જૈનધર્મનાં સગળી જાતનાં પુસ્તકો અમારેત્યાં મળેછે તીર્થંકરોના ફોટોગ્રાફ.
( શેત્રા ઉપરના )
શ્રી ઋષભદેવજી ભગવાન શ્રી શાંતિનાથ મહારાજ શ્રી મહાવીર સ્વામી ભગવાન શ્રી પુંડરીક સ્વામીજી
શ્રી ચંદ્રપ્રભુજી ભગવાન શ્રી. ચકેશ્વરી માતાજી
શ્રી ખાહુબલ સ્વામી શ્રી ચાદ સુપન તથા અષ્ટમગળ ( શ્રી ગીરનારજી ઉપરના )
શ્રી તેમનાથજી ભગવાન શ્રી સદેસાણા પાર્શ્વનાથજી શ્રી અમીઝરા પાર્શ્વનાથજી
શ્રી ધુળેવાના કેસરીયાજી શ્રી દેરાણી જેઠાણીના ગાખલા શ્રી ધેધાબંદરમાં થએલ સમેાસર
રણની રચના
શ્રી તળાજાના સાચાદેવ
શ્રી સિધચક્રજીના ગટા
તીથાના ફોટોગ્રાફી
( ક્ષેત્ર જય તલાટી પાલીતાણાની) શ્રી આદેશ્વર ભગવાનની ટુક શ્રી આદિશ્વરજીનું મેટું દેરૂં શ્રી રાયણ પગલાં શેઠ નરસી કેસવજીની ટુંક
માતીશાની ટૂંક ખાલાભાઇની ટૂંક
પ્રેમચંદ મેાદીના ટુંક શેઠ હેમાભાઇની ટુંક નદીશ્વરદીપની ટુંક
સાંકળચંદ પ્રેમચ’દની ટુંક છીપાવસી
ચામુખજીની ટુંક
ઘેટીના પાગે આવેલાં પગલાં
શેત્રંજી નદી ઉપરના દેખાવ શ્રી તેમનાથજીનુ મોટું દેહેરૂં ગીરનાર ઉપરનુ
શ્રી ગીરનારની પહેલી ટૂંક,
શ્રી ગીરનારની ૪ થી તે પમી ટુંક
વેારા લલ્લુભાઇ મેાતીચંદ શાહ, સુ. પાલીતાણા.

Page #4

Page #5

श्री
पार्श्वनाथनो विवाहलो.
સ્વસ્તિથી દાયક સદા, પાસ પ્રભુ જિનચંદ પ્રણ મું પદયુગ તેહના, જગ જન નયણાનંદ, ૧ અશ્વસેન કુળ દિનમણિ, વામા રાણું નંદગાશું તસ વિવાહલે, મંગળરૂપ અનં. ૨ વર્ધ્વમાન સુરીશ્વરે, આચારદિનકર ગ્રંથ; રચિયે તસ અનુસારથી, રચશું ઈહાં પ્રબંધ. ૩ શારદ શારદ દયા કરી,દેજે વચન વિલાસનુજ પસાએ માહરી, સફબ ફળે સહુ આશ. ૪ આઠ ભેદ વિવાહના, શાત્રે ભાખ્યા જેહ નામમાત્રથી વરણવું, તે સુણ સનેહ ૫
ઢાલ : લી.
(ચંદ્રાવળની દેશી.) બ્રહ્મ વિવાહ પહેલે કરે, બ્રાહ્મણને હોય તે, મંત્રદાન પર્વક પિતાને પરણાવે ધરી નેહ; પરણાવે ધરિ નેહ તે કહિએ, બ્રહ્મ વિવાહ રૂપે લોએ લહીએ; બીજે વિવાહ પ્રજાપત્ય નામ, જેહથી ચાલે જગતનું

Page #6

(૨) કિામ; જય જય પાસ કુમાર.૧ આર્ષ વિવાહ ત્રીજે ભ
ચોરે, વનવાસીને હાય, ગાય દાન દઈ દીકરીરે,પરણાવે કષિ લેયપરણાવે કપિલોય તે જાણે, બહત્વજ નામે એથે મન આણે; સર્વ જાત ધન દક્ષણ દેઈ૫રણ પુત્ર સુખ સેઈજય૦ ૨ વરકન્યા રાજા પરણેરે, વિચે કોઈનું નહી કામતે ગાંધર્વ વિવાહ કરે, છાની પરણે વામકુ છાની પરણે વામ તે ભાંખ્યો, પંચમ વિવાહ તે અભિલાખે છેઠે અસુર છે વિવાહ, પણબંધે પરણે જે નાહ; જય૦ ૩ જોરાવરીથી પરણવું, રાક્ષસ વિવાહ એહ; સાત જાણે એ આઠમેરે, પૈરાચિક છે નેહ પિશાચિક છે તેનું કારણું, પિતુ ઘરથી કરે અન્યાહરણ; ઈમ કરીને જે કન્યા પરણે,પૈશાચિક એમ શાસ્ત્ર વરણેજય.૦ ૪ પહેલા ચાર વિવાહ તેર, ઘર્મ મારગના ભાંખ્યા;પાછલા ચાર અધર્મનારે વેદમાંડે એમ આખ્યા; વેદ માંહે એમ આખ્યા જેહમાં, પ્રજાપત્ય વિવાહ છે તેહમાં માદર ચારે વરણ ઉમંગે, તેહ વિધ હમણું સહુ કરે રંગે; જય૦ ૫.
પાસ કુમર ભગવંતને, ભાંખું હવે વિવાહ પ્રજાપત્ય ભેદે કરી, સુણજો ધરિ ઉત્સાહ, ૧
જે દેહા

Page #7

(૩)
| દાલ ૨ કી. . (આદિત્ય કહે માનવીને, આદીશ્વરને ધાજી, એ દેશી) - કાશીદેશ વાણુરશી નગરી, અનેપમ અદભુત દીપેજીસુંદર મંદિર પળ પગારે અમરપુરીને પેજી; વામાં રાણી તસ પટરાણી, ગુણ ખાણું જગ ગાજે છે. ૧ ચૌદ સુપન સુચિતે તસ નંદન, આનંદન અવતારજી; શુભ લક્ષણ લક્ષિત જસ દેહી, નામે પાસકુમારજી; જગજીવન જવ જેવન પામ્યા,નવ કર કાયા માનજી; રૂપે સુંદર વિજિ પુરંદર,લાલમાં લીલા ધામ; ૨ નયર કુશસ્થળ કેરે રાજા, પ્રસેનજિત તસ નામજી; તેને દુત સભામાં આવી, વચન વદે અભિમાન; પ્રભાવતી અમ પની પુત્રી, લવાણમ લીલા ધામજી;
વન આવી રૂપે ફાવિ, અંગે ઉપજે કામ ૩ સુરરમણિના મુખથી એક દિન, તસ સુતની ગુણમાળા જી;સાંભળીને બાળા સુકુમાળા, મદન વહે અસરાળા છતાતે જાણું કુમારને દીધા, એણે અવસર એક ભુપદેશ કુસંગતો જે સ્વામી આ અભિનવરૂપ
જી.નયરી રૂધિ પડીયા બાહીર, કન્યા હરવા હેતેજી; તુમ પાસે મુજને મોકલીયે,તે વારણસંકેતેજી; ચટ

Page #8

(૪)
ભુપતિ વારે પ્રભુજી, ચઢીયા ફાજ જમાવે;દુત માકલીને સમજાવ્યા, નમીયેા પ્રભુપદ આવિજી.૫ આજ્ઞા માગી પાછા વળાયા, હવે પ્રસેનજિત રાયજી;પ્રભાવતી પુત્રી યુત આવી,પ્રણમે પ્રભુના પાય;તે સજિત નિજ નયરે આવ્યા, જીત નિશાન બજાયા; અતિ આગ્રહથી બેહુ નરપતિએ, પ્રભુને બહુ સમજાયા.૬ ભામવીતી જોણીને જિનજી, વિવાહ વાત પ્રમાણીજી; જોડી સગાઇ શુભ દિન જોઈ, મનમાં ઉલટ આણીજી; શ્રીફળ સેાપારીને ઉપવિત, દાધ દુવાદિક દીધાંજી;વેદ મત્રથી કુળ ઉચાર, કારજ સઘળાં કીધાં૦ ૭ કન્યા પક્ષના સહુ લેાકેાને,તાંબુળાદિક આપે;તિમ૨૨ પક્ષી સર્વ જનને, અન્યા અન્ય થાપેજી; સામા સામા જોવા તેયા. વર વહુને તિહાં કરતાજી;વસ્ત્રાભરણુ ગંધ બહુ માને,વિત્ત ઘણું વાવરતાજી. ૮ વસત ચડાવવાની બહુ કરણી,લાકમાંહિ પરસિદ્ધીજી; જોશી તેડી લગ્ન મંડાવ્યાં, લગ્નપત્રિકા લીધિ; જ્ઞાતિ ગાત્ર સગા સઅધિ, રોડ પ્રમુખને તેડયા;ચુઆ ચંદન અત્તર અરગજા,શુદ્ધ અંગ લગાયાજી.શ્રીફળ સાપારી પુરજનને,અતિ આદર કરિ આપ્યાંજી:ઇમ વરકન્યા કરિ સગઇ,મંગળ કારજ થાપ્યાં,મગળરૂપે ધળ ગવાતે,

Page #9

ઝવેરા વવરાવેyળમાત્રિકા કન્યા ઘરમાં થાપી? સમાવેજી,૧૦સાતે કુળગ૨ સેવન પટે,થાપ્યા વરને ગેહે
મંત્ર ઉપચારી અષ્ટ પ્રકારી, પુજા અતિ સનેહે જી; એવિધાનજિનમતમાં બોલ્યું, આચારાદનકર સાખી સમકિતમાં દુષણ નવિ લાગે, નવિ ચાલે તે પાપીજી. ૧૧ મિથ્યામતમાં ગણપતિ થાપન, કરતાં મંગળ માળ કામદેવની મુરતિ થા, જિનમતની નહી વાણજીત દિનથી વરધો હવે ચાલી, સ્વજન સહુ મળી આવેજીઃ અમૃત સરસાં મીઠા ભેજન, રંગે નૃપ લેવરાવે છે. ૧૨
ઢાલ ૩ કી. . ( આદિ જિનેસર વિનતિ હમારી-એ દેશી. )
બેહ ઠામે વિવાહના હવે,ઘણું મહેચ્છવ થાએજી; વડી વડારણ મુકે વડિયે, પાપડ ઘણું વણુએ છે. ૧ પેંડા બેડા વિવિધ જાતનાં, બહુ પકવાન તલાયજી; મંગળ ધવળ દિયે સહાસણ, ઉલટ અગે ન માયછે. ૨ દરજી શી નવનવા વાઘા, ઘાટ ઘડે લેનારજી; જડતા પચરંગી મણિ માણેક, જડીયા બેઠા બારજી. ૩ સોહમસુરપતિ એછવ કરવા આવ્યા અવધે જાણુજી;

Page #10

પ્રભુજીના પદપંકજ પ્રણમતે, સાથે લઈ ઈંદ્રાણી છે.
તુ પુરૂષોત્તમ જગજન પાવન, પુરણાનંદ વિલાસીજી તું અવિનાશી ભવજીત કાશી, મુકુરાનંદન આભાસાંજી. ૫ ભેગકર્મ જાણુને સ્વામી, વાત તમે એ પ્રમાણુજી; ગુણખાણ એ પ્રભાવતી રાણી, તુમ ગુણ રંગ રંગાણીજી. ૬ વિવાહ ઓચ્છવ કરવા કારણ હું આવ્યાછું આજ જીતુમ દરિશને દાઠથી મહરા, સંધ્યા સઘળાં કાજળ. ૭ ઈમ કહિ પ્રણમી પ્રભુના કરમાં, આપે શ્રીફળ જોડીજી; મુકુટ કુંડળ ભષણ વસનાદિકે, આપી નામે કરડીજી. ૮ મંડપ મુહુરત કીધું રંગે મંગળ ગીત ગવાયજી; મંડપની રચના રચવાને, ભુપે કીધ સજાઇ જી. ૯
દોહા
સામગ્રી મંડપતણું, મેળે ભુપતિ જામ; ઈણ અવસર સેહમપતિ, વિનવે નૃપને આમ. ૧
I ઢાલ છે શી. છે
( સૂરતિ મહિનાની દેશી ) સેહમપતિ અવનીશને, જપે જોડી હાથ; તુજ સુતના કિંકર અમે એજ અમારા નાથ વિવાહ જાણું

Page #11

આવી, અને હું આજ; ફરમાવે મુજને તમે, જે અમ સરિખું કાજ. ૧ ત્રિભુવનપતિ વિવાહનું કરણી, મહેસું તે કરશું કામ અમે ઈહાં લેશું લાહ એહ, તમે નિશ્ચિતપણે રહો, એમ કહી કરે આદેશ, ધનદ પ્રત્યે કહે; અનોપમ મંડપ કરે શુભ વેશ ૧ વળિ અશ્વસેન મહિપતિને, રયણે ભરે ભંડારતિઓ પ્રસેનજિત રાયને, એ અમ આણા સાર ઇંદ્રાણી કહે ઇંદ્રને, લેશું કન્યા કામ કરશું ભવ સફળો અમે, એ અવધારી સ્વામ. ૩ આ શું અમારે એવડું, પુરવ ૫યને વેગ ભુવનપતિવિવાહનો ઉત્સવને ઉપભેગ; સુરગતિમાંવિવાહનિ કરણ નથી મહારાય નરભવને એ ઓરતે; આદરશું અમે આજ. ૪ અમચા નાથના હાથમાં, દેશું કન્યાદાન ફરી ફરી અવસર એહ, નહિ આવે એ પ્રધાન હર્ષ નહી વિવાહ સમે, સ્ત્રી જનને સુવિશેષ; તે માટે હે સાહિબા, આપ તુમે આદેશ. ૫ હસતો ઇંદ્ર કહે તુમે, સાચું બોલ્યાં સુક્ત, કન્યાકામ કરે જઈ પુરા મનની ઉક્ત, ઇંદ્રાણિ આવ્યાં તિહાં, પ્રસેનજિતને ગેહ, શ્રીફળ કન્યા હાથમાં, આપે ધરિને નેહ. ૬ પ્રભાવતિ લાડી તણ, પુરે મનના કોડ, સુરસુંદરી વહુ જેહથી, સેવે હેડ હેડ, ભુવનપતિ

Page #12

માનિક, વ્યંતરના હવે ઇંદ્ર સબર થઈ તિમ આવિને, નમે પ્રભુ પદ અરવિંદ. ૭ સુર્ય આવે આવે ચંદ્રમા, ભુચર ખેચર વૃદ; સહજ સંકીરણ તિહાં થયો, વર્યો અમંદ આનંદ, ઇંદ્રહકમથી દેવતા, પુરે દ્રવ્ય અપાર, મંડપ રચે હવે રંગથી, તેહ ભાંખું આધકાર. ૮
દેહા, ધનદ ભંડારી ઈંદ્રને, રત્ન પુદગળ લેઈ સાર ઉત્તરવઈકિય પરિણમી, મંડપ રચે મહાર. ૧
છે ઢોલ ૫ ની . ( કહેજી બ્રાહ્મણ કિહાંથી આવ્યા, કાગળિયા તે
શાનારે લાવ્યા –એ દેશી) કરે મંડપ રચવા વારૂ, નવા ખડે રરે દિદારૂ ખડે ખડે નવ નવા રંગ, મણિમય ચિત્રામ અભંગ.૧ પાવડિયાં તે બાંધ્યાં લગતાં, કંચનમય ચિહુ દિશે ફગતાં ઇંદ્રનીલ મણિનું તળીયું, માનું જલદ જળે આવી મળીયું. ૨ તે ઉપર રાયણના થંભ, પુતળી કરે નાટારંભ ફાટીકની ભાત વીરાજે, પ્રતીબીબ તે બેઠાં સમાજે. ૩ મોતીની ગુંથી છે જાળી, જન જોવે નયણે નીહાળી, ચોબારો મંડપ સેહે, જોતાં સુર નરનાં મન

Page #13

G
(૯) માહે. ૪ તિહાં નીલરત્નમય પાન, તારણુ બાંધ્યાં છે પ્રધાન; મણિયણનાં ઝુમખાં ઝુમે, નિરખતાં લેાચન મે. ૫ શબે ચંદ્રોદય નવરંગી, ચિત્રકારી વિચિત્ર અભંગી; ફુવારા જળ ઉછળતા, જેવા બહુ લેક તે મળતા. ૬ એહવી મંડપની જે ાભા, નિરખેને રહે થિર ચાલ્યા; અહા રાત્રીએ મડપ રચિયે, મણીક ચણ રચણે પચીયા. ૭ તેમ પ્રસેનજિતને ગેહ, મડપ રચિયા સસને; ઇંદ્રાણિએ મંડપ કીધા, માનુ બિહુ જણ વાદ એ લીધા. હવે મહેાચ્છવનુ મ ડાણ, કરે અશ્વસેન મહિરાણ; તાલ ચર ભાડ નાટકિયા નિત ખેત્ર કર તિહાં મળીયા. ૯ જન જેવાને સહુ આવે, મનમાં બહુ આનંદ પાવે, કૃષ્ણાગરૂ પ રચાવે, શળ યુલારિ સિંચાવે. ૧૦ધર ઘર તારણુ બધાવે,કુ કુમ હાથા દેવરાવે; પુરજનને હર્ષ ન માવે, નારી ધવળ મંગળને ગાવે, ૧૧ ત્રિક ચાચર મ`ચર આવે, નિત નાટક નવ નવ થાવે; ઘણા છંદે વાજા વાજે, તિણે નાદે મ્ બર ગાજે, ૧૨ અમારી પડતુ વજડાવે, તિહાં અભયદાન દેવરાવે; ભેજનની ભક્તિ બનાવે, બંદીજન ાખરૂદ સુણાવે. ૧૩ ઈમ દ્રવ્ય મગળ ઉપચાર, સાચવ્યા સહુ કુળાચાર; હવે પીઠીના વ્યવહાર, કરે રંગે બહુ વસુધાર ૧૪

Page #14

(૧૦)
દોહા શાંતિક પિષ્ટિક કરમનાં, વાડવ કરે વિધાન વરઘ-- રને કન્યા ઘરે, માતક પુજા દનિ. ૧
તે ઢાલ ૬ થી છે (માડી મહી વેચવા કેમ જઈએ-એ દેશી. )
સાત નવને અગીઆરમી વરધેરે, અથવા વળી તેરમી વધેર, વરૂ વહુને તિહાં હુલાવેરે, તૈલાભિષેક કરાવેરે. નિજ નિજ મંડપ બેસારીરે, મળી કુળવૃદ્ધ બહુ નારીરે, વર ઘરથી તૈલને ધાન્યરે, કન્યા ઘર લાવે સગાનરે ૨ તિમ વધુ ઘરથી વર ગેહેરે, તૈલ ધાન્ય લાવે સસનેહેરે, તેને પકવાન તાંદુળ આપેરે, ઈમ કુળ આચારને થાપેરે. ૩ કઇ કૃતિકા લાવે અમુલ્યરે, લાવે ત્રિક ચાચરની ધુળ કઈ લાવે નવાણનાં પાણી રે, કુળ કુળની એ રીત પ્રમાણ રે. ૪ હવે વાને ઘાલી કેમારી, પીઠી ચોળે કુમરીને ઇંદ્રાણુરે; તવ ગાન કરે સુરબાળારે, તીમ કુલબાલા સુર કમાલારે. ૫ બે ચાર નિકાયની દેવીરે, પીઠી લઈ પ્રભુ પદસેવિરે; અને અને હસતી લેરે, વરને પીઠી સહુ ચગેરે. ૬ ઇશાનંદની ઇંદ્રાણી, તિમ ચમરેદ્રની ધણીયાણી,

Page #15

(૧૧) વ્યંતર શાશ સુરની ઘરણ, પીઠી ચોળે પ્રભુપદ વરણીર. ૭ એમ અનુક્રમે દેવીઓ આરે, પીઠી ચળને ગીત તે ગાવે રે પછી કુળવૃદ્ધા મળી નારીરે, આભૂષણ અંગ સમારીરે. ૮ આવે પીઠી ચોળવા કાજેરે, સિગંધિક દ્રવ્ય સમાજે પહેલી પીઠી ચોળે પીતરાણીરે, પછી આવે તિહાં મેલાણી આરંભ કરણી કરે કાકી, મામી હડફડ કરતાં થાકીરે. માશી લાડકા લાડ લારે, પ્રભુને આપે તે પ્રસ્તાવેરે. ૧૦ પગ ઘોવે તે વરની ભાભી, જાણે જિનસેવામેં ભાભી કેઈ આવીને લુછણું લેતીરે, વાયારાણને ઈમ કહેતીરે. ૧૧ ભાભી બેસી રહ્યાં શું ખુણેરે, બહુ કંચન ધાનિ ગુણરે; ૧૨ શ્રીફળ સોપારીને પાનરે, તેથી સહુને કરે સનમાનરે; માથે આવ્યો છે સુરરે, ભેજનનું થાએ અસુરરે. ૧૩ કહે રાણું નણદી હું જાણુરે, જે છ વિવાહનું ટાણુરે; તે કારણે ઘરમાં પેઠીરે, નથી કામ વિના હું તે બેઠોરે. ૧૪ઈમ કહેતી ઘરમાંથી આવે, સેનયા ફળ વહેચારે, સહુને માન દેઈ દેઈ આપેરે, મીઠે વચને આલાપરે ૧૫ ઈમ વર વહ પીઠી ચોળારે, પછી ભેજન ભક્તિ બનારે; પછી નિત નિત પીઠી ચોળારે, માનિની મનરંગે ગાવેરે. ૧૬

Page #16

(૧૨)
દેહા
ઈમ નિતનિત ઓચ્છવ કરે, લગન સમે હવે રાય; કલુએ આ સાસુએ, આગે વરરાય. ૧
છે ઢાડ મી છે
(ાયની દેશી.) શુભ તીરથ ઉદકે, કુંવરીને નવરાવે; વર શિવર મણીને, અલંકાર પહેરાવે, પાએ નેઉર અણવટ વુિં છું કલ્લાને કાંબી, કટિમેખલા કેડે, ઘુઘરી ઘમકેલાં બી. ૧ બાજુબંધ બેરખા, ચુડલે કંકણ હાથે; તિમ ચંદનચુડી, વીંટી વેઢ સંગાથે. ૨ તુશી તનમનિયું, કડે માદળિયાં સેહે હાર ચંદન નવસર, ચમકાલએ મન મોહે ૨ મુકતાફળ માળા. કઠે ઝુમણું ઘાલે, ઈમ કંઠાભૂષણ, ઇદ્રાણિ વળી આલે; નાકે નથ કુલી, કલી અધરે આય: કાને વિમંડળ, સમ કુંડળ પહેરાય. ૩ વળિ કુલ અકોટી, ધુલર પાનડી રાજે; ઈમ કરણાભુ. પણ, અમરી વાલે સમાજે; વઈચદ પદામે, શિર અં. બેડે વાળે;શિશ પુલ તે સહે, વદને પાનન લાગે. ૪ શિર ટીકે નિકો, જડિત જુએ સહુ લેક; કરી તિલિક કનું, ઉપર ચઢયા ચોખ, આંજી આંખડલી, તિલક

Page #17

(૧૩) કર્યું વળિ ગાલે પહેરયું પાનેતર, કંચુક ઉજ્વળ આલે. પઅમરીઇંદ્રાણુએ,ઇમ કન્યા શણગારિકવરને શણગારે, કુળવૃદ્ધા મળી નારી; તવ સહમઈદ, ઔષધિ જળને અણસિંહાસન થાપી,વિધિએ હવણ કરાવે ૬ પહેરાવે ચીવર, અલંકાર ધરાવે મણિરયણે જડ, માથે ખુપ બધા ખુપે ખીટલી, મેગરા ફિરતા દીપે; માંહે માણેક જડિયા, તેજે તરણી પે.૭ ચળકતા હીરા, મુકતાફળની જાળી, સાસુને સસરે, પુરજન હરખે નિહાળે કરી તીલક કંકુનું, ચોખા સાહે માતા આંજી આંખલડી, મુખ તળ સુરાતા.૮ પાન શ્રીફળ નાણું, હાથ ધરી વરરાય,પગ પીલી ચઢિયા, ગજ ખધે જિનરાય,કુણે બહેન કુમારિ, પાછળ લુણ ઉતારે સાજન મનરગે, મળીયા ભુપતિદ્વારે. ૯
દેહા. દ્વારે સહુ આવી મળ્યાં, સુર નરેને નહિ. પારક અમારી કુળ નારી મળી, હરની વામા નાર. ૧ નયરિ શણગારી નૃપ, દેવપુરી સમ થાય; પુરજન જોવા ઉ. હશું, હિયડે હર્ષ ન માય. ૨

Page #18

(૧૪)
| હાલ 0 મી. છે. (જીરે શેડાં તિહાંથી ડગ ભરે, ઘોડી પાછળ ચમર વિજાય;
જાદવજીની ઘડલી એ દેશી.) હે વરઘોડે વર સંચરયા, બિહું પાસે ચામર વિંજાય; જાદવજીની ઘોડલી; રે છત્ર ધરે સુરવર તદા, ચમરે તે જણા વાય; ક્યા વરની ઘોડલી.૧ જીરે સેવન સાજે સેહતા, હય ગય રથ પાયક કેડ. જી રે દેવ દેવી નર નારિઓ, ચાલે હરખે છેડા હેડ, જી૨ જી રે દેવકુમર સમ દીપતા, ચાલે બેલા શ્રીકાર. જી જીરે નવ નવ આડંબર કરી, જોતાં સહુને ઉપજે પ્યાર. જી. ૩ જીરે કઈ બેઠા સુખપાળમાં, કઈ રાજવાહન ચકડોળ, જીરે હયવર ગયવર રથ વરે, ઈમ કુળ સુત કરતા કલેલ, જી. ૪ જીરે સુરવરનાં સાજન મજ્યાં, કરી, વસ્ત્રાભરણના ઠાઠ.જીજીરે મુખ તળે પુરીયાં, સુણે બીરૂદ જે બોલેભાટ, છ, ૫ જીરે અત્તરદાનીયો ગુલાબની, છોટે માહે માહે ધરી નેહ. જીવ રે ગજરા ઘાલ્યા કુલના, ચુઆ ચંદન અગર ચેડા છ ૬ રે અબીલ ગુલાલ ઉડાડતા, છોટે કેસર મૃગમદ બાર જીરે ધુપઘટી બેહ મહમહે, નાચે નાટક અમરીયે સાર, જી. ૭ રે અષ્ટમંગળ આગમ

Page #19

(૧૫) વહે, અસિ કંત ફલક ઇવજ સારરેવÉમાન પુરૂષ વહે, હાસ્યકાર ચાટ રતિકાર, જી જીરે સુર ગંધર્વ મણી ઘણ, વાય સુરમંડળડફ માન.જીજી મુરજ માદળ કારથી, ગાજે મધુરે ઈખરે લીન જીવે રે ઢોલ નેબતે ગડગડે, તેહમાં વિચવિચ વાજે ટકોરજી જીરે તલના છંદના માનથી, પડે એમનગારાની ધંશ. છે૧૦ જીરે વાજબી ભુંગળ ભેરી, વીણા વાંસળી ઇવક નિશાન. જીજીરે ચહુચહતી શરણાઇ, ફીરે ચહું દિશી કરતી ગાન જી ૧૧ જીરે વામાએ માડ બાંધીયે, લેઈ નામણદીવો હાથ. જી રે ઈંદ્રાણી જાથ રથ ચઢ, તીમ કુળવતિ નારિને સાથ. ૧૨ જીરે સરળે સાદે સાહેલા, ગાય ઉલટ આણું અગ. જી રે જાડિયે વળી પાછળે, પહેર્યા નવલા વેશ સુરંગ.
છે. ૧૩ રે નગર નારીયે બારીયે, છજે ગેખ અટારિએ આય. જી રે વાજિત્ર નાદ તે સાંભળી, અતી તન મન વ્યાકુળ થાય. જી-૧૪ જીરે સ્ત્રીને વહાલા એ ઘણું, કલી કાજળને સીંદુર. જી રે વળી વીશેષે વાલહાં, કાંઈ દુધ જમાઈકે તુર. જી. ૧૫ જીરે વાજા ગાજ સાંભળી આવે અર્થે તીલક કરિ એક, જી જી રે એક આંખ આંજી કરી, જેવા ચાલે કેઈ અવીવેક

Page #20

.
( ૧૬ ) ૧૬ જીરે ઢળતા ધીના ગાડુઆ,મુકીને જોવા જાય;જીરે પીરસતી બાળ રમાડતી, સખી બાળક લેઈ પલાય, જી૦૧૭ જીરે અવળી કંચુકી પહેરતી, કેઇ, અર્ધ સ્તનથી બાળ. જીજીરે ચંદન પગે ચરચતી, કંઇ અળતા લગાવતી ભાલ. જી૦૧૮ જીરે એણું અવળું એઢતી, કાટમેખલા ધાલતી કંઠ, જી જીરે હાથ ઝાંઝર પહેરતી, પગે કંકણુ ઘાલે ઉલ્લડ, ૭૦ ૧૯ અરે પુરવધુ ઇમ આચ્છવ જુએ, મનમાં આનંદ ન માય. જી રે મેાતી સેાવન ફુલડે, વધાવતી પ્રભુના ગુણ ગાય. જી ૨૦ જીરે પુરજન ઠાઠ મળી જીએ, દાડીનેચાક બજાર. ૭૦ જીરે પ્રભુ આવી ઉભા રહ્યા, ફરતાં મંડપ તારણ દ્વાર. ૨૨ જીરે સાળાએ પાણી છટામણી, માગ્યુ' ત્યારે ભુષણ દીયે ભ્ર. ૭૦ અરે ઈદ્ર કહે વેવાણને, પુખ પ્રભુને હવે ધરી ચુપ. ૭૦ ૨૨ જીરે ને આળસુ શુ થયાં. કરા આનંદ રંગ અપાર. જી જીરે એહુ વચન સુણી કરી, આવે પ્રસેનજિતની નાર, જી૦ ૨૩
દાહ!.
સુરવધુ ગાન કરે તીહાં, તીમ કુળધરની નાર; ઉઠોને વેવાણુ આળસુ, આળસ ધ નિવાર, ૧

Page #21

(૧૭)
ને ઢાલ છે મી. છે . (વેવાણ લેજેરે સોપારી, હારે આંગણે આવ્યું
વેપારી-એ દેશ ) વેવાણ ઉઠ તું વહેલી ઉંધ તજી, વર આવ્યોએ તેરણ સાજ સ; સવાલાખ નગારાંની છુંશ પડી, પુંખવાની જાય છે એહ ઘડી. ૧ કઈ જાણ કરેરે પિછાણું કરે, તમે પગલાં આવી બહાર ધરો, અમને ઉભાં ઘણી વાર થઈ વેવાણને ખબર કરે ઈ જઈ. ૨ વેવાણ તું લેજે રે લાહે ઘણો, રે બારણે અવસર વિવાહિત વેવાણ લેજે તું લેપારી હારે આંગણે આવ્યું છે એવતારી. 3 વેવાણ તું લેજે રે કંકુ પડે, એ તે આવ્યા વાદવિ લાકડડે, વેવાણ લેજેરે અર્ધતી થાળી,
એ વર વરશે હૃારી બાળી. વેવાણ લેજે રે કંકાવટી, પુત્રી પરખવા આવ્યો એ નાણાવટી. ૫ વેવાણ લેજો રે મુગતા થાળ ભરિ એ અવસર નહી આવે ફરિ ફરિશું પડી છે ઘરને ખુણે, કંચનમણિ ઘાટા ગણું ધુણે દુઆ અવસર કિમતું થઈ થાંથી, તુજ માંગણે ત્રિભવનપતિ કયાંથી, દેવને દરશન દુર્લભ જેહનું, સહજે મિળવું થાય છે તેહનું. ૭ સહુ ઈંદ્ર કરે જેની સેવા, એહનું

Page #22

•
( ૧૮ ) રિસનજી મીડા મેવા; ઉડે ઉડે તુ વહેલી આવ વળી, શા કામમાં જઇને હમણાં ભળી.૮ ઇંદ્રે ભંડાર ઘણા ભરીયા, મણિક ચને કરી જેડુવા દરીયા; વળી જોઇએ તે માગી લેજે, તારણ પછતા સહુને દીજે, વેવાઇન મામ રખે ખાતી, આડુ અવળુ શું ફરે શ્વેતી; ઇંદ્રાણીએ ભીર કરી હારી, તેણે વાત બની આવી ભારી, ૧૦ નહી તેા જાણત દીકરી દીધી હતી, શાલા હો ઇંદ્રાણિવતી; ડ ઉડરે વેળા થઇ છે ઘણી, ત્યારે મંદિર આવ્યા ત્રિજગ ધણી. ૧૧ તવ સાંભળી કહે માસી સાસુ, એમ બેટી થાએ ગુફાંસુ; વિવાહનાં કારજ ùાળાં, પારકે ઘેર દીસેા છે. પહેાળાં. ૧૨ એમ મ્હોટા બેલ ન બાલ બહુ, પડે કારજ ત્યારે જણાય સહુ; પરઘરની વાત છે સાઢુલી, માથે પડી વહેવી દેાડલી. ૧૩ એમ હાંસીએ વેવાણને વરણી, હવે આવે પ્રસેનજિતની ધરણી; ઇંદ્રાણી સમ શણગાર ધરી; મણિ મુક્તાફળનો થાળ ભરી. ૧૪ ગજરાજની ચાલે ચાલતી, શ્રીફળ સાનૈયાને આલતી; ઇંદ્રાણિયા મંગળ ગાવતી, ઇમ સાસુ પ્રભુપદ પાવતી. ૧૫

Page #23

(૧૯) _ ઢાલ ૨૦ મી. છે ( નાગસર રળિયામણારે એ દેશી) સાસુ આવી પ્રણમે પ્રભુ ચરણે, મુખથી કહે કેણ તુમ ગુણ વરણે દીઠા તેહવા સાંભળ્યા કરણે તે, આભરણે અંગ દીપતું એ ૧ પુણ્ય અમારા પ્રગટયાં છે આજ, તુમ દરિસનથી સાં સહુ કાજ; જાણુંએ પાયાત્રિભુવનરાજ તે ઝાઝ આવ્યું અમ પુણ્યનું એ. ૨ દિશિકમરીએ મળી હલરાયા, સુરપતિએ અભિષેક કરાયા; જગ જનના સંતાપ સમાવ્યા છે, આવ્યા તે મુજ આંગણેએ. ૩ ઈમ કહિ દુધે ચરણ પખાળે, તિલક કંકુનું કરે વર ભાલે તે; ત્રિભુવન જન સહુ પ્રભુને નિહાળે તે, ગાળે પાતિક આપણે એ.૪ હરખતી માટે મોતીડે વધાવે, આરતી ઉતારીને હરખ દીઆવે, પંખવા ઉપગરણ મંગાવેતે,લા પુરોહિત વેગશું એ. ૫ ધુસળ મુસળ રવૈયો ત્રાક, સરૈયા ચાર કરી ચક ચાક ભાલે પંખતી કરી મન પાકતે, નાક સાહ વર નિરખીએ. ૬ઈ ડી પીડીએ ઉવારણું કરતી, અગનિ વલણને સંપુટ ધરતી; વરને વામપદે અનુસરતી તે, ધરતી એ તે મુકતી એ. ૭

Page #24

(૨૦) છે હાલ ૨૨ જી | (વાજા એ વાજે ધરમનાં-એ દેશી) જીરે ઈંદ્ર પુછે એ વેવાણનેર, જીરે શું કરી કરણી તમે એહ; વરને કેમ પંખીયા એ, જીરે અમે તેહમાં સમજ્યા નહિરે જીરે કારણ દાખવો તે; વરને કેમ પંખીયા એ. આંકણું જીરે પહેલુંધુસરે તે આદરે, જીરે ધુસરું ગાડલે હોય; ધુંરે કેમ પુત્ર, છરે ધાન ઉપજે ઘણું છેહથી રે જીરે મંગળ રૂપી તે જોય. ૨ ઘુસરે એમ ૫૦; જીરે ઈદ્ર પુછે એ વેવાણ રે, મુસી ઉખેલે હોય; મુસળે કેમ પુરે મુસળે તંદુલ નીપજે એક રે મંગળ રૂપી તે જોય; મુસળે ઈમ પંખીયારે, ૩ જીરે ઇદ્ર પુછે એ વેવાણને, રવિયે ગેલીએ હોય રવૈએ કેમ ૫૦ જીરે રવૈએ તે ઘત સર્વ નીપજે, મું. ગળ રૂપી તે જોય; રવઈએઈમ ૫૦ ૪જીરે ઈંદ્ર પુછે એ વેવાણને, જીરે ત્રાક તે રંટીએ હોય ત્રાકે કેમ ડું જીરે ત્રાકથી સુતર નીપજે, જીરે મંગળરૂપી તે જોય; નાકે ઈમ પંપ છરે ઇંદ્ર પુછે વેવાણનેરે,
રે રેયો તે ડુંડાને હાય, સરેએ કેમ. ડું જીરે સ રેયાથી વરતુ સહુ નીપજેએ, જીરે મંગળરૂપીતે જોય,

Page #25

( ૨૧ ) સરેએ ઇમ પુ ૦૬ જીરે પાંચ મંગળ પરવડારે, અરે આદરે સઘળા લેક; વરને કેમ પુ' ઇંદ્ર પુછે એ વેલાશુનેરે, અરે ઈંડીપિંડી શિવને હાય; ઇંડીએ કેમ લુછાયાએ. હ કરે ઈંડીરક્ષા તે રક્ષા કરે?, મગળરૂપી તે એય, ઇડીએ એમપુ` ~રે સાંભળી ઈંદ્ર નૃપ હ૨ખીયારે. જીરે હરખીયે સકળ પરિવાર, ઓચ્છવ આ જ અતિ ઘણાએ, ૮ અરે ભુપ તબાળછાંટણા સમેરે; અરે વરે ભ્રષણ દિયું સાર; એચ્છવ આજ અતિ ઘણા એ. ૯ જીરે ધારડી કઠે આરેાપીનેરે, જીરે ખે ચીયા પ્રભુને ઉચ્છાડ; Àાછવ॰ જીરે માત્રિકા ગેાત્રજ થાપીયારે, અરે લાવીયા ર'ગભર ત્યાંય ઓચ્છવ. ૧૦
દેહા,
માત્રિકા ગે!ત્રજ આગળે, પહેલી કન્યા ડાય; વામ પાસે વરને તિહાં; દેવી સામા પધરાય. ૧
॥ ઢા∞રર્ મી
(અજબ ક્રિયા મુનિરાજ, લય જોગ લિયા રે-એ દેસી.) તેહુ લગન સમે મેાહિત હવે રે, મેળી સામગ્રી સાથ; વનડે અજબ બન્યા રે, અજબ બન્યા રે, વરરાય; શિરા અજબ બન્યારે, શિંહ અજબ બન્યા રે. સમી પીપલત્વ કચક્રને રે, લેપેવર વધુ હાથ.

Page #26

( ૧૨ ) બન્યા, અજબ. ૧ એ આંકણી, જમણા કર વર વહુ તણા રે, મેળવે તેવી સકાશ; બ. હસ્તબંધન મંત્રે કરી રે, કસુંબી સુત્રે ત્રાસ; બ. ૨ મધુપર્ક પાસન કરે; લાડવ બાલે વેદ, બ. દેશાચાર વિદેશથી રે, દીશે નવ નવ ભેદ,મ‚ રૂતિહાં સસરા વરનેદિયે રે, ગાય યુગળનું દાન; બ. કન્યાને ભ્રષણ ક્રિયે રે, તુમ કુળ રીત પ્રધાન. ખ. ૪ હુવે વરપક્ષી વર રચે રે, વેદી મંડપ માંહુ બ ચઉ વિદેિશે ચિં વાથી રે, કનક કળસ હવે તાંહ બ. ૫ રૂપ તામ્ર મૃત કળસથી રે, કેઇ રચે વેદિકા સાર; અ સાત સાત કળસ હવે રે, અથવા નવ નવ કિર. ખ. ૬ ચારે બારણે દીપતી, ગુથૈ કુસુમની જાળ; બ. તરણ ચિહુ દિશે બાંધીયાં રે, ચદરૂઆ ચાસાળ બ. ૭ જીમે માણિક ઝુમખાં રે; દીપે મેતી દામ; બ. સરવ બિછાનાં સજ કરયાં રે, જાણીએ સુર્યપાત ધામ. બ. ૮ વાસ કુલ અક્ષત કરે રે, મંત્ર ભણી દ્રીજ પાસ બ. ચઉ વિદેશે ઉછાળીને ૨, ચેરી પ્રતિષે તાસ. બ. ૯ અગ્નિ ખુણે અગનિ ડવે રે, મત્ર કરી આલાન; મ. ફારફેર ઇહાં વિધિ ઘણી રે, સમય દેશ કુળમાન. બન્ને ૧૦ કુર મેળાવા ઇડાં કરે રે, ઢેશાચાર વિશેષ; મધુપર્ક કીધા વિના રે, કર મેળે કાઇ દેશ, બ. ૧૧ ખાંડે ખાંડી

Page #27

(૨૩) મેળવે રે, બેડા નયન કરંત મણિ ગુઝાય નવણ ક્રિયા રે, બ્રાષ્ટ કરમ વિરચંત બ, ૧૨ તિમ પણ કરમ કરે રે, ધરે વરમાળા પવિત્ર બએ આદે કરણી છે, ભાંખી ગ્રંથે ચિત્ર. બ ૧૩ પણ ઈહાં આચારદિનકરે રે, કહે પ્રજાપત્ય વિવાહ બ. અનુક્રમે લેઈ બાંધિયા રે. કાંઈક લૈકિક રાહ. બ. ૧૪ હવે નર નારી કેડે ચડી રે, મેલીત હાથે આય; બ. દાક્ષણ દ્વારે વર વહુ , ચોરીમાં પધરાય. બ. ૧૫ બેઠા પુરવ સનમુખે રે,આસન ઠવે ભુદેવ; બ, મૃગ ચરમાસન બેસીને, સમાધિ અગનિ કરે સેઠ. બ. ૧૬ ધી મગ તલ જવ હેમીયા રે, મંત્ર ભણી તિહાં વિપ્ર; બ, અર્થપાઘ વળી દઈને, પુજે અગનિ ખિમ. બ, ૧૭ વર વહ આગળ બેસીને, તીર્થોદકે અભિષેક બ. દરભે મંત્ર ભણી કરી રે, વાડવને એહ વિવેક બ. ૧૮ શાંતિક પિષ્ટિક તિહાં કરે રે, પછે કરે નેત્ર પ્રકાશ બ. વર વહુ અગનિ પુજિને રે, લાજ અંજની દીયે પાસ, બ. ૧૯ વેદ મંત્ર - ણિને ગુરૂ રે, બોલે મુખથી એમ.બ. સુરનરની સાખે કરી છે, જે ચા સબંધ એમ. બ. ૨૦ ઈમ કહી છેડા બાંધિયા રે, મંગળ વર્તવા કાજ; બ. ગુરૂ કહે ફરો પ્રદક્ષિણ રે આનંદ રંગ સમાજ. બ. ૨૧

Page #28

(૨૪) છે હાલ શરૂ ની છે
( દેશી ઢાળિયાની ) પહેલે મંગળ વરતિયે રે, બહુ ફળની માળ એ; ગુંજીયા ગુહિર નિશાન, વર વહુ સુકમાળ એક વાડવ વેદ વળી ઉચરે એ, સુરવધુ કરે બહુમાન તે એ આંકણું, ૨ અગ્નિને કરે પદાક્ષિણા રે, લાજ વધુ હોમતી જાય, પ્રથમ મંગળ છમ વરાતિયું રે, વહાવર આસન ઠાય, વા. ૨ બીજું મંગળ વરતિયું રે, ગાજતા દુદુભી નાદ; વા, સુરવધુ સોહલા માવતરે, વેદના થતે બહુ નાદ. વા. ૩ અગ્નિને દિયે પ્રદક્ષિણા રે, લાજ વધુ હેમતી જાય; વા, બીજું એ મંગળ વર તિયું રે, વર વહુ આસન ઠાય, વા ૪ ત્રીજું એ મં. ગળ વતિયું રે, વાજતાં વિવિધ વાજિંત્ર; વા. વેદ ઉચ્ચાર હવે ઘણાર, નારી ગાયે ચિત્ર. વા. ૫ અ. ગાનનને પ્રદક્ષિણા દેઈ કરી રે, લાજવધુ હેમતી જાય; વા. ત્રીજું એ મંગળ વરતિયું રે, વર વહુ આસન ડાય; ૧, ૬ જે સુતા દાન દે તેહનારે, હાથમાં આપે તવ વિપ્ર વા તલ જવ કુસ દર પાણીને રે, કહેવરાવેરે મુખથી વિપ્ર. વ. ૭ અમુક તિથિ અમુક સંવત્સરે રે, દેઉ કન્યા તણું દાન; વા. ઈમ કહી દંપતી

Page #29

(૨૫) હાથમાં રે, પાણી મુકાવે ગુરૂ નામ; વા ૮ વર કહે પ્રતિગ્રહ મેં કરો રે, ગુરૂ તદા દેવે આશિષ વા વર તણે હાથ ઉપર કરે રે, ગજ તુરંગ દે અહનીશ, વા. ૯ આગળ વર પાછળ સુંદરી રે, લાજ હમે વધુ તામ; વા. અગનિને દેઈ પ્રદક્ષિણા રે, પ્રણમિયા પાસ પ્રભુ વામ. વા. ૧૦ એથું મંગળ એમ વરતિયું રે, વાજે વાજિત્રની ઠેર; વા. મંગળ ચારે એમ વિરતિયાં રે, નારીયે ગાયે બહુ સર, વા, ૧૧ વર વહ આસન ફેરવે રે, વામ પાસે વધુ થાય, વા, મેં જેણું લક સહ કરે રે, ધન કણગારની માય. વા. ૧૨ વાસ દુવક્ષત કુડ લેઈરે, મંત્ર પવિત્ર કરી તેહ વા. દંપતિને શિર થોપિયાં રે, ધીર્ય વહે તામ ધરી નેહ. વા. ૧૩ તલ જવ કુશ જળ લેઈ કરી, વધુ પિતા દિયે વર હશે; વા. વળતી કહે મુજ સુતા પ્રતિગ્રહે રે, પતિગ્રહી કહે જગનાથ. વા. ૧૪ ગજ રથ ઘોડા આપીયા રે, આપીયા દેશ ભંડાર; વા. મણિ કંચણ રયણે વળિ રપાપીયાં રે, વરતિ જયજયકાર, વા. ૧૫ ડાભ અણિયે તીર્થોદક, માર્જન કરે ગુરૂ નામ; વા. સાસુ કંસાર લાગે તિહાં રે મુદિત મન રંગભેર તામ, વા. ૧૬.

Page #30

(૨૬)
તાલ ૨૪ મી. છે (સંસાર નિપાયે પરે રે એ દેશી.) - જિન સાસુએ નિજ હાથે કે, પરિમળ સુગધિત વિસ્ત; મેવાની બદામ માંહે ભેળી, પિસ્તાં નપજાં ચાળી મળી ૧ જાયફળ જાવંત્રી ને મરી, તિમ લવિંગ એલચીશું ભરી દ્રાક્ષા સાકરના ૨વા ન્યાં, દ્રવ્ય તે નવનવા સારા. ૨ નાળીયેળ અખંડ ઠળવળે, ઘનસાર સુગંધી માંહે મળે; મૃગમદ પરિમલ બહુ મહમહે, તિણે સુરપતિનું મન ગહગહે. ૩ મણિ કંચન થાળ વિશાળમાં, પિર કંસાર રસાળમાં, ઉપર ગેધૃત ધારા ઘણું, કહે આરોગે ત્રિભુવન ધણી; ૪ જમ જમ જમાઈ કંસાર એ, જમી સફળ કરે સંસાર એ વર વહુ બેઠા જમવા જદા, ઈંદ્રાણી વાયુ નાંખે તા. ૫ એક એકના મુખમાં કેવળ હવે, સુર નર મિળિયા નિરખે સવે; સંહાસણ સરળે સાદથી, ગાય સેહેલા કેકિલ નાદથી, ૬ સુર ગંધર્વ ગાન કરે ઘણું, ગેહેવરિયું વેવાઈનું આંગણું ચલ લેઈ તળ લિયે દંપતી, પ્રભુ પરણીયા રાણી પ્રભાવતી, ૭ જ્ઞાતિ ગેત્ર સજન સહુ આવીયા, મેણું

Page #31

( ૨૭) કરે મન ભાવિયાં; ગાય ગીત ૫ખે આપ આપણે, મક્રમાતી રસ રોંગ ઘણું. ૮ ।। ઢાલ ૫ મી. ॥
( દેશી સાહેલડીયાની, ) માત્રિકા ગેાત્રજ આગળે રે, વર નિરખેજ, ૩૨મેચન હવે કીધ, સુર નર સરખેજી; તે સમયે કન્યા પિતારે. ૧૦ હુ ધન કંચન દીધ સુ॰ ૧ ફરી ચારિમાં આવિનેરે ૧૦ અચળ છેડે તામ. સુ૦૨ પુજે મદનને દંપતી, ૧૦ માતા વધાવે આય. ૩૦ ભાજન ખીરતણું કરેરે, વ॰ મંગળ ગીત ગવાય.સ્॰ ૩ તિહાં રજની રંગે રમેરે, વ॰ વિલસે નવ નવ ભાગ સુ અવિચળ જોડી દ પતિને,પ્રગટી પુણ્ય સયેાગ, સુ૦ ૪. ॥ ઢાલ ૨૬ મી !
જાનીવાસે પ્રસેનજિત આવેરે, મ્હોટા મહિપતિ સાથે લાવેરે. વેવાઇએને આદર આપ્યારે, ઉચિત આસને સહુને થાપ્યારે. ૧ સન્માન તબાળ કીધાં રે, ભુપે ગારવ નેતરાં દીધાંરે; અમ મદિર પાવન કીજે રે, શાભા આપીને જશ બહુ લીજેરે ર સહુ સાથ તેડી વહેલા આવેર, તિમ પુરજન સાથે લાવેરે; મ ગારવ ભુપે મનાવીરે, આનંદથી નિજ ધેર આવીરે;

Page #32

( ૧૮ ). ૩ રસવતી નિપજાવે રસીલીરે, જેને ઈંદ્રાણી છે - શીલીરે; તેને શું દુક્કર હોય,ક્ષણમાં રસવતી કરે સોયરે ક હવે અશ્વસેન વેવાઈ વળિ સાથે આવ્યા જમાઈરે. મંત્રી શેઠ સામંત છે સંગીરે, સહુ પુરજન આવ્યા ઉમગીરે; ૫ વામાવાણી આજે સહ નારરે, આવ્યા ચીવર ભુષણ ધારિરે, ગોરવ લેવાને તે આ વ્યારે, સને આદર દઈ બોલાવ્યાંરે ૬ સૌગંધિક તેલ ચોળારે, વળી ઉપનદકે નવરાવે; આસન બેસણું મંડાવ્યા, આડ િતકીયા ભલા ભાભારે ૭ સવ
ના મુક્યા થાળરે, કળા તે ઝાકઝમાળ પાંતિ બેસીને પરસણ ચાલ્યારે, પાણી પાત્ર ભરીને આ લ્યાંરે. ૮ વિશા મેવા તે દ્રાક્ષ અંગુરરે ફાલસાને ફનસ બીજપુર અનંતે સાઅનાર અંજીરરે, જમરૂખ નારંગી જ બીરરે ૯ રસીતાફળ જમરૂખ એ આ દે, ખાય મહા માહે સવારે; લા વિવિધ જાત પકવાનરે પિરસે બહુ કરતા સનમાન; ૧૦ શશિમંડળ સરચા ખા રે, જલેબીને ઘેબર તે જાં; ઘણી જાતના લાડુ આરે, માંહે સુરભિ દ્રવ્ય મિલાવેરે ૧૧ સેવઈયા લાખડાઈ ને દળિયાંરે, મેતીચુર વળિ મગદળિયા, ચુંટીયા લાડુ સકસીયારે, સિહ

Page #33

કેસરીયા ખસખસીયારે. ૧ર રેશમી મરકીને ફેણીરે, પુરી સાટાને સુતરફેણુંરે, પેંડા બરફીને કોપરાપાકોર, ગુંદવડા ગુંદરપાકરે. ૧૩ કળિ છુટીને દહિંથરા ઘારી રે, ચણા દાળ નિવેટ મિસારીરે, શીરે લાપશી શેવ સુંવાળીરે દુધપાકને ખીર રસાળીરે. ૧૪ રાયણ કદલી ઘી પિળી, પીરસે રસ કેસરિયે ધીરે મા બાસુદીને શ્રીખંડ, કરે ભજન ભકિત અખંડ. ૧૫ શેવગાંઠીયા રાયતાં તીખાં, ભજીયાં ને વડાં લાગે નકામગ ચણા વટાણાને વાલર, મઠ ચણા મસુરની દાળ. ૧૬ લીલા શાકને ના પારરે. કોડાં કારેલાં ગવારફ લીલુઆ બહુ જાતના વધાચાર ઘત રાઈમીરીએ સમારે. ૧૭ ભૈડા તુરિયાને ભાજીરે, પાકાં કેળાને દુધી તારે લીંબુ મરી ઉપર આપેરે ૯ ૯ એમ મુખથી સંલા પેરે. ૧૮ વડી પાપડ કેરીને કેર, બીલી કાકડી કરમદાં પેર, ખારૂવા કાચલીની ઘણી જાતરે, ખારા શાક તે નવ નવી ભાત ને ના કહેતાં યે હૈ કહી પીરશે, દેખી દેવ દેવી મન હીસ. ૨૦ પિરશા બીરજને મીઠા ભાત, દાળ દુધ ને મઠા પિરસાત ઉપર ઘીની ઘણી ધારરે, જમે ભજન સંહ નર નારરે. ૨૧ જમી ઉઠી હાથ ચડ્યુ

Page #34

(૩૦) કીધારે, તે ઉપર તંબેળ દીધાર ચુઆ ચંદન અત્તર લગાવ્યા, બેઠા સાજન સંગે સહાધ્યારે, રર પેરામણિઓ પહેરાવે સુપરે, વસ્ત્ર બહુ આભુષણ અનુપરે;
ય ગય રથ પાયક કેડી, મણી કંચણરયણ સજેડીરે. ૨૩ ગામ શીમને આકર ખાટ,કુળનારીને આ
પ્યા ઘાટ, પુરવધુ પટોળિયે આપેર, સહુને પહેરામણી થાપરે. ૨૪ કર જોડીને લાગે પાયરે કહે અમથિી શું તમને અપાયરે અમે કીંકર રૂપ રાજાનરે, તમે ત્રીભુવનપતિ ભગવાન, ૨૫ અશ્વસેને દીધી વડીરે થઈ ગેરવથી તે અનોડીરે; દક્ષણા દેઈ હિજ સહ પોષાર, દાને જાચકને સંતોષારે. ૨૬ સાત દિવસ લગે જાન રાખીને ગુરૂ ગોત્રજની કરી સાખી કાંકણ દેરા ગુરૂ છેડેરે, દાન આપે બહુ નૃપ જોડેરે. ૨૭ વાર વહને સંગાથે બેલારે, સહુ સાજન મળવાને લાવે; હુઈ આનંદ રંગે વધાઈર શીખામણ દેઈ હવે ગાયરે ૨૮,
દેહા શીખામણ દેઈ પુત્રને પ્રસેનજીતની નાર, ઉ. - સંગે બેસારીને, આંસુ પડતે ધાર. ૧

Page #35

(૩૧) | વાલ ૨૩ મી..
(જીરે જાદવા –એ દેશી. ) વચન સાંભળ પુત્રી તું મહારાં, કાજ સકળ સહ જેહથી હારા સહ ખરા ધારજે વિતમાં જીરે સુંદરી ૧ લાજ કરજે સદા જેઠ સસરા તણિ, પ્રાણપ્રીતી -
જે જેમ ત્રિભુવન ધણું; આપણું જ વધારજે. છે. ૨ સાસુ નણંદ તણાં વચન પ્રતિપાળજે, પાછો ૫ડત્તર છ કહિ વાળ, ભાળજે દ્રષ્ટિ ભુમી ભણી. છ ૩. પારકા પુરૂષશું વાત નવ કરીએ, અધિક સર્વ બેલતાં સર્વથી વરજીએ; પીજીએ ચરણ જળ નાથનું જી.કકેપજે મત કદા ધરમને રોપજે, ઉપજે શીળને મરમને રોપજેપજે મલીન આચાર..૫ જાણજે સજજનને ખેદ ચિત નાણજે, તાણજે હઠને તે વાતને છાજે; આણજે મન દયા સર્વની. જી. ૬ પીજીએ હે તવ ગુણ સદા લીજીએ,દીજીએ દાન બહ નવિ ખીજીએ કીજીએ ઉચિત સહુ કામને, જી. ૭ સકળ વાતે કુશળ જાણુએ છે સહી, નિતિની રીત ગુરૂ મુખથી લહી, પણ કહી રીત વ્યવહારની. જી. ૮ ભુપ અશ્વસનને આદર કરી, કહે એ દિકરી આપ ખેળ ધરી, ઉછરી મુજ ઉત્સંગમાં. જી. ૯ જનમથીજ આજ લગે

Page #36

(૩૨) પાળી ઘણું દુઃખ તણું વાત એણે કાનેથી નવી સુણિ, તે ભણું સાર કરજો ઘણું છે. ૧૦ ભાસે વેવાણને એ બાળક વહ, સમજતી નથી કાંઈ તમે તો જાણો સહુ શું બહુ ભાંખીએ વૃદ્ધને છે. ૧ એહ કુમારી તણું લાજ તુમ હાથમાં, માન વધારજો સજ્જન સાથમાં આથમાં એહ અમારે છે સહી છે. ૧૨ ઈમ કહિ પુત્રીને અધીક આડંબરે, ગાજતે વાજતે વેળા સાસરે, સહ કરે લેક ઉવારણાં છે. ૧૩ ગોરી ગાવતિ અધિક ઉમંગથી, સાજન ભુપશું રંગથી ઉછરંગથી પ્રભુ ઘેર આવી. ઈ. ૧૪
(છરે જી સ્વામી સમસયા-એ દેશી) પ્રણમી પ્રભુ ઘર આવીઆ, પંખી માએ વધાવીયા છે, સંપુટ ચંપાવી તીહાં, મંદીરમાં પધરાવીચારે. પ્ર. ૧ ગોત્રજ કુળગર સાતને, અષ્ટ પ્રકારે જે છે રે વેદમંત્ર ઉચારીને વળી દઈને વિસર્જન રે પ્ર. ૨ - ાઈ મહેચ્છવ કરી સુરા, આણા લઈને જાવે, પ્રભુ પણ નવ નવ ભેગથી, ભેમ કરમને ખપાવે છે. પ્ર. ૩ ત્રીસ વરસ ગ્રહવાસમાં, સુખ વિલાસે સુખકારી રે, લે

Page #37

( ૩૩ ) કાંતિક સુર કેણુથી, શજમ લે અધિકારી ૨. ૫, ૪ ચોરાશી દિવસ પ્રભુ પામ્યા નિર્મળ કેવળ નાણુ ૨; સધ ચતુર્વિધ થાપીને, વરતાવી નિજ આણુ પ્ર. પ સા વરસનું આઉખું પાણી, ટાળી કરમ વિપાક રે; સમેત શિખર ગિરિ ઉપરે, પામ્યા પ્રભુ શિવશર્મ ૨, પ્ર. ૬ પાસ પ્રભુને વિવાહલા, ભણશે સુણસે જેહ ૨; ટળશે વિરહ દુઃખ તેહનાં, લહેરો ઇચ્છિત તેહ . પ્ર. ૭ સવત અઢારસે સહિને, ધનતેરશ દિન ખાસ ૨; ભપુર ચામાસુ રહી, કીધા એડ અભ્યાસ રે. મ. ૮ શ્રી વિજયદેવસુરી તણા, લબ્ધિ વિજય વડભાગી રે; તેહના રત્નવિજય ગુણી, જિનમતના અનુરાગી ૨. પ્ર. ૯ માનવિય ગણી તેહના, વિવેકવિજય તસ શિષ્ય, અમૃતવિજય છે તેષના, જેડને સબળ જગીશ રે, મ, ૧૦ તસ પદ કમળ ભ્રમર સમા, ર્ગ વિજય કહે રંગે ; પાસ પ્રભુ ગુણ ગાયા, ઉલટ આણિ અગરે. મ. ૧૧ ઇતિ શ્રી પાર્શ્વનાથના વિવાહલેા સમાપ્તમ.
અથ દીવાળીકલ્પ સ્તવન.
રાગ શમમી.
શ્રી શ્રમસધ તિલકીયમગાતમ, સુગતિ મ

Page #38

ણિપત્ય પદારવૃંદ ઈંદ્ર ભુતિ પ્રમહંસ મુચકું, કૃતકુશલ કૌટી કલ્યાણ કંદ ૧ મુનિ. મનરંજણે સયળ દુઃખ ભંજણે, વિરવર વર્ધમાને જિદ મુગતિ ગતિ જિમ લહિતિમ કહું સુણ સહિ, જિમ હૈયે હર્ષ હેડે આદે. ૨ મુનિ કરીએ ઉદઘોષણા દેશપુર પાટણ, મેઘ જિમ દાન જળ બહુલ વરસી; ધણ કણગ મેતિયાં જગમગે જોતીયાં જિન દેઈ દાન ઈમ એક વરસી. ૩ મુનિ. દય વિણતેય ઉપવાસ આદે કરી, મૃગશિર કૃષ્ણ દશમી દહાડે સિદ્ધ સાહમા થઈ વીર દિક્ષા લેઇ, પાપ સંતાપ મળ દુર કાઢે. ૪ મુનિ. બહુલ બંભણ ઘરે પારણો સામીએ, પુણ્ય પરમાન્ન મધ્યાન કીધું ભુવનગુરૂં પારણું પુણ્યથી ખંભણી, આપ અવતાર ફળ સયલ લીધો. ૫ મુનિ. કર્મચંડાળ ગોસાળ સંગમ સુર, જિણે જિન ઉપરે ઘાત માંડયે એવો વૈર તે પાપી આસી કર્યો, કર્મ કડિ તું હિજ સબળ દડ, ૬ મુનિ. સહજ ગુણ રેશિ, નામે ચંડકોશિયો, જિનપદે સ્વાન જિન જેહ વળગ્યા, તે તે બુજવ્ય ઉદ્દયા ઉરગપતિ ધલા પાપથી અતિહિં અલગે. ૭ મુનિ. વેદીયા મિત્રીયા માલગિં થેદીઓ ભેદિઓ તુઝ નવિ ધ્યાન કુંભે,

Page #39

( ૩૫ )
કુલ પાણિ અનાણું અહો બુઝ તુક કૃપા પર પામી ન સંભે. ૮ મુની. સંગમિ પીડીઓ પ્રભુ સજલ લેણે ચિતવે છુટાસ કીમ એહે, તાસ ઉપરિ દયા એવડી સી કરી, સાપરાધે જને શબનેહ, ૯ મુનિ એમ ઉપસર્ગ સહતાં તરણીની તવ રીસ, સા. ધ ઉપરિ આધક પખ્ય એકે, વિર કેવલ લલું કર્મ દુઃખ સવિ દલું, ગહ ગહ્યું સુરભી કર નર અનેકે. ૧૦ મુની. ઇંદ્રભૂતિ પ્રમુખ સહસ ચઉદસ મુની, સાહણી સહસ છત્રીસ વિહસી, ઓગણસડી સહસ લાખ શ્રધાલયા, શ્રાવિકા વિલખ અઢાર સહસી. ૧૧ મુની. એમ અખીલ સાધુ પરીવારસુ પર, જલધિ - ગામ જિસ્ય ગુહર ગાજે, વિચરતા દેશ પરદેશની આદેશના, ઉપદેશ સયલ સંદેહ ભાજે. ૧ર મુની.
|| હાલ ૨ કી.
વિવાહલાની દેશી હવે નિય આય અતિમ સમેજાણીયા, શ્રી જિનરાયરે, નયરીઅ પાપાઈ આવિઆ રાજ સમાજને ઠાઈ, હસ્તી પાલગ રાય દિઠડા, આવિયા આંગણ બાર, નયણ કમલ દેઈ વિહસીયા, હરસીલાં હેડા

Page #40

(૩૬) મઝારે. ૧ ભલે ભલે પ્રભુજી પઘારીઆ પાવસિ પાવન કીધરે, જનમ સફલ આજ અમતણ, અમર પાઉલા દીધા, રાણુ રાય જિન પ્રણમીયા, મેટે મેતિડે વધાવીરે, જિન સનમુખ કર જોડીયા, બદડલાં આગલે આવીરે. ૨ ધન અવતાર અમહારડે, ધન દિન આજને એહરે, સુરતરૂ આંગણે મેરીઓ, મેતી અડે વુડલે મેહર, આશું અમારે એવડે પુરવ પુન્યનો જગર, હિયડલ હેતે હરસીઓ જોજન મલીયે સંગરે. ૩ અતિ આદર અવઘારીય ચરણ ચેમાસલું રહિયારે રાય રાણી સુરનર સવે, હીયડલા માંહે ગહગાહીઆર, અમરતથી અતી મીઠડી સાંભલી દેશના જીનનીરે, પાપ સંતાપ પર થયે સાતા થઈ તન મનનિ. કઇંદ્ર આવે આવે ચંદ્રમા આવે નર નારિના વૃદર, ત્રણ પ્રદક્ષિણા દેઈ કરી નાટીક નવ નવા રે, જિનમુખ વયણની ગોઠડી તિહાં હાઈ અતિ ઘણું મીઠી, તેહ નર તેહીજ વરણ જિણે નીજ વયણલે દીઠીર. ૫ ઈમ આણું દે અતિ કમ્યા શ્રાવણ ભાદ્ર આશેરે, કૌતક કોડીલે અનુકમે આવિ-લે કારતક માસરે, પાખીય પર્વ પનોત હિત પુન્ય પ્રવાહર, રાય અઢાર તિહા મિલ્યા

Page #41

(૩૭) પિસહ લેવા ઉછાહરે, ૬ ત્રિભુવન જન સવિ તીહાં મલ્યો શ્રી જીન વંદન કામોરે, સહજ સંકીરણ તિહાં થઓ, તીલ પડવા નહિ કામરે, ગાયમ સ્વામી સમોવડે, સાંમી સુધરમા તીહાં બેઠારે, ધન ધન તે જણે આપણે, લોયણે જીનવર દીડારે, ૭ પુરણું પુન્યના ઓષધ પિષધ, વ્રત વેગે લીધાં રે, કારતિક કાલી ચઉદશે જીનમુખે પચખાંશુ કીધાં રે, રાય અઢાર પ્રમુખ ઘણે અને પગે વાંદણ દીધારે, છન વચનામૃત તહાં ઘણે, ભવિયણે ઘટ ઘટ પીધરે. ૮
છે હાલ રૂ ની છે
રાગ મારૂ શ્રી જગદીશ દયાળુ દુઃખ દુર કરર કૃપા કોડી તુઝજોડી, જગમાંરે જગમાંરે કહિયે કેહેને વીરજી. ૧ જગ જનને કુણ દેશે એવી દેશનારે, જાણું નિજ નીરવાણું, નવ રસે નવ રસે સેલ પુરહ દીયે દેશના. ૨ પ્રબલ પુણ્ય ફલ સંસુચક સહમણરે અઝયણે પણ પન્ન કહીરે કહીરે મહિયાં સુખ સાંભલી હિરે, ૩ પ્રબલ પાપ ફલ અઝયણું તીમ તે તલાર, અણ પુછાં છત્રીસ, સુણત સુણતાં ભણતાં સવિ સુખ સંપજે રે. ૪ પુન્યપાલ રાજા તીહાં ધર્મ કથાંતરેરે

Page #42

( ૩૮ ) કહ્યુ... પ્રભુ પ્રત્યખ્ય દેવ, મુજનેરે મુજનેરે સુપન અર્થ સથી સાચલેાર. ૫ ગજ. ૧ વાનર ૨ ખીક્કુમ ૩, સિદ્ઘ ૪ વાયસ પ ઘડારે ૬ કમલ ૭ બીજ ૮ઇમ આર્ડ, દેખીરું દેખીર, સુપન્ન સભય મુઝમન હુરે. ૬ એખરી ખીજકમલ અસ્થાનકિ સિદ્ધનારે, જીવ રહિત શરીર સાવનરે સેવનરે કુંભમલીન એસ્યુ ટેર, ૭ વીર ભણે ભૃપાલ સુણા મન થીર કરીદે, સુણી અરથ સુવીચાર હિયડેરે હિયડેર ધરચા ધર્મ ધુરધર, ૮ ॥ ઢાલ ૪ શ્રી
શ્રાવક સિન્ધુર સાફીખા, જીનમતના રાગી,ત્યાગી સહુ ગુરૂદેવ ધર્મ, તત્ત્વે મતી જાગી, વિનય વિવેક વિચારવત, પ્રવચન ગુણ પુરા, એહવા શ્રાવક હાઇ સીમતીમંત સનુરા, ૧ લાલચી લાગા થ્રેડલે, સુખી રાચી રહિઆ, ઘરવાસે આશા અમર, પરમારથ ક્રુહિયા, વ્રત વૈરાગ થકી નહી, કાચ લેસ્ચે માહે, ગજ સુપને ફલ એહને, નેહ નવિ મન માંહિ. ૨ વિનર ચંચલ ચપલ જાતી, સરખા સુની માટા, આગલ હાસ્ય લાલચી, લેાલી મન ખાટા, આચારજ આચાર હિષ્ણુ, માહિ પરમાદી, ધર્મ ભેદ કરસ્યે ઘણા, સેહેજે

Page #43

(૩૯) સ્વારથ વાદી. ૩ કે ગુણવંત મહંત સંત, મહામુની રૂડા, મુખ મીઠા માયા વિઆ મનમાંહે કુડા, કરસ્ય મહામાંહે વાદ પરવાંદે નાસિ, બીજા સુપન તણે વીચાર ઈમ વીર પ્રકાશે. ૪ કલ્પવૃક્ષ શરીખા હે, દાતાર ભલેરા, દેવ ધર્મ ગુરૂવાસના, વરિ વારીના ચેરા, સરલ વૃક્ષ સવીને દેઈ, મનમાં ગહગહતા, દાતા દુરલભ વૃક્ષરાજ, ફલ ફુલે પત્રે હતા૫ કપટી જીન મતી લેંગીયા, બબુલ સરીખા, ખીર વૃક્ષ આડા થયા જીમ કંટક તીખા દાન દેતાં વારસ્ય, અન્ય પાવન પાત્રે ત્રીજા સુપન વીચાર કહે જીન ધરમ લીધા રે. ૬ સિંહ કલેવર સારીખે જનસાસન સબળે, અતી દુર દાંત અગહનીય જીન વાયક જમલો, ૫ર સાસન સાવજ અજ તે દેખીને કંપે, ચઉથા સુપન વીચાર એમ ઇન મુખથી જંપે. ૭ ગછ ગંગાજલ સારીખે મુકી મત હીણ, મુનિ મન રાચે ડીકરે, જીમ વાયસ દીણા, વંચક આચારજ અનેક તીખું ભાલવીયા, તે ધર્મતર આદરે જડમતી બહુ ભાવીયા. ૮ પંચમ સુપન વીચ ૨ રાહ શુઓ રાજાને છેડે સેવન કુંભ દિડ, મેં જે શણું કાને, કેકે મુની દરીસણ ચારિત્ર, જ્ઞાન પુરણું દેહા, પાલે

Page #44

પચાચારને છાંડી નીજ ગેહા. ૮ કે કપટી ચારીત્ર વેષ લઈ વિપ્ર તારે, મેલે સુવન કુંભ છમ, પિંડ પાપે ભારે, છડા સુપન વીચાર એહ, સાતમે દીવસ ઉકરડે ઉતપતી થઈ, તે શું કહ્યું છેનવર. ૧૦ પુન્યવંત પ્રાણી હાસ્ય પ્રાહિં મધ્યમ જાત, દાતા ભેટતા સીદ્ધીવંત નીરમલ અવદાત, સાધુ અસાધુયતી વદે, તવ સરીખાં કાજે, તે બહુ ભદ્રક ભવિયણે સ્ય એલંબે દીજે. ૧૧ રાજા મંત્રીપરે સુસાધુ આપો પુગોપી, ચારીત્ર સુદ્ધા રાખસ્યું સવી પાપ વિલેપ, સપ્ત સુપન વીચાર વિર જીનવર એમ કહ્યું, અઠમ સુપન તેણે વિચાર સુણ મન ગહે ગહેઓ ૧૨. ન લહે જીન મત માત્ર જેહ, તે પાત્ર ન કહીએ, દીધાનું પરભવે પુન્ય ફલ કાંઈ ન લહીએ, પાત્રાપાત્ર વીચાર ભેદ લેલા નવી લહસ્ય, પુન્યાર્થ તે અર્થ આથી કપાત્રે દેસે. ૧૩ ઉખર ભુમી દુષ્ટ બીજ, તેહને ફલ કહીએ, અષ્ટમ શુપન વીચાર એમ રાજા મન ગહિ, એહ અનાગત સહુ સરૂપ, જાણું તેણે કાલે, દીક્ષા લીધિ વીર પાસ રાજા પુન્ય પાલે ૧૪

Page #45

(૪૧) તાત્ર ૫ સી .
રાગ ગોડી. ઇદ્રભૂતિ અવસર લહીરે, પુછી કહે જિનરાજ શું આગલ હવે હાયસ્પેરે, તારણ તરણ જિહાજેરે. ૧ કહે જિનવિરજી મુજ નિરવાણ સમય થકીરે, તિહું વરસે નવ માસ, માટે? તિહાં બેસસ્પેરે, પંચમકાલ નીરાસેરે. ૨ કહે બારે વરસે મુજ થકીર, ગરમ તુઝ નીરવાણ, સહમ વિસે પામસેરે, વરસે અખય સુખ ઠારે ૩ કહે ચઉસકી વરસે મુજ થકીરે, જે. બુને નીરવાણુ, આથમણ્યે આદિત થકી, અધીકુ કેવલ નાણ. ૪ કહે૦ મણ પર્વ પરમાવધીરે, ક્ષપકે સમ મને રાણ, સંજમ ત્રિય જિન ક૯પનીરે, પુલકાહાર કહાણેરે, ૫ કહે, સિઝંભવ આડાણવેરે, કરસ્ય દસ આલીય, ઉપુત્રી ભદ્ર બાહથીરે, થાસ્ય સયલ વિલીઓરે. ૬ કહે દયસત પરે મુઝ થકીરે, પ્રથમ સંધયણ સંડાણ, પુવણું ઉગતે નવિ હસ્યરે મહાપ્રાણુનવિ ઝીણેરે. ૭ કહે ચઉત્રયને મુઝ - કીરે, હાયે કાલીક સુરી, કરચે ચઉથ પજુસણરે, વરગુણ રયણને પુરો. ૮ કહે મુઝ થકી પણે ચઉ

Page #46

(૪૨) રાસીએ, હાસ્ય વયર કુમાર, દસ પુર્વ અધિકીલી. એરે, રહસ્ય તહાં નીરધારરે. કહે મુઝ નીરવાણુ થકી ઇસેરે. વીસ પછી વનવાસ, મુકી કરસ્ય નયરમારે, આર્ય મુની રક્ષિત વાસરે. ૧૦ કહે સહસ્ત્ર - રસે મુઝ થકી, ચઉદ પુરવ વીછેદ, યતીક અણુમલતાં હસ્યરે, બહુલ મતાંતર ભેદર, ૧૧ કેહેવિક્રમથી પંચ પંચાસીએરે, હાસ્ય હરીભદ્રસુરી, જિનશાસન અજુઆલસ્યરે, તેહથી દુરયાસવિદુરરે ૧૨ કહે દ્વાદસ સતસતર સમેરે મુઝથી મુનસર હીર, બપભટ્ટ સુરી હેયસ્યરે તે જીન શાસન વગેરે ૧૩ કહે મુઝ પ્રતિબિંબ ભરાવરે, આમરાય ભુપાલ, સાર્ધ વિકેટિ સેવન તણરે, તસ વચણથી વિશાલોરે ૧૪ કહે ષડસ સત અગણેતરારે વરસે મુઝથી મુણંદ, હેમસુરિ ગુરૂ હોસ્પેરે, સાસન ગયણ દીરે ૨૫ કહે હમસુરી પડી હીરે, કુમારપાલ ભુપાલ, જિન મંડીત કર રહીને, જિન સાસન પ્રતિપાલ ૧૬ કહે. ગૌત્તમ નિબલા સમયથીરે, મુઝ સાસન મન મેલ, માંહે માંહે નવિ હસ્યરે, મછલા ગલ કેલેરે, ૧૭ કહે મુનિ મેટા માયાવીયાર, વેટી ગાર વિશેષ, આપ સ્વારથ વસી રે, એ વિડંબ વેસેરે,

Page #47

(૪૩) ૧૮ કહે લેભી લખપતિ હોઇયેરે, યમ સરીખા ભુપાલ, સજન વિરોધી નહોસ્પેરે, નવિ લાલ દયાલેરે. ૧૯ કહે, નિરભી નરમાઈયારે, સુધાચારીત્રવંત, થડા મુની મહીયલ હાયેરે, સુણ ગૌતમ ગુણવંતરે. ૨૦ કહેગુરૂ ભગતા શીષ્ય થડલા, શ્રાવક ભગતી વીહિણ. માત પીતાના સુત નહિરે, તે મને હીલાના આધીન રે. ૨૧ કહે, દુપસહ સુરી ફલગુસી, રીરે, નાયવ શ્રાવક જાણુ, સચ્ચસીરીતમ શ્રાવિકારે, અતિમસંધ વખાણેરે. ૨૨ કહ૦ વરસસહસ એક વિ. શતિરે, જિનશાસન વિક્ષાત, અવીચલ ધર્મ ચલાવસેરે ગતમ આગમ તેરે. ૨૩ કહે દુખમે દુખમા કાલનરે, તેહ કડી ઇસીવાત, કાયર કંપે હઇડલેરે, સુણતાં અવદારે ૨૪ કહે,
છે ઢાલ ૬ વી. રાગ પેઉ ઘરે આવે-એ દેશી. મુઝસ્યુ અવિહડનેહ બાં, હૈજહેડા રંગ દઢ મેહ બંધણ સબલ બાંધ્યા વજત જેમ અભંગ, અલગા થયા મુઝ થકી એહને ઉપજચ્ચે કેવલનીયઅંગ કે, ૧ તમરે ગુણવંત. અવસર જાણી જિનવરે પુ

Page #48

(૪૪) છીઆ ગાતમ સ્વામી, દાડ્રગ દુખીયા જીવને, આવીએ આપણુ કામ, દેવસમ્મા બ્રાહ્મણુ જઇ યુઝન્યા રે ઉણે ટુકડે ગામ કાંઈ ૨ ગાત્તમ ગુણ૦ સાંભળી વયણુ જિષ્ણુ દનુ, આણુંદ અંગ ન માય, ગઉતમ બે કરોડી, પ્રણમી વિરજિનના પાય, પાંગરા પુરવ પ્રીતથી ચઉનાણી રે મનમાં નિરમાય કે. ૩ ગાત્તમ, ગૌત્તમ ગુરૂ તિહાં આવીયા વદાવીયેા તે વીમ, ઉપદેશ અમૃત દીધલા પીધલા તિણે' ક્ષિપ્ર, ધસમસ કરતાં ખંભણી; ખારી વાગી રે થઇ. વેદન દિપકે ૪ ગાત્તમ. ગાત્તમ ગુરૂનાં વયલાં નિવ ધાં તેણે કાને, તે મરિને તસ શિરીટ્ટી થયા, કામનિને એક તાન, ઉડીયા ગૌત્તમ જાણીએ, તસચરી રે પાતાને ન્યાન કે ૫ ગા. ॥ ઢાલ ૩ શ્રી રાગ રામગીરી.
0
શ્રી ચઉસહુ મણનાં માતી ઝગમગેરે, ગાજે ગુહિર ગંભીર સરીરે, પુરાં તેતીને સાગર પુરવે રે, નાદેલીા લવાતમી આ સુરરે, વીરજી વખાણેરે જગજન મેહીરે, ૧ સમૃતથી મીડી આધકી વાણીરે, સુણતાં સુખડુ જે મન સપજેરે, તે લેહસ્ય જે પહેાચરો ની

Page #49

(૪૫) રવારે વીર. ૨ વાણી પડદે સુર પડી બેહીયાર, સુણતાં પામી સુખ સંપતિની કેડરે, બીજા અખંડલ ઉલટથી ઘણુંરે, આવી બેઠા આગળ બે કરજેડીરે, વીર. ૩ સહમ ઈદો સાસન મોહીએ, પુછે પરએસરને તુમેં આયરે, બે ઘડી વધારે ખાતી થકી પરહરે, તે ભસ્મ ગ્રહ સાલે દુરિજાય. ૪ વીર, સાસન શોભા અધિકી વાધચ્ચે સુખીયા હેયે મુનીવરના વૃંદરે, સંઘ સકલને સવી સુખ સંપજે, હસ્યદિન દિનથી પરમાનંદ વીર. ૫ ઈંદા ન કદારે કહિ કેહનરે, કેણે સા તવી જાય આયરે, ભાવી પદારથ ભાવી નિપજેરે, જે જીમ સરક્યું તે તીમ થાય. વીર. દસોલપહરની દેતા દેશનારે પરધાનક નામાં રૂયડુ અધ્યારે, કહતાં કાતી વદી કુહ પરગડિરે, વીરજીપતા પંચમ ગતી રચણરે, વીર ૭ જ્ઞાન દીરે જવ દુર થયો, તવ કીધિ દેવ દિવાની સયાણ, તીમરે ચહું વરણે દીવા કીધલાંરે, દીવાલી કહી છે કારણ તેણેરે, વીર. ૮ આંસુ પારેપુરણ નયણુ ખંડલેરે મુકી ચંદનની ચયમાં અંગરે, દીર્ધ દહન દેવે સલે. મલીરે હા ધિક ધિક સંસાર વિરંગરે ૯ વીરજી,

Page #50

(૪૬) | | તાઝ થી, છે
સર વેરાડી. વંદીસુ વેગે જઈ વરે, ઈમ મૈત્તમ ગહ ગહતા, મારગ આવતાં સાંભળીઓ, વીર મુગાતમાં પૃહતારે, જિનજી તું સનેહી મેટ. અવહડ પ્રેમ હો તુઝ ઉપરે. તે તેં કીધે ખેટોરે, જિન.૧હૈહૈ વીર કર્યું અણ ઘટતું, મુઝ મેકલીયે ગામ, અંતકાલે બેઠે તુઝ આગલી, હું ચૈનાત કામેરે. જનજી. ૨ ચઉદ સહસ મુઝ સરીખા તારે, તુઝ સરીખ મુઝ તુંહી વસવાસે વીર છેતરીયે યે અવગુણ મુઝમાં એહરે, જનજી. ૩ કેહેને છેડે નવિ વલગે, જે મીલનું હાઈ સબલું મીલતાં ચિત્ત ચેરયું તીણે કર્યું કબલું,જી નજી ૪ નિહર હિયડાનેહ ન કીજે, નિસનેહિ નર નીરખી, યિર્ડ હેજે મી જહાં હરખી, તે પ્રીતલડી સરખી રે, નજી. ૫ તે મુઝને મનડે નવિ દિધે, મુઝ મનડે તે લીધે, આપ સવારથ સઘલે કીધો. મુગતિ જઈને સીધરે જનજી. ૬ આજ લગે તુઝ મુઝસું અંતર, સુપનાં સંતર નવી હતે, હઈડા હેજહીઆલી છડી, મુઝ મુક્યો રોતેરે નળ. ૭ કો કહેશુ બહુ

Page #51

( ૪૭ ) પ્રેમ મ કરસ્યા, પ્રેમ બિડંબન વીઇ, પ્રેમે પરવશ જે દુઃખ પામે, તેહ કથા ઘણું વીરૂઇરે, જીનજી, ૮ નીસ નેહી સુખીયા રહે સધલે, સસનેહી દુ:ખ દેખે, તીલ દુગ્ધ પરની પીડા, પામી નેહવીશેરે, જીનજી. ૯ સ મેાવસરણ કહીઇ હવે હેાસ્યું. નયલે કુણુ ોસ્થે, દયા ધેનુપુરિ કુણ દાહસે, વૃખ દધી પુણે વીલેાસ્યર જીન જી. ૧૦ ઇણુ મારગ જે ચાલ્યા જાવે, તે પાછા નવી આવે, મુઅ હીયડું દુઃખ પડે ન સમાવે, ને કહા કુણ સમાવેરે જીન. ૧૧ થા દરિસણ વીરાવાલાને, જે દરીસણનાં તરસ્યાં, જે મુદ્ગણે કીંવારે દેખી સઉ, તે દુખ દુરી નરસુરે જીન૦ ૧૨ પુન્યકથા હવે કાણુ કેલસે, કુણુ વાહલા મેલવસ્યું, મુઝ મનડુ હવી કુણુ ખેલ વચ્ચે', કુમતી જિમ તીમ લવર્સ્ટરે જીનજી, ૧૩ કુણુ પુછયાના ઉત્તરદેશે, કુણસ ંદેહ ભોસ, સધકમલવન ઝીમ વીહસસ્યેરે, હું છદ્મસ્થાવેસેરે જીનછ. ૧૪ હું પુરાં પુર વસુ અનાણી, મે' જીન વાત ન જાણીને, માહુ કરે સવી જગ અન્નાણી, એહવી જનની વાણુરે જીનજી ૧૫ એ હવે જીનવયણે મન વ્યાપ્યા, માડુ સખલ અલ કાપ્યા, ઋણુ ભાવે કેવલ સુખ આવ્યા, ઇંદ્ર જીન

Page #52

(૪૮) પદ થાયેરે, જીન ૧૬ ઇંદ્રહાસા ભટ્ટારક જુહાર - ફારક તેણે પર્વ પનોતું જગમાં વ્યાપ્યુરે, તે કીજે ભવીકેરે જીન ૧૭ રાજા નંદીવર્ધન ઉન તરીઓ ભાઈ નર બીજે, તે ભાઈ હુઈ જગ રાવલે, બેહને બહુ પર કીજે રે જીન ૧૮
a ઢાલ ની
વિવાહલાની દેશી. પેહરી નવરંગ ફાલડી, માંડી મૃગ મદ કેસર ભાલડીએ, છબ ઝબકે શ્રવણ ઝાલડીએ, કરી છે મુગતા ફલ જાલડીએ, ૧ ઘર ઘર મંગળ માલડીએ, જપે ગેયમ ગુણ જપ માલડીએ, પહલે દીવાલડીએ, રમેરંગ ભરી રામતી બાલડીયે ૨ સેકસંતાપ સવી કાપીયાએ, ગાયમનિરપદે થાપીએ, નારી કહે સાંભલ કંતડાએ, જપ ગોયમ નામ એ કંતડાએ ૩ જો લખ લાભ લખેસરીએ, છે મંગલ કેડિ કેટી સરિએ, જાપ જપ થઈ સ્યું તપે સરીઓ, જીમ પામીએ સજ્જ પરમેસરીએ, ૪ લહિએ દીવાલડી પાલડે એ, એ પુન્યને સબક લેટાટાએ સુકૃત સરિ દઢ કરે પાલડીએ, જિમ ઘરેહુઈ દીવા

Page #53

(૪૯). લડીએ, રમે રંગ ભરી રામતી બાલડીએ ૨ સોક સંતાપ સવિ કાપીયા એ, ઈ ગેયમ વિરપદે થાપી
એ, નારી કહે સાંભલ કંતડાએ, જપે ગાયમ નામ એ કંતડાએ ૩ જો લખ લાભ લખેસરીએ, ઘો મને ગલ કેડિ કેર્ટી સરીએ, જાપ જપો થઈ સ્યું તપે સરીએ, જિમ પામીએ સઝ પરમેસરીએ, ૪ લહિઈ દીવાલડી ધાવડો, એને પુન્યનો ટબક લટાટલાએ, સુકૃતસરીદઢકર પાલડીએ,જિમઘરેહંઇદીવાલડીએપ
I a જી. હવે મુનિસુવ્રત સિસેરે, જેની સબલ જગીસેરે, તે ગુરૂ ગજપુરિ આવ્યા?, વાદિ સવિહાર - નાવ્યા૧. પાવસ માસુ રહ્યા, ભાવયણ હિરડે ગહ ગહીરે, તમો ચક્રવત્તિ પદ્મરે, જસુ હિયડે નવી છઘરે, ૨ નમું ચીતસ પરધાનરે, રાજા દેઈ બહુમાન રે, તિઓં તીહાં રીઝવી રાયને, માંગી માટે પસાયરે ૩. લીધે ખટ ખંડ રાજરે, સાત દીવસ માંડી આજ રે પુર મુનિસું વિધેરે, તે નવિ કુણે પ્રતિ બેરે ૪તે મુનીસું કહે બડેરે, મુઝ ધરતિ સવિ છેડે, વિન મની મેટેરે, નવિ માને કર્મ ખેરે ૫ સાઠ સયા વર્ષ તપીઓ, જે જિન કરિઆને ખપારે,

Page #54

(૫૦) નામે વિનુ કુમારરે, સયલ લબધિનો ભંડારરે ૬ ઉઠ કર્મ ભુમી લેવા, જેવા ભાઇની સેવાર, ૯ ત્રિપદી ભૂમી દાનરે, ભલે ભલે આવ્યા ભગવાનર, ૭ ઈણ વયણે ધડ હડીઓરે, તે મુનિ કેપે બહુ ચઢીઓરે, કીછું અદભુત રૂપરે, જેયણ લાખ સરૂપરે ૮ પ્રથમ ચર્ણ પુર્વ દીધેરે, બીજે વલી પછિમ કીધેરે, ત્રીજે તસ પડે થાપ્યોરે, નમુચી પાતાલે ચારે.૯થર હરીઓ ત્રીભેવન્નર, ખલ ભલીઓ સવિ સજજનરે, સલ સલી એ સુર દીન્નર, પડીઓ નવી સાંભલીઓ કન્નરે ૧૦ એ ઉતપાત અત્યંતરે, દુર કરો ભગવંતરે, હે હૈર્યું હવે થાસ્ય, બેલે બહુ એકણુ સાસેરે ૧૧ કરણે કિં. ભર દેવારે, કહઆ ક્રોધ સમવારે, મધુર મધુર ગાય ગીતરે, બે કરજેડી વનીતરે. ૧૨ વિનય થકી વેગે વલીયેરે, એ જીન સાસનને બલીઓ, દાણવ દેવે ખમાવ્યા, નર નારીચું વધાવ્યારે ૧૩ ગાડલી ભેંસ ભડકીરે, જે દેખી દુરે તડકરે, તે જતને અહિછેરે, આરતી ઉતારી મેંરે ૧૪ નવલે અવતારે આવ્યા, જીવિત ફલ લહિ ફાવ્યા, સેવ સુંવાલી કંસારરે, ફલેલું નવે અવતારરે, ૧૫ છગણ તણે ઘરબાર, નમુચી લખું ઘરનારીરે, તે જિમ જિમ ખરા

Page #55

(૫૧). થાય, તમ તમ દુઃખ દુર જાયેરે, ૧૬. મંદીરમંડાણ મંડયારે, દાલિદ્ર દુખ દુરે છાંયા, કાતિક વદિ પડવે પરેરે, એમ એ આદરીઓ સર્વર ૧૭, પુન્ય નરભવ પામીરે, ધર્મ કરો નર ધામીરે પુન્ય રીધિ રસાલીરે, નિત્ય નિત્ય પુન્ય દીવાલી ૧૮
કલસ જિન તું નિરંજન રાજન રંજન દુઃખ ભંજણ દેવતા, ઘે સુખ સ્વામી, મુગતી ગામી, વીર તુજ પાય સેવતાં, તપ ગછ ગેયણ દિણંદ દહ દીસી દિપતે જગ જાએ, શ્રી હિર વિજ્ય સુરી દસદ ગુરૂ તાસ પાટ વખાણુએ, શ્રી વીજ્યસેન સુરિસ સહ ગુરૂ વિજ્યદેવ સુરીસરૂ, જે જપે અહનિસ નામ જેહને, વર્ધમાન જીણેસરા, નીરવાતવન મહીમા ભુવનવીર જીનનું જે ભણે, તે લહે લીલા લબ્ધી લખી શ્રી ગુણ હરખ વધામણું ૧૨૫. છે ઇતિ શ્રી વિર નિરવાણુ સ્તવન સંપુણમ્ શ્રીરસ્તા
અથ શ્રી અષ્ટમી જીન સ્તુતિ. અષ્ટમી. જીન ચંદ્ર પ્રભુ નમીએં, અષ્ટ મહાપદ દુરે દમીએ, દુર ગતિમાં નવિભમીએ, મહસેનનંદન જનગુણે રમીએ, અષ્ટ મહાભય ભાવાડ સમીએ, દુઃખ

Page #56

. (૫૨) દેહગતી દમીએ, અષ્ટ મંગળજસ આગળ રાજે, ચંદ્રલંછન જસ ચરણે છાજે, જગજસ પડહે વાજે, અષ્ટ કર્મભડ સંકટ ભાજે, પ્રાતિહારજ આઠવીરાજે; અષ્ટમી દીનતપ તાજે. ૧ અષ્ટાપદ નવરનાં વદે, જેહને પ્રણામે અસુર સુરદા; જસગુણ ગાએ નરિ દે, વંછીત પુરણ સુરતરૂ કંદો, નાવ ભગત ચંદા જીનચંદે, જિમ પામે આણંદ, અતિત અનાગતને વર્તમાને, ઝીણોવિસી બહોતેર માને, તેહને ધરીએ ધ્યાને, પ્રહર ઉઠી નીત કીજે માને, દીન દીન વાધે અતિ ઘણે વાનો, અષ્ટમી દીન સુપ્રધાને. ૨. સુખદાઈ નવરની વાણુ ભાવ સહિત એ ઉલટ આણું, તેની સુણે ભવિપ્રાણ, મદમઠ રહરસ પરણિ, સરસ કોમળ સુધા સમાણું, અભિનવ ગુણમણું ખાણું, ચૅદ પુરવને અંગ ઈગ્યા, દસ પઈમાં ઉપાંગહ બાર, છે છે મુલ સુત્રચાર, નદીને અનું જોગ દ્વાર, એ સવિ સમયતણું અધીકાર, અષ્ટમી દિવસ વિચાર, ૩ ચંદ્રપ્રભુ જન સેવક જક્ષ, વિજય નામેજ છે પરતક્ષ, સમકિત ધારીદક્ષ, ચઉવિ સંધતણી જે લક્ષ, તસકામીત દેવે સુરવૃક્ષ, વારે વિઘન વિપક્ષ, અષ્ટ મહાસીધી ભેગ અપાર, અષ્ટ દિવસે કીતિ વિસ્તાર,

Page #57

(૫૩) સકલ સજન પરિવાર, અસરણ અબલ દીન આધાર, રાજ રત્ન રત્ન વાચક સુખકાર, અષ્ટમી પોસહસાર, ૪. ઇતિ શ્રીઅષ્ઠમી જીન સ્તુતી સંપુરણ શુભંભવતું.
કમતી ઉથાપકને સ્તવન. ભરતાદીક ઉધારજ કીધા શ્રી સત્રા મુજારા સેના તણાં જ્યાં દેરાં કરાવ્યાં રતન તણે બીબ થા
યા હે કુમતી જ્યાં જીન પ્રતિમારે ઉથાપી હેકમતી. પાકણિ. વીર પછે બસેં નેવું વરસે સંપ્રતીરાય મુ જાણે, સવાલાખ પ્રસાદ કરાવ્યા સવાકોડ બીંબ થોયા હે કુમતિ ારા દ્રાદિએ ઇન પ્રતીમા પુછ સુત્રમાં સાખ કેરાણું છઠે અંગે તેવીભાગે ગણધરપુરે સાખ હે કુમતી છે ૩ સંવત નવસે સતાણું વરસે વીમલ મંત્રી સર જેઓ આબુ તણા જેણે દેરાં કરાવ્યાં બે હજાર બીંબ થાય છે મુમતી છે ૪ સંવત અગીયાર નવાણું વરસે રાજા કુમારપાલ જેમ પાંચ હજાર પ્રાસાદ કરાવ્યાં સાત હજાર બીંબ થાયા. હે મુમતી ૫ સંવત બાર બઉતેર વરસે સંઘવી ઘને તેહ રાણપુરનાં દેરાં કરાવ્યાં કોડ નવાણું દ્રવ્ય ખર હો કુમતી દા સંવત બાર પંચાણું વરસે વસ્તુપાલ તેજપાલ આબુતણ જેણે દેહરાં કરાવ્યાં

Page #58

( ૧૪ ) અગીયાર હજાર બીંબ થાપ્યા હૈા કુમતી ૫૭ દ સંવત તેર એકાતેર વરસે સમરા સારંગ રોડ, ઉધાર પનરમા શ્રી શેત્રુજે કીધા અગીયાર લાખ દ્રવ ખરચ્યા હૈ। કુમતી । ૮ ।। સંવત' સાલ છઉતર વરસે બાદરસાને વાડે ઉધાર સેલમા શ્રી સેન્રુજે કીધા કરમાસાયે જસ લીધે હૈ। કુમતીાલાજીયાજીન પ્રતીમા સરખી જાણા પુો ત્રીવીધે તુમે પ્રાણીજીન પ્રતીમામા સંદેહ ન રાખો વાચક જસની વાણિ હૈ। કૃમતીઘા પારસનાથના વિવાહલેા.
પાસકુંવર મહેમાલીને ગુણુ મણી રયણ ભંડાર વીવાના અવસર જીન તણા કઇએ અતી સુકમાલ-એ આંકણી. દુહા. હાંરે સુભ મંડપ તારણ સેહે હાંરે જોતાં સુરનર મન માહે હારે મળીયું માજન મનાહાર હાંરે રાય નાણી તણા નહી પાર. ગા. ૧ સજ્જન સતાકી બેઉપરે અસ્વસેન ભુપાલ તી શણગારી સુદી પાસ કવર મહેમાઅ દુહૈ—હાંરે પાસ કુવર ચ ડા વરગેાડા હાંરે સીરપ ભર્યા બેઉકારે હાંરે કાને કુડલને મુચ જોડે માનું રવી રસી આવ્યા ડે, ગા. ૨ દહેા-ચ પકવરણી સુદરી નિલ વરણ પ્રભુ પાસ સાહિયે સુવરણ મુદ્રીકા પાસ કુંવર મહેમાય હાંરે જીન

Page #59

(૫૫) વર મુખ હંતા બોલે હાંરે દીશે ઘણું ઝાકમ જેલે હારે પરણી પરભાવતી રાંણ હરે રૂપે અપછરા ઈદ્વાણું. ગા. ૩ દુહદેવ ઉતારે આરતિ નરનારી ગુણ ગાય આવ્યા અતી આડંબરે તેરણ શ્રી નારાએ હારે જીન પરણીને નીજ ઘરે આવે હારે જાચકને બહ દાન દેવરાવે હારે ગુણ ગાંધરવ ગાવે રંગે હાંરે દેવકસલને ઉલટ અંગે ગા. ૪
શ્રી ગાયને. સહ સભાજનો ઉપકાર આપને પધારી ધર્મકાજમાં વઘારી પ્રીત તે કરે જન ધર્મનાં રૂડાં કામે કરવાને સાવધાન પણ આવા કામમાં માહેર કરીને મદદ કરે
મેહેરબાન સહ-૧ રાજનગરે મુની પધાર્યા “મહનલાલ મહારાજ સાથે થાણે સાત લઇને આવ્યા મુનીરાજ સહ. ૨ નરનારી સહુ ભેગા થઈને વધારે મહારાજ સહ સંધને હરખથ છે વર જયજયકારે સહુ ૩ કરજોડીને અરજ કરૂછું વંદુ વારંવાર વિદ્યારથીને ભણવા કાજે ઉદ્યમ કરીને આજ સહ૪ સરવે બાળક આજ મળીને માગે મુની પાસ

Page #60

(૫૬) મહેર કરીને વિદ્યા આપ મુનીજી મહારાજ સહ. ૫ પંથ સારે દેખાડો અમને કહિએ વારંવાર સભા સમક્ષ અરજ કરૂછું દાસને છું દાસ સહ. ૬ મંદ બુદ્દોથી શેવક કહે છે સુણજે સજન આજ ભુલ ચુકની માફી માગુ સહુ સંધની પાસે સહુ ૭
- ભુજગી છંદ. શુ બારકે ખ્યાલન દુર વારે ભણું જ્ઞાનને શુદ્ધ વિદ્યા વધારે તપાસી જુવે એહથી બુદ્ધિ તાજી તથા માતા પિતા થશે રાજી રાજી ૧. વિઘાથી અતિ લાગશે ધર્મ પ્યાર વલી ધર્મથી અર્થ કેર પસાર મલે દ્રવ્યથી રાજ્યને લાભ માટે રહે સુખને કોઈ વાત ન ટાટો કરે હિત ઉદ્યા પીતા જેમ પોતે લાયે સાર માતા તરીકે જ તે પ્રીયાની પર જે અતી સુખ આપે વલી કર્મના પાસને ઝટ કાપે. વિધાથી વહીને ન નૈવ રાજે ભણે પ્રાણ પ્યારથી તહ કાજે

Page #61

(૫૭) ભણુને ભણાવી ધરે ગુણ સારા બને રાજ્ય હશે પરે લેક પ્યારા. || સથ પાર્શ્વનિન રસ્તુતિ પ્રહ ઉઠી પ્રણમાં શ્રી જીનપાસ, જનમન વંછિત પુરે આસદ્ધિસિદ્ધિ દિ ખાસ, અશ્વસેન પકેરે નંદ, ટાઓં દુરગતિ કેરા ફંદ. મુખ જેસે પુનમચંદ સકલ સુરાસુરકિન્નરનરવારવિદ્યાધરનરપતિના વૃંદ પ્રણમે પદ અરવૃદ, સયલ સત્તિમાં લબ્ધ પ્રસંશ, વા માકુખે સરોવર હંસ, ઇક્ષુવંશે ઉલઅવતરું છે ? રિખભજીનના તેરભવ જાણે, શાંતિનાથના બાર વખાણે ચંદ્રપ્રભુ આઠ પ્રમાણે, મુનિસુવ્રતને શ્રી નેમિસ; નવ નવ ભવની સંખ્યા કહીશ, વીરલા સતાવીશ; પાર્શ્વનાથના દશ ભાવસાર, સતર જીનના ત્રણ ત્રણ ઉદાર, પછે પામ્યા ભવપાર, સમકિત પામ્યા ૫ છિયે બારૂ, ભવ સંખ્યા કહી સુત્ર અનુસારું, નમે ભવજલ તારૂં ૨ ! મુનિ વૈમાનિક સમણિ જેહ, પુરવ દીસેથી આવી તેહ; અગનિ ખુણે ગુણગેહભુવણ વૈમાણ જેઈસ દેવિ નૈરૂત્ય ખુણે જીન વયણ સુણેવી, તમે દેવી વાયુ ઠવી; વૈમાનિક સુરનરને

Page #62

(૫૮). નારી, ઉત્તરથી આવે વિચારી ઈશાન ખુણે મને હારિ નામ થકી પ્રખદા બાર, સમવસરણમાં અંગ ઈગ્યાર, સાંજલિ લહે ભવપાર ૩ ચકેસરિ અયા દુરિચારી,કાલિ મહાકાલિ સામાંસારિ,સાંતાભાઉહિસુતારી, શ્રી અકા માનવિ ચંડા, વિદુતા ચાંઉ સતેજ અને ખંડ, કંદ નીરવાણી દંડા, બાલા ધારણું ધ નરનારિ, ધરણપ્રિયા નરદત્તાગારિ, અંબિકા પદ્માવતિ સારિ,સિદ્ધાઈ કાંઈ તે દેવી ચોવીસી, હંસવિજય બુધરાઅને શિશ,ધીરની પુરે જગીસ ઇતિશ્રી સ્તુતિ પુરણમ.
| સકાય છે. નિર્મલ જાણું છમ શેક્ષીર, પાવન ગંગા કેરું નિર, તેણે ભાર કલસ ગંભિર, તેહ કલસ પ્રભુ ઉપરી ઢાલું, વાસુપુજ જીન અંગ પખાવું, હું નિજ પાતીક ટાલું, જેહને ન હાય કદિયે ભગ તેવો આણી મનસ્યુ રંગ, કરૂં તિલક નવચગ. અલી મંડન આરાધું, એ પ્રભુરૂં મુજ મન બાંધું, મુક્તિ તણું સુખ સાધુ, ૧ કર્મભુમીકા પન્નર જાણુ, તિહાં જીન સય સત્તરિય વખાણું, ઉત્કૃષ્ટા મન આણું, કનકાચલી લેઇને જાવે, સુ ૨પતિ ઉત્સગ ઈન ઠા, પુજેને

Page #63

(૫૯) પુજાવે, પંચવરણે પ્રભુજી કહીઆ, ગુરૂના વચનથકી સહીઆ, તીહુઅણ જન એ મહિઆ,એ પ્રભુજી મુજ વિન હરે, મુજ મંદીરમાં લક્ષ્મિ ભરે,મુજને સિદ્ધ કરે. ૨ ગણધર પદવી જેહને દેવે, પ્રથમ તાસ સિ. રવાસ ઠ, ત્રિપદીવલીચ કહેવે, તતક્ષિણ દ્વાદશ અંગ કરે સુત્રઅથિ સાધુ ભણે, વલી તસજાગ વહેવે, હવણ છે એકાદશ અંગ, જે તસ ભણવા કરિ ચેરંગ, પંડિત થઇ ચગ, વિજયદેવ સુરીતસ જાણ, ગૌતમ ગુરૂને જેહ સમાણ, તપગછિ ઉદયે ભાણ ૩ કમલ કમંડલું વધી જપ માલા, તાહરે પાસિં અતિહું વિશાલા, તેજે ઝાકમાલા. વાસુપુજ્ય જીન શાસનદેવી, બહુ દેવદેવી સેવી, શાંતિ નામેં તું દેવી સયલસઘને મંગલ કરે, જે શ્રાવક ઘર ધન હષિ ભરે જે વિઠનદુરિ સ હરજે, એ મુજ વીનતડી અવધારે, જે નીજ ચિતિ નીત્ય સંભાર, કહીયે મત વીસારે ૪ ઇતિ શ્રી વાસુપુજ્ય જીન સ્તુતિઃ બુઝિ૬ બુઝિવું જીવડા બાપડા, દુરીત મતી છ ડીરે, દુઃખ જીમ કઈઉ નવિ લહઈ ધર્મસ્ય પ્રીતડી મંડીરે. ૧ બુઝિયુ ૦ સાધુને માંગીઉં એલિજે, અવરઉ માર્ગ મતદહીરે, સીખ એમ નીધરે માહરી, તુઝ કહું રાતી ને દિહીરે. બુઝીયું

Page #64

૨ નહિ માનમાયા, વલી, લભ એ યાર૬ જા શુંરે ભવતણાં મુલ પુષ્ટાં કરે તે ભણું ચિત્ત એ મને [રે. ૩ બુઝીઉં દાનનો ગુણ સદાઉ ધરે પણ તામ કરી ધન પામરે, પરતેણે દોષ મુખી મત કહે, ધીર હે ધર્મને કમી ૪ બુઝિ૬૦ ધર્મનિ ભાવના ભાવતાં ભરતનપ કેવલી જોઇરે, વદતી ધન હર્ષઉ ઈમ કરે. તુઝ યથા મુક્તિ સુખ ઇરે. ૫ બુઝિઉ બુઝિG જીવડા ઇતિશ્રી સઝાય સંપુર્ણ.
॥ थंभण पार्श्वनाथनी स्तुति ॥ થંભણ પુરવણ પાસ જીણદો, અશ્વસેન કુલ કમલ દીર્ણ દે, આમેલીઅ ભવદ,મેહરાય શિર પાડે ડ, તીહુણ જાસ પ્રતાપ અખડા, ભાવઅણુમન આ ણ દે, ભવભય ભિડ ભલીપરે પુરે, મનવંછિત સવિ સંપદ પુરે, પ્રભુ કર મોરી સાર, વરૂણજ કહીએ ૫છીમ સ્વામી, જીણ આરાયે તુંસીરનાં મી, વછરલક્ષ ઇગ્યા છે 1 છે એસી સહજ સંવચ્છર ભુતલ સ્વામી હીયડે નિરમલ, વાસવ વિસહ સ્વામી, પછે પુજે તે પરમેશ્વર, સાતમાસ નવ દીવસનીરતરદશરથ નંદન રામો, કે તે એ કાલ પ્રથમ હરિયાયો,

Page #65

( ૧ ) દ્વારીકાનયરી પાછલ આપ્યા, પુજ્યા દેવ મારારા, ઢારીકા દાહ જલ રહીયે,સાગરદત્ત શેઠે સંગ્રહીયે,કાંતિ નયર મેઝારે. ॥ ૨ ॥ નાગારજીન ોગી તે લીધે સેદ્રીતટ તેના રસ સીટ્ઠા, તું વીણા અવર ન વીરેશ ઉવટ નદીય વહે વરસાલે,તુમ્હે ઉપર ધણાવેલું વાલે, ગાય કરે શીરખીરા, અભયદેવસુરિ તીડાં જાણ્યા, ભુઇ ભીંતરથી ઉપર આંણ્યા, તે' તસ દીધી દેહાથભણ પુરવર પ્રસાદે બેઠા, નયણાનંદણ જગ સહુ દિઠ નીલાવન જીમ મેહેા, ૩ ગુજર ધર જવ જણધાશદ કીય ખ'ભનયર તે તૈયઅલ કીય,યુદ્ધવિર। પ્રગટ પ્રમાણેા આદ તુમ્હારી જગ કુણ જાણે,મતીણું માણસ કીમ’ અવખાણે, તું વીણુ સહજ અયાળું, કામધેનુ તીડાં પત્તધરગણુ, કશ્યલ ચઢીયે ચિંતામણ, ફલીયેા અમર વીશાલા, દેવદચાલુ ભાવ ભણ, જે હુવે સપત પુરમંડણુ, શ્રી પારર્વનાથ ગેાશલે જા ઇતિ. ॥ અથ પંચમી સ્તુતિ ॥
ઉત્તરદિશા ઉત્તરથી આવી, સારીપુર અવતરીયાજી, સમુદ્રવિજય નૃપપરણી ધરણી,ઉયરેગુણગણુ ભરીયાજી, મુચિશીત પંચમી પછ રૂપથ્થર, પ્રમુદિત શચીપતી આવે, પચવરણુ કલસે નકાચલ, શી

Page #66
(ર) ખરે પ્રભુ નવરાછલા પંચ કલ્યાણ વીસ નના, દશ ક્ષેત્રે શય બારક, અવિરતી બાર તજીને આદરે, પચમહાવ્રત ધારેજી, પંચાચારે ભીત વિ. ચર, પંચાનન પમાનજી, પચ પ્રમાદ મતગજ ભેદી પામ્યા પંચમ જ્ઞાનજી છે 2. સુત્ર 1 નાથુક્તિ 2 ટીકા 3 ચુરણ 4 ભાષ્ય 5 પંચાંગી પ્રમાણજી.સાંપ્રત પટલષીત ગુણ ચાલીશ રાહસ, વિણ સમય ષષ્ટ માનજી, તસ અનુસારે ગીતારથે કૃતવૃતાદીક વિસ્તારજી, પંચ પ્રકાર સજઝાય કરે મુનિ,પાલે પણ વ્યવહારજી. દેશવીરતી પંચમગુણ ઠાણે, પંચ પ્રકારે કીરિયા, માનગતી ચઉદશ ગુણઠાણ, પચદશભુમી જવરિયા, પચવીશભેદે સુરભાસ્યા, સાચા શમકીત ધારિજી, સકત્યાનુસારે સઘલા કર, જીનશાશન રખવાલીજી. ઈતી પંચમી સ્તુતી. _ થ અષ્ટમી સ્તુતિ | આઠમીવાસર મઝિર ચણ, આઠ જાતીદીશી કુમરીજી; જનમધરી આવે ગહગહતી, નીજ નિજ કાર્ય સમરીજી. અઢાર કડાડી સાગર અંતર, તુઝ તાલે કુલ આવે; રૂષભ જગતગુરૂ દાયકજનની, ઇમ કહા For Private and Personal Use Only