________________
(૧૧૪) ચાર્યો સાથે હતા. ચિદં મુકુટબદ્ધ રાજા સાથે હતા. સીતેર લાખ શ્રાવકના કુટુંબ સંઘમાં હતાં.
આમરાજાએ શ્રી સિદ્ધાચલજીના સંઘમાં બાર કોડ નૈયાને ખર્ચ કરી મહાન પુણ્ય ઉપાર્જન કર્યું.
સાધુ પેથડશાએ શ્રી સિદ્ધાચલજીના સંઘમાં અગ્યાર લાખ દ્રવ્યનું ખર્ચ કરી માનવભવને અપૂર્વ હા લીધે. તથા ધર્મઘોષસૂરિને નગરમાં પ્રવેશ કરાવ્યું ત્યારે બેતેર હજાર દ્રવ્યનું ખરચ કર્યું.
શ્રી સંપ્રતિ રાજાએ સવા ક્રોડ જિનબિંબ ભરાવ્યાં. જિનમંદિરથી પૃથ્વી અલંકૃત કરી. અઢળક લક્ષ્મી ખચી મહાન પુણ્યના ભાગી બન્યા.
આ શિવાય ઘણા ભાગ્યશાલી જીએ શ્રી શત્રુંજય, ગીરનાર વિગેરે મહા પવિત્ર તીર્થોમાં પોતાની લક્ષમી પુષ્કળ ખરચી પુણ્યાનુબંધી પુણ્યને પ્રાપ્ત કર્યું છે. સંવત અઢારમા સૈકામાં મેતીશા શેઠે શ્રી સિદ્ધાચળજી ઉપર કુંતાસરને ખાડે પૂરાવી નવીન ટુંક ઉભી કરીને પિતાના યશને જગતમાં ફેલાવી દીધો છે. અને મહાન પુણ્ય ઉપાર્જન કરી ગયા છે. આવા ઉત્તમ જીવે જગતમાંથી કાળધર્મ પામી ગયા છતાં નામસ્મરણ રૂપે હજી જાણે જીવતાજ હાય નહી એમ ધર્મિષ્ટ જીને યાદ આવ્યા કરે છે. આ કાળમાં પણ ઘણું ઉત્તમ જીવે પોતાની લક્ષ્મીને દર વરસે સારા માર્ગમાં ખરચી મહા પુણ્ય ઉપાર્જન કરી રહ્યા છે, ત્યારે કૃપણુ જીવે લક્ષમીને સંચય કરવામાં જ જીંદગી પૂરી કરે છે અને સંસારની લીલા કરવા માટે હજારોને લાખાના મહેલ બંધાવી તથા મોટરગાડીઓ ચલાવી પુરાલાનંદી બની પાપના ભાગી બને છે. પરંતુ જ્ઞાનચક્ષુથી એટલું પણ તપાસતા
