Vijayanand abhyudayam Mahakavyam athwa Atmaramji charitam

Author(s): Hiralal Hansraj
Publisher: Shrutgyan Prasarak Sabha

Page 332

चतुर्दशमः सर्गः ।
३२१
ત્યાં રણસંગ્રામમાં તેઓ બન્નેના બાણોના સમૂહો (પક્ષે– માગણોના સમૂહો) લક્ષને (પક્ષે–લાખોગમે ધનને) મેળવીને ખરેખર પૃષ્ટ (પીઠ) દેખાડીને ચાલ્યા ગયા; તેમાં શું આશ્ચર્ય છે ? (કેમકે) આ જગતમાં ગુણોથી (પક્ષે–દોરીઓથી) રહિત થએલા ઓની એવી જ પ્રવૃત્તિ ઉત્તમ પંડિતોએ કહેલી છે.
बाणैः शमाग्र्यसुभटने सलीलमत्र । मुक्तैरथः प्रविगतः क्षणतो विनाशम् ॥
कोपाभिधस्य सुभटस्य घटोद्भवेन ।
मुक्तैर्यथाथ चुलुकैर्जलधिर्जगत्याम् ॥ १९ ॥
હવે (મુનિરાજના) સમતા નામના અગ્રેસર સુભટે ક્રીડા સહિત મુકેલાં બાણોથી અહીં (મોહરાજાના) ક્રોધ નામના સુભટો (દુર્બાન નામનો) રથ, અગસ્તિએ મૂકેલા ચુલુકોથી જગતમાં જેમ સમુદ્ર તેમ ક્ષણવારમાં નાશ પામ્યો.
कल्पांतकालजलधिर्व तदेह तूर्णं ।
तेनैव कोपसुभटोऽभवदुद्धतोऽयम् ॥
वेगेन सोऽथ मथितो रथतोऽवतीर्य ।
धृत्वा शरं धनुषि तस्य ततान नादम् ॥ २० ॥
તે જ હેતુથી આ ક્રોધ નામનો સુભટ તે વખતે અહીં કલ્પાંતકાલના સમુદ્રની પેઠે ઉદ્ધત થયો; તથા થિત થએલા એવા તેણે વેગેથી રથથી ઊતરીને ધનુષ્ય ઉપર બાણ ચડાવીને તેનો ટંકાર કર્યો.