________________
उपदेशतरंगिणी. वली ते ब्रह्मचर्यव्रतपर जिनदासर्नु दृष्टांत कहे. वसंतपुर नामना नगरमां शिवंकर नामे एक शेठ वसतो हतो. ते परम जैनी हतो. एक दहामो ते नगरमां श्रीधर्मदास नामना श्राचार्य महाराज पधार्या; तेमने वांदवा माटे ते शिवंकर शेठ त्यां गयो; पनी गुरुजीने वांद्याबाद हर्षसहित शिवंकरे कर्वा के, हे जगवनू! मने मारा मनमां एवो मनोरथ श्रयो ने के, हुँ एक लाख साधर्मी जाने जमाटुं; पण शुं करुं के, तेटलुं धन मारी पासे नथी. त्यारे आचार्यजीए कह्यु के, तुं अहींथी जरुचमांश्रीमुनीसुव्रतस्वामिजीनी जात्रा करवा माटे जा? अने त्यांना रहेवासी जिनदास नामना श्रावकने तेनी स्त्री सुहागदेवी सहित नोजन करावजे, तथा तारी शक्ति मुजब तेने वस्त्राभूषणो श्रापजे? अने एवी रीते तेनुं वात्सल्य करवाथी तने लाख साधर्मीउने जमाड्या जेटलुं पुण्य प्राप्त थशे. पनी ते शिवंकरे त्यां जरुचमां जश्ते जिनदास शेग्नुं यथोक्त वात्सट्य कर्यु. पनी ते शिवंकर शेठे बजारमा आवी लोकोने पूज्युं के, था जिनदास उत्तम माणस ने के, कपटी जे? त्यारे लोकोए ते शिवकरने कह्यु के, तुं सांजल? आ जिनदास ज्यारे सात वर्षनी उमरनो हतो त्यारथी तो ते पौषधशालामां सुए ने एक दहामो त्यां गुरुना मुखथी शीलोपदेशमालानुं व्याख्यान सांजलीने एकांतरे ब्रह्मचर्य व्रत पासवानुं तेणे नियम लीधुं; हवे एवीज रीते आ सुहागदेवीए पण साधवी पासेथी एकांतरे शीलव्रत पालवानुं नियम लीधुं. त्यारबाद दैवयोगे तेढ बन्नेनां परस्पर लग्न श्रयां; अने तेमां एम बन्युं के, जे दिवस जिनदासने बुटो होय, ते दिवस सुहागदेवीने नियमवालो होय, अने जे दिवस सुहागदेवीने बुटो होय, ते दिवस जिनदासने नियमवालो होय. त्यारे एक दहाडो सुहागदेवीए पोताना स्वामिने कह्यु के, हे स्वामी ! तमो बीजी स्त्री परणो? अने हुँ दीदा लेश. ते सांगली जिनदासे
