________________
( ૧૨ ) આબરૂ કેવી, જ્યાં જઉ ત્યાં સત્કાર મળે, અહીં તે કાંઈ ઠેકાણું જ નથી.” આવા વિચારો કરાવી અહંકાર કાઠીયાએ ધર્મ શ્રવણ કરનારને મુંઝવી નાખે. ધર્મરૂપી ખજાને લુંટી લીધો. ગુરૂ ઉપરથી આદર ઘટ્યો, કાંઈ લેવા દીધું નહી. જ્યાં વિચારે ફેરફાર થાય છે ત્યાં પછી કંઈ સમજી શકાતું નથી. અહંકાર કાઠીયાની જીત થયાના સમાચાર મેહરાજાને પહોંચતાં તો ઘણે ખુશી થયા. ભવ્ય જીવ તે દિવસ પણ ગુમાવી બેઠે.
'પાંચમે દિવસે કંઈક બુદ્ધિ સતેજ થઈ, શુદ્ધ વિચારે પ્રગટ્યા, ગુરૂ ઉપર આદર થયે. “ખરેખર મેં ગઈકાલે માઠા વિચારે કર્યા, ગુરૂ મહારાજ તો નિસ્પૃહી છે, એમને કાંઈ આપણી લાલચ નથી, આપણું ઉપર ઉપકાર કરવા માટે તે દેશના દેવા પ્રયાસ ઉઠાવે છે, આપણે નહીં સાંભળીએ તે એમને કાંઈ ખેટ જવાની નથી, આપણું બગડશે, આપણે વીતરાગ પ્રભુનાં વચન શ્રવણ કર્યા વિના ફેગટ મનુષ્ય ભવ હારી જઈશું. ગુરૂની પાસે માન શું? ત્યાં તે માનને દેશવટો દેવો જોઈએ, મેં માઠા વિચાર કર્યા, મેં ભૂલ કરી.” આવા સારા વિચારથી તેણે અહેકારને જી..
જીતના સમાચાર મહારાજાને પહોંચ્યા કે—પાંચમા ક્રોધ નામના કાઠીયાને રવાને કર્યો. કોધ આવીને શરીરમાં પેઠે. ક્રોધ રૂપી અગ્નિ સળગવાથી તમામ ગુણે ભસ્મીભૂત થઈ જાય છે. ક્રોડપૂર્વનું ચારિત્ર બે ઘડીમાં તે નષ્ટ કરે છે. ઘણા કાળની પ્રીતિને ક્ષણવારમાં તેડનાર ક્રોધ છે. આત્માના ગુણોને ઢાંકનાર ક્રોધ છે. દુર્ગતિ રૂપ મોટા ખાડામાં પટકનાર તે ક્રોધ છે. સ્વ અને પરને બાળવામાં તેને પુરૂષાર્થ છે. સારાં વચનને તે દૂર કરાવનાર છે. શાસ્ત્રમાં મહાન્ધ, લોભાન્ય, વિષયાન્ત ને ફોધા-ધ
