________________
( ૧૬ ) મહાવીર દેવ પચીશમા ભવમાં નંદન ત્રાષિ થયા તે વખત સંજમ ગ્રહણ કરીને જાવજીવ સુધી અગ્યાર લાખ એંશી હજાર છસો ને પીસ્તાલીશ માસખમણુ કરી, તીર્થકર નામ કર્મ નિકાચીત કરી, સતાવીશમાં ભવમાં પરમાત્મપદ પ્રાપ્ત કરી, શાંતભાવે ધર્મદેશના આપી જગતના જીવોને દુર્ગતિમાં પડતાં બચાવ્યા હતા.'
હે પરમાત્મા ! હે વીર ! આવું આપનું અદ્ભુત ચરિત્ર ક્યા છોને મુગ્ધ ન કરે? ખરી રીતે વિચાર કરતાં હે પરમાત્મા ! અમે આપને નજરે જોયા નથી, એટલું જ નહી પણ દુનિયામાં ઈશ્વર તરીકે પૂજાતા અન્ય દેવને પણ પ્રત્યક્ષ નિહાળ્યા નથી, અથવા આપ અમારા બંધુ છો અને અન્ય દેવે અમારા શત્રુ છે તેવું પણ નથી, અમે આપના પવિત્ર શાસનમાં પેદા થયા માટે તમારા વચનને પક્ષપાત કરે એ પણ અમને લેશમાત્ર મેહ નથી, માત્ર આપના તથા અન્ય દેવના ચરિત્રે જાણીને તપાસ કરીએ છીએ, હૃદયમાં ઠસાવીએ છીએ અને ઉંડા ઉતરી વિચાર કરીએ છીએ ત્યારે આપનું જ ચરિત્ર પરસ્પર વિરોધ વિનાનું અને ઈશ્વરપણાના ગુણેને પ્રતિત કરાવનારૂં માલુમ પડે છે. કારણ જે સર્વજ્ઞપાણું-રાગદ્વેષ રહિતપણું–લાઠ્યપૂજ્યતા અને યથાર્થ ઉપદેશWણું આદિ પવિત્ર ગુણે જેનામાં હોય તેજ દેવ સર્વ પૂજ્ય પુરૂષામાં શિરોમણિ કહેવાય. અને તેવા સર્વ ગુણે હે પ્રભુ વિર ! આપનામાં વિદ્યમાન હોવાથી અમે આપની ઉપર મુગ્ધ બન્યા છીએ અને આપના પવિત્ર શાસનને આશ્રય કરી રહ્યા છીએ. અમારી નસેનસમાં અને મેરેમમાં એજ પવિત્ર ભાવનાને ધોધ વહી રહ્યો છે કે જેને પ્રભાવે ચક્રવર્તિની ઋદ્ધિ તે શું પણ ત્રણ ભુવનનું સામ્રાજ્ય પણ તમારા શાસનના અભાવે તમારી આજ્ઞાના ખંડનવડે પ્રાપ્ત થતું હોય તે દૂર ફેંકી દેવા તૈયાર છીએ. ભલે દરિદ્રી રહીએ, ઘેરઘેર માગીને ઉદરપૂર્ણ
