Vairagya Bhavna

Author(s): Bhaktivijay
Publisher: Jain Dharm Praksarak Sabha

Page 209

(૧૬) માતા ઉદર ઉધે રહી, કેડી ગમે દુઃખ દીઠાં રે, ચાનિ જન્મ દુઃખ જે હવા, તે તુજ લાગે છે મીઠારે. ઈ. ૫ હે! હૈ! ભવ એળે ગયે, એકે અર્થ ન સા રે, સદગુરૂ શીખ સુણ ઘણું, તે પણ સંવેગન વારે. ઈ. ૬ માન મને કોઈ મત કરે, યમ છો નવી કેણેરે, સુકૃત કાજ ન કીધલું, બે ભવ હાર્યો છે તેણેરે. ઈ૭ જપ જગદીશના નામને, કાંઈ નિશ્ચિત તું સુરે; કાજ કરે અવસર લહી, સવી દિન સરિખા ન હોવેરે. ઈ૮ જગ જીતે જાણ કરી, તિમ એક દિન તુજ જારે, કર કરે છે તુજ હવે, પછી હશે પસ્તારે. જોઈ. ૯ તિથિ પર્વ તપ નહિ કર્યો, કેવળ કાયા તે પિષીરે; પરભવ જાતાં જીવને, સંબળ વિણ કિમ હશેરે. જોઈ. ૧૦ સુણ પ્રાણી પ્રેમે કરી, લબ્ધિ લહી જિનવાણી રે; સંબળ સાથે સંગ્રહે, એમ કહે કેવળનાણુંરે. જોઈ. ૧૧
--
૧૯ શ્રાવકને હિતશિક્ષાની સઝાય. - ચેત ચેત ચેત પ્રાણું, શ્રાવક કુળ પાયે; ચિન્તામણિસે દુર્લભ, માનુષ્ય ભવ પાયે.
ચેત ચેત ચેત પ્રાણ (ટેક. ૧) માયામેં મગન થઈ, સારો જન્મ છે સુગુરૂ વચન નિર્મળ નીરે, પાપ મેલ ન ધોયે. ચેત૦ ૨ છિન્ન છિન્ન છિન્ન ઘટત આયુ, જર્યું અંજળી જળમાંહી; વન ધન માલ મુલક, સ્થિર ન રહેશે કયાંઈ. ચેત૦ ૩